یکی از انگلهای مهمی که ممکن است در گوشتهایی که برای ساخت همبرگر بکار میرود وجود داشته باشدسارکوسیست میباشد.نظربه اهمیت این انگل در بهداشت عمومی در این بررسی همبرگرهای خام ارائه شده در سطح شهر تبریز از لحاظ میزان آلودگی به کیستهای میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک مورد بررسی قرار میگیرند.طی این بررسیتعداد 96نمونه از نقاط .ختلف جغرافیایی شهرتبریز در طی 4 فصل به طور مساوی از همبرگرهای دست ساز و صنعتی نمونه گرفته میشود.نمونه ها بعد از بررسی ماکروسکوپیک از لحاظ وجود کیستهای میکروسکوپیک به دو روش مهری و روش هضمی بررسی خواهند شد.

سرطان در سگ ها به طور معمول رخ می دهد و نیازمند توجه فوری و قاطع دامپزشک می باشد. بدلیل پیشرفت در بهبود مراقبت های دامپزشکی، سگ ها تا سنین بالا زندگی می کنند که باعث شیوع بالای انواع سرطان ها در این زمان می شود. سرطان امروزه علت بیماری های منجر به مرگ در سگ ها به شمار می رود و به همین ترتیب اهمیت زیادی در جامعه بدست آورده است. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی (آلودگی هوا، آلودگی آب، عوامل عفونی و پرتوهای یونیزه و غیریونیزه و بویژه هورمون ها و داروها، خطرات شغلی و فاکتورهای خطرساز مربوط به زندگی مثل رژیم غذایی) تاثیر زیادی روی وقوع زمان سرطان دارند. بنابراین امروزه تاکید بیشتری برروی توسعه یادگیری درباره فاکتورهای ژنتیکی و محیطی است که در سرطان های سگ سانان روی تغییرات سلولی و مولکولی تاثیر دارند. تومورهای پستان سگ سانان نصف تومورهای سگ های ماده را شامل می شود که تقریبا 50-40? از آنها به صورت بدخیم رخ می دهد، هدف از اجرای این طرح بررسی میزان موتاسیون های رخ داده در اگزون شماره یک از ژن p53در تومورهای بافت پستان سگ به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز(pcr) و تعیین توالی آنها بوده است. بمنظور اجرای این پروژه تعداد 26 نمونه بلوک پارافینه شده بافت تومور پستانی مربوط به آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دامپزشکی تبریز، مورد استفاده قرار گرفت. لام های تهیه شده از بلوک های پارافینه، به وسیله دستگاه میکروسکوپ نوری olympus-ch30 (ساخت ژاپن)، مربوط به بخش پاتولوژی دانشکده دامپزشکی تبریز، به منظور تایید وجود تومور و تشخیص نوع تومور، مورد مشاهده قرار گرفتند و تصاویر مربوط به لام ها، بوسیله دوربین olympus dp12,u-tvo.5xc-2(japan). تهیه شد. پس از برش و استخراج dna به 2 روش جوشاندن و استفاده از کیت ژل سیلیکا و پس از ارزیابی غلظت dna موجود، با روش pcr و تعیین توالی dna مورد بررسی قرار گرفت. پس از تکثیر بخشی از ژن p53، محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز، تعیین توالی شد. این محصول با وزن حدود 500 جفت باز به روش 2طرفه سنجر تعیین توالی شد. نتایج سکانس کردن با استفاده از نرم افزارهای blast مورد جستجوی همانندی نوکلئوتیدی قرار گرفت. نتایج حاکی از شباهت بسیار زیاد توالی های بدست آمده با بخشی از ژن p53 ثبت شده در بانک جهانی ژن می باشد. توالی های بدست آمده به شکل in silico مورد ترجمه قرار گرفت و نتایج همانندی توالی اسیدهای آمینه، توسط نرم افزارهای موجود در سایت expasy مورد مقایسه قرار گرفت. در تمامی نمونه ها یک موتاسیون به شکل اضافه شدن یک توالی ممتد 27 اسیدآمینه ای در فاصله بین اسید آمینه های 30-57، مشخص شد.

بیماری لکوز انزوتیک گاو یک بیماری ویروسی در گاوهای بالغ است که مشخصه آن دگرگونی نئوپلاستیک لنفوسیت ها در بافت های لنفی بویژه عقده های لنفاوی است. شیوع عفونت در گله های گاوان بخصوص گاوهای شیری بالا است اما فقط تعداد کمی از این گاوان نشانه های ابتلاء به لنفوسارکوم را نشان می دهند. موتاسیون در ژن p53 نقش مهمی در پاتوژنز لکوز انزوتیک گاوان بازی می کند. مطالعات قبلی حاکی از آن است درگاو های آلوده به این ویروس، که نشانه های ابتلاء به تومور را نشان می دادند و تکثیر غیرعادی لنفوسیت های b را داشتند، ژن p53 جهش یافته بود اما در خون محیطی گاوهای سالم و نیز گاوهای حامل یا به ظاهر سالم، جهش در این ژن یافت نشد. در این پایان نامه برآن شدیم موتاسیون های رخ داده در اگزون شماره یک از ژن p53 را در گاوهای مبتلا به لکوز انزوتیک به روش زنجیره پلی مراز(pcr) مطالعه کرده و توالی آن را تعیین کنیم. بمنظور اجرای این پروژه تعداد 26 نمونه بلوک پارافینه مربوط به لنفوسارکوم گاو از آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دامپزشکی تبریز، مورد استفاده قرار گرفت. لام های تهیه شده از بلوک های پارافینه، به وسیله میکروسکوپ نوری مدل olympus-ch30 (ساخت ژاپن)، به منظور تایید وجود تومور، تشخیص نوع آن، تعیین اندازه لنفوسیت های توموری شده و تعیین درجه بدخیمی آن مورد مشاهده قرار گرفتند و تصاویر مربوط به لام ها، بوسیله دوربین olympus dp12,u-tvo.5xc-2(japan) تهیه شد. سپس استخراج dna این نمونه ها به 2 روش جوشاندن و استفاده از کیت ژل سیلیکا انجام شد و پس از ارزیابی غلظت dna موجود به وسیله الکتروفورز، تکثیر بخشی از ژن p53 با pcr انجام گرفت. محصول این واکنش با وزن حدود 500 جفت باز به روش 2طرفه سنجر تعیین توالی شد. نتایج سکانس کردن با استفاده از نرم افزارهای blast مورد جستجوی همانندی نوکلئوتیدی قرار گرفت. در بین نمونه های مورد مطالعه، ابتلاء 8 مورد از گاوان به لکوز آنزئوتیک از نظر هیستوپاتولوژیکی مورد تائید قرار گرفت. در بین لنفوسارکوم های تشخیص داده شده، ازنظر انتشار لنفوسیت های توموری، 7 مورد دارای الگوی انتشار diffuse، 1 مورد فولیکولار، ازنظر اندازه لنفوسیت ها، 4 مورد دارای لنفوسیت های بزرگ، 1 مورد لنفوسیت های کوچک، 3 مورد مخلوط لنفوسیت های بزرگ و کوچک، ازنظر هسته، 4 مورد دارای هسته شکافته و 4 مورد دارای هسته غیرشکافته و میانگین اندیس میتوز 125/2 بود. از 8 مورد ذکر شده، یک مورد دارای بدخیمی پائین و هفت مورد دارای بدخیمی متوسط بودند و درنهایت نوع لنفوسارکوم ها از نظر تشخیص نهایی یک مورد diffuse large noncleaved lymphosarcoma، سه مورد diffuse large cleaved، سه مورد diffuse mixed و یک مورد follicular small cleaved بود. نتایج مطالعه مولکولی حاکی از شباهت بسیار زیاد توالی های بدست آمده با بخشی از ژن p53 ثبت شده در بانک جهانی ژن بود. توالی های بدست آمده به تصویر in silico مورد ترجمه قرار گرفت و نتایج همانندی توالی اسیدهای آمینه، توسط نرم افزارهای موجود در سایت expasy مورد مقایسه قرار گرفت. در نمونه های کار شده هیچ جهشی در اگزون شماره یک از ژن p53 مشاهده نشد.

بابزیوز سگ سانان که بوسیله گونه های مختلف بابزیا ایجاد می شود یک بیماری تک یاخته ای منتقله از کنه ها است که دارای اهمیت جهانی می باشد و از انجا که گونه های مختلف بابزیای سگ قادر به ایجاد بیماری در انسان نیز هستند این بیماری از اهمیت بهداشتی هم برخوردار است. عموما تشخیص بابزیوز عمدتا بر اساس روشهای مورفولوژیک و سرولوزیک صورت می گیرد اما تشخیص تفریقی مورفولوژیک آلودگی های پیروپلاسمایی مشکل است و ifat که یکی از رایج ترین ابزارهای تشخیص سرولوژیک است، فقط قادر به تشخیص عفونتهای مزمن می باشد. بر همین اساس استفاده از روشهای مولکولی به عنوان موثرترین و حساس ترین روش در تشخیص بابزیوز مطرح می باشد.دیروفیلاریا ایمیتیس از نماتودهای تولید کننده میکرو فیلر است که میزبان اصلی آن گوشتخواران و انسان می باشد. این انگل توسط پشه های جنس کولکس،آئدس و آنوفل انتقال می یابد. تشخیص عفونتهای فیلریایی در گوشتخواران بوسیله روشهای مختلفی قابل انجام است. از جمله این روش ها می توان به مشاهده میکروسکوپیک نمونه های خون، تشخیص آنتی ژنهای انگل در خون میزبان، روش هیستوشیمی، روش ایمونوهیستوشیمی و رو شهای مولکولی اشاره کرد. تشخیص مورفولوژیک میکروفیلرها در جریان خون، آسانی نیست و معمولا با نتایج منفی کاذب همراه است که به مهارت تکنسین و استفاده از داروهای پیشگیری کننده در سگهای منطقه برمی گردد. در حال حاضر، استفاده از روشهای مولکولی برای تفریق میکروفیلرهای گوشتخواران با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به عنوان حساس ترین روش مطرح می باشد.نمونه های خون از ورید سفالیک سگ های اطراف شهرستان تبریز به مقدار 2 سی سی در تیوب های حاوی edta اخذ گردید.به منظور انجام واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) برای بابزیا و دیروفیلاریا ابتدا اقدام به استخراج dna با کیت پاکژن یاخته نمودیم و سپس با استفاده از پرایمر های اختصاصی مبادرت به جستجوی dna بابزیا و دیروفیلاریا در نمونه های خونی استخراج شده ورزیدیم. از121 نمونه خون اخذ شده از سگ های اطراف تبریز 22 نمونه (18.2%) برای بابزیا و 14 نمونه مثبت (6/11%) برای دیروفیلاریا مثبت بودند .کاربری سگها شامل سگ گله،نگهبان،تجاری،خانگی و ولگرد بود. با توجه به اینکه بابزیا به تازگی به عنوان یک زئونوز نوپدید مطرح شده است کنترل سگ ها از نظر کنه به ویژه در فصول گرم که فعالیت کنه ها به اوج خود می رسد و علاوه بر این بیماری در انتقال بیماری عفونی دیگر نظیر تب کریمه کنگو نیز نقش اساسی دارند بسیار مهم می باشد. با توجه به این که این انگل به طور تصادفی می تواند انسان را نیز آلوده نماید و در ریه ضایعاتی مشابه بیماری سل ایجاد کند لذا هزینه هایی را جهت تشخیص (بیوپسی) و درمان بر انسان تحمیل کند. کنترل پشه ها بویژه در فصول گرم سال و انجام اقدامات بهداشتی از جمله مصرف داروهای ضد انگل و تهیه شناسنامه بهداشتی برای هر سگ از امکان رویداد بیماری خواهد کاست.

ویروس نقص ایمنی گاو، لنتی ویروسی است که از خانواده بزرگ رتروویروس ها بوده و محتملاً مسبب عوارض عفونی متنوع ناشی از اختلال ایمنی و خسارات اقتصادی در صنعت دامپروری می باشد. با توجه به فراوانی آلودگی biv در گاوهای کشورهای مختلف و ارتباط این آلودگی با وقوع اختلالات بالینی منتج از آن، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت آلودگی به biv و بررسی ضایعات پاتولوژیکی آن در بافت های لنفاوی مانند همال نود، عقده لنفی و طحال در گاو های کشتاری واجد همال نود های بزرگ در کشتارگاه تبریز به اجرا در آمد. در این مطالعه مشخصات دام های مورد مطالعه شامل سن، درجه وضعیت بدنی، وضعیت عقده لنفی و همال نود ها، بر اساس تعداد نمونه مساوی با 60 راس گاو کشتاری که واجد همال نود های بزرگ شده بودند، ثبت گردید. نمونه های بافتی جهت ردیابی ژنوم biv تهیه گردید. نتایج pcr بر روی نمونه های بافتی نشان داد که آلودگی با این ویروس به میزان 10% (6 راس از 60 راس) وجود دارد. در بررسی ماکروسکوپی سایز همال نودهای لمس شده از 5 تا 33 میلی متر متغیر بود. در برش بافتی انجام شده همال نودهای قرمز (هموراژیک) و خاکستری (هیپرپلاستیک) مشاهده شد. این اولین گزارش حضور آلودگی به biv در بافت های لنفاوی گاو در ایران می باشد. 5 مورد از نمونه های مثبت مربوط به همال نودها بود که واکنش التهابی شدید همراه با ادم، خونریزی و لنفوسیتوزیز را نشان دادند. 80% همال نودهای آلوده، واکنش های التهابی مزمن مانند هیپرپلازی شدید فولیکولار بافت لنفاوی در ناحیه قشری که به ناحیه مرکزی امتداد یافته بود را نشان دادند. رابطه آماری معنی داری بین میزان آلودگی و سن ، درجه وضعیت بدنی، وضعیت بالینی عقده لنفی قابل لمس و حضور یا بزرگ شدگی همال نود ها مشاهده نشد. رعایت بهداشت در استفاده از وسایلی مانند سرسوزن ها در تزریقات، واکسیناسیون و تست برای کنترل و پیشگیری از آلودگی با biv توصیه می شود.

سالمونلوز یکی از بیماریهای مهمی است که باعث آلودگی مواد غذایی شده و بنابر گزارش سازمان بهداشت جهانی سالانه 1.3 میلیارد نفر به گاستروآنتریت حاد ناشی از سالمونلاهای غیر تیفوئیدی دچار شده و 3 میلیون نفر در اثر این بیماری می میرند. جهت مقابله با این بیماری سویه های موتانت باکتری سالمونلا ساخته شده و بعنوان جایگزینی جهت استفاده در واکسن های زنده مورد بررسی و آزمایش قرار می گیرند. در این مطالعه سویه وحشی و موتانت باکتری سالمونلا انتریتیدیس به تخم مرغهای نطفه دار و گوشتی تلقیح شدند، جوجه های گوشتی پس از هچ پرورش پیدا کرده ودر روزهای2، 4، 7، 14، 21، 28 و 35 از بافت های مختلف پرنده ها نمونه برداری صورت گرفته و مورد بررسی پاتولوژیکی قرار گرفتند. نمونه های بافتی از مرغهای تخم گذار نیز در روزهای2، 7، 14، 21 و 35 اخذ شده و مورد بررسی آسیب شناختی قرار گرفتند. بر اساس نتایج گرفته شده در طی این مطالعه بنظر می رسد سویه وحشی باکتری قادر به ایجاد علایم پاتولوژیک در پرنده ها می باشد، سویه موتانت نیز قادر به ایجاد علایم پاتولوژیک در پرنده ها بوده ولی شدت ضایعات کمتر می باشد.

تومور های پستانی، شایع ترین تومور های بدخیم در سگ های ماده بوده و پس از نئوپلاسم های پوست، دومین نئوپلاسم شایع در سگ ها محسوب می گردد. میزان موارد ابتلاء سالانه آن در دنیا در حدود000,100/198 تخمین زده می شود. رخداد کلی نئوپلاسم های پستان در سگ 4%-3% گزارش شده است. بر طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، تومورهای پستانی به 6 دسته کارسینوم، سارکوم، کارسینوسارکوم، تومورهای خوش خیم، تومورهای طبقه بندی نشده و دیسپلازی خوش خیم تقسیم بندی می شوند. فاکتور رشد شبه انسولینی نقش مهمی را در تنظیم رشد سلولی، تمایز و آپوپتوز دارا می باشد. این مولکول در تکامل و تنظیم بسیاری از بافت ها از جمله بافت پستانی دارای اهمیت بوده و ممکن است در فرایند سرطان زایی دارای نقش باشد. با عنایت به پژوهش های اندک در این مورد در کشور ما و سایر کشورهای جهان و نیز شیوع بالای تومور پستانی در سگ ها، این تحقیق با هدف بررسی بیان ژن گیرنده فاکتور رشد شبه انسولینی یک (igf-1r) در تومورهای پستانی خوش خیم و بد خیم و بافت حاشیه ای تومور صورت گرفت و در ضمن آن، رابطه این یافته ها با درجه بدخیمی تومورهای مورد مطالعه و سیمای هیستوپاتولوژیک آنها بررسی گردید. در این مطالعه، بررسی بیان ژن گیرنده igf-1r به روش ایمونوهیستوشیمی (ihc) بر روی بلوک های پارافینی انجام شد. ضمن آنکه در کلیه نمونه ها، بررسی های هیستوپاتولوژیک با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و روش های رنگ آمیزی اختصاصی صورت گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بیان متوسط گیرنده دارای اثر مثبت در پیش آگهی و میزان تمایز تومور می باشد.

گستردگی جهانی ویروس نقص ایمنی گاوان (biv) با وجود قدمت کم این ویروس، به اثبات رسیده است که به تبع آن مطالعاتی هرچند اندک در ایران نیز انجام پذیرفته است که حضور این ویروس در برخی از گاوداری های ایران محرز شده است. لذا نظر به تحقیقات اندکی که در گاوهای ایران در مورد ویروس biv انجام شده و همچنین آلودگی نژاد های بومی و حتی گاومیش های برخی کشورها و عدم وجود هیچ گونه اطلاعاتی از میزان شیوع biv در گاومیش های ایران، این تحقیق برای اولین بار با هدف ارزیابی بالینی، آسیب شناختی و هماتولوژیکی گاومیش های آلوده به biv کشتار شده در کشتارگاه صنعتی تبریز به اجرا درآمد. بدین منظور طی مراجعه به کشتارگاه، علاوه بر معاینه بالینی گاومیش ها، نمونه های بافتی مناسب و خون حاوی ماده ضد انعقاد جهت ردیابی ویروس و همچنین بررسی های آسیب شناسی و هماتولوژیک اخذ گردید. ژنوم حاوی dna از پلت های تهیه شده از خون کامل به دست آمد و به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از پرایمر gag مورد ارزیابی قرار گرفت که در نتیجه آن 2 مورد از 83 نمونه (%4/2) اخذ شده از نظر آلودگی به biv مثبت بودند. دام های آلوده به این ویروس اختلالات بالینی نظیر آلودگی انگلی، مشکلات پوستی و دهانی، لاغری و اختلالات اندام های حرکتی داشتند ولی با توجه به تعداد کم نمونه های مثبت، بین میزان آلودگی و اختلالات بالینی از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود نداشت. همچنین ضایعات پاتولوژیک مانند پرخونی و ادم متوسط، هیپرپلازی فولیکولار بافت لنفی به همراه مراکز زایگر و حضور تجمعات کانونی سلول های اپیتلیوئید و ماکروفاژ در عقده های لنفاوی پیش کتفی گاومیش های آلوده به این ویروس مشاهده گردید. در این بررسی شمار کل گلبول های سفید و درصد لنفوسیت ها در دام های آلوده به biv نسبت به دام های غیر آلوده پایین تر و درصد نوتروفیل ها بالاتر بود که البته از نظر آماری این تغییرات معنی دار نبودند. این مطالعه نشان می دهد که میزان آلودگی گاومیش های استان آذربایجان شرقی به ویروس نقص ایمنی گاوان پایین می باشد که این شیوع پایین را می توان این گونه توجیه نمود که گاومیش های این منطقه به صورت کاملا سنتی نگهداری می شوند و مداخلات دامپزشکی نظیر تلقیح مصنوعی، واکسیناسیون و انتقال خون در مورد آن ها به ندرت انجام می پذیرد. از طرفی برای بررسی ارتباط بین آلودگی به biv و مشکلات بالینی، پاتولوژیک و هماتولوژیک در گاومیش ها نیاز به بررسی های کامل تر با حجم نمونه بسیار بیشتر می باشد.

سلول های بنیادی اسپرماتوگونی تنها سلول های بنیادی بدن هستند که دارای قدرت خودنوسازی و همچنین توانایی انتقال ژن به نسل های بعدی می باشند. امروزه جداسازی، کِشت و پیوند این سلول ها در دامپزشکی به منظور تولید حیوانات ترانس ژنیک، اصلاح نژاد دام و درمان ناباروری در حیوانات با ارزش مورد توجه قرار گرفته است اما همواره به دلیل ناکافی بودن تعداد و میزان پایین زنده مانی این سلول ها در محیط کشت، محدودیت های زیادی در زمینه تحقیقات آن ها وجود داشته است. بنابراین مطالعات فراوانی در زمینه بهبود شرایط کشت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در حال انجام است. در این مطالعه، تاثیر غلظت های مختلف فاکتور رشد شبه انسولینی-1 بر تغییرات فراساختاری سلول های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفندان نژاد قزل کشت یافته به همراه سلول های سرتولی مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اخذ نمونه های بیضه از بره های 2 ماهه و جداسازی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی، این سلول ها با هم کشت داده شدند و در معرض 2 غلظت مختلف از igf-i (دُزهای ng/ml 40 و ng/ml 100) قرار گرفتند. نتایج حاصل از مطالعه سلول ها به وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی حاکی از آن بود که شدت ضایعات در گروه دریافت کننده دُز ng/ml 100 نسبت به گروه ng/ml 40 و گروه کنترل کاهش قابل ملاحظه ای یافته بود. بنابراین افزایش میزان فاکتور رشد، تغییرات آسیب شناختی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی را به میزان چشمگیری کاهش می دهد. لذا می توان چنین نتیجه گیری کرد که افزودن igf-i می تواند به عنوان روشی برای بهبود شرایط کشت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و به حداقل رساندن آسیب های وارده بر آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

در مطالعه حاضر، سلول های بیضه با استفاده از دو مرحله هضم آنزیمی از بیضه 4 راس بره حدود 2 ماهه نژاد قزل استخراج شد. نمونه گیری از بیضه به روش tese صورت گرفت. پس از تائید شدن ماهیت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی موجود در سوسپانسیون سلولی حاصل با انجام آزمایش ایمونوسیتوشیمی گیرنده های oct-4 و plzf و ویمنتین، این سلول ها به مدت 12 روز در شرایط آزمایشگاه کشت داده شده و در قالب سه گروه انجمادی برای مدت 1 ماه در محیط انجمادی حاوی ماده محافظ کننده در برابر سرمای dmso و fbs به روش انجماد آهسته در دمای -۱۹۶ درجه سانتی گراد و در نیتروژن مایع منجمد گردید. گروه های انجمادی 1 و 2 و 3 به ترتیب دارای ۵۰، 70 و 90 درصد fbs بودند. میزان dmso موجود در تمامی گروه ها 10 درصد در نظر گرفته شده بود. سلول ها پس از گذشت 1 ماه با روش ذوب سریع و در حمام آب حدود 37 درجه سانتی گراد از انجماد خارج شد. پس از ذوب سلول ها درصد زنده مانی سلول ها به وسیله رنگ آمیزی تریبان بلو مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس سلول ها تثبیت شده و از نظر میزان آسیب وارده بر سلول ها در اثر انجماد، توسط میکروسکوپ الکترونی انتقالی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان دهنده کاهش میزان زنده مانی سلول ها پس از انجماد بود. همچنین در این مطالعه مشاهده شد که افزایش میزان زنده مانی سلول ها پس از انجماد دارای ارتباط مستقیمی با افزایش میزان fbs موجود در محیط انجمادی می باشد (به ترتیب 12/64 %، 03/67 % و 41/72 % برای قبل از انجماد وگروه های 1، 2 و 3). این در حالی است که در مطالعه مقاطع نیمه نازک رنگ آمیزی شده با تولوئیدن بلو و گرید های الکترونی تهیه شده با افزودن fbs به میزان ۷۰٪ در محیط انجمادی٬ کاهش قابل ملاحظه ای از تغییرات آسیب شناختی مشاهده گردید. لازم به یادآوری است که با افزودن fbs به میزان ۹۰٪ تغییرات آسیب شناختی شدیدتر از گروه دوم(۷۰٪ fbs) ولی کمتر از گروه اول (۵۰٪ fbs) قابل مشاهده بود.

در این پژوهش، بیضه 36 بره نژاد قزل در 9 گروه سنی یک ماهه، دو ماهه، سه ماهه، چهار ماهه، پنج ماهه، شش ماهه، هفت ماهه، هشت ماهه و نه ماهه با چهار تکرار برای هر گروه به صورت جراحی باز برداشته شدند و جهت ثبوت بافتی در فرمالین 10 درصد قرار داده شد. برش های میکروسکوپیک به ضخامت 6-5 میکرومتر به روش تهیه مقاطع بافتی معمول تهیه و پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین مورد مطالعات میکروسکوپیک قرار گرفتند. 6 بره یک ماهه نژاد قزل انتخاب شد و به صورت ماهانه تا سن نه ماهگی توزین شدند و محیط اسکروتوم اندازگیری شد. به منظور اندازگیری غلظت تستوسترون خون، از بره ها به صورت ماهانه خونگیری به عمل آمد پس از جدا سازی سرم، توسط کیت تستوسترون و دستگاه الایزا غلظت تستوسترون خون اندازگیری شد. نتایج مشاهدات میکروسکوپیک نشان داد که لوله های اسپرم ساز در سن 4 ماهگی ساختمانی لوله ای شکل و دارای لومن کاملا مشخصی هستند و لومن در سن 8 و 9 ماهگی با سیکل کامل اسپرماتوژنز مشاهده شد. قطر لوله های سمینی فر و ضخامت اپیتلیوم لوله های سمینی فر با افزایش سن افزایش یافت و در نه ماهگی به بیشترین اندازه خود رسید. در اکثر لوله های سمینی فر، اسپرماتوژنز در 4 ماهگی با پیدایش اسپرماتوسیت شروع شد و در سن 8 و 9 ماهگی چرخه اسپرماتوژنز با حضور تعداد زیاد اسپرماتید و اسپرماتوزا کامل شد. تعداد سلول های سرتولی از سن پنج ماهگی تثبیت شد. سلول های لایدیگ برای اولین بار در سن 4 ماهگی با شکل گیری لومن دیده شد. تعداد اسپرماتوگونی ها در ماه های اول و دوم تفاوت معنی داری نداشتند ولی بین ماه های بعدی معنی دار بود و به تدریج افزایش یافت. غلظت تستوسترون در 4 ماهگی شروع به افزایش کرد و در 8 ماهگی به 2 نانوگرم در میلی لیتر رسید. وزن بدن و دور بیضه دارای همبستگی مثبت 0/98 بودند.

مقدمه: در مواردی مشاهده شده است که مصرف اسیدهای چرب غیراشباع موجب کاهش التهاب مجاری تنفسی در انسان های دچار مشکل تنفسی شده است. زوفا نیز گیاهی است که بصورت سنتی جهت تخفیف علایم ناشی از مشکلات تنفسی استفاده می شود. مواد و روش کار: طی این تحقیق، در چهار گروه جوجه گوشتی رژیم های غذایی متفاوتی استفاده شد (گروه اول: جیره حاوی اسیدهای چرب اشباع، گروه دوم: جیره حاوی اسیدهای چرب غیراشباع، گروه سوم و چهارم: جیره معمولی). در سن 7 روزگی ویروس آنفلوانزای h9n2 به تمامی پرندگان به روش داخل چشمی تلقیح شده و پس از بروز علایم بالینی، در پرنده های گروه سوم، پرنده ها با فرم خوراکی دم کرده گیاهی زوفا تحت درمان قرار گرفتند. وضعیت سیستم تنفسی قبل و بعد از درمان در هر چهار گروه مورد بررسی بالینی قرار گرفته و نمونه گیری های لازم جهت بررسی های آسیب شناسی صورت گرفت. نتایج: نتایج پاتولوژی حاصله از این مطالعه نشان می دهد که در دم کرده،کاهش نکروز، آماس و پرخونی کبد در مقایسه با گروه کنترل قابل ملاحضه بود. از طرفی در گروهی که از چربی غیراشباع استفاده کرده بودند، پر خونی و خونریزی کمتر از سایر گروه ها گزارش شد. همچنین تیتر آزمون hi در گروه چربی غیراشباع بیشتر از سایر گروه بود. بحث: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که دم کرده آشامیدنی گیاه زوفا موجب کاهش علایم بالینی و تا حدی ضایعات پاتولوژیکی ناشی از بیماری آنفلوانزا می شود. وجود اسیدهای چرب غیراشباع در جیره غذایی نیز باعث می شود پاسخ ایمنی نسبت به ویروس افزایش یافته و ضایعات پاتولوژیک ناشی از بیماری تنفسی آنفلوانزا کاهش یابد.

مقدمه: داروهای قارچی موجود دارای اثرات جانبی متعددی هستند و یا طیف اثر محدودی دارند. مشکلات مذکور بر نیاز به بررسی و یافتن داروهای جدید و موثر ضد قارچی تاکید دارد. ترکیبات طبیعی و غیر شیمیایی از نمونه های جذاب برای این منظور هستند که دارای طیف گسترده ای از فعالیت های بیولوژیکی باشند. کورکومین (curcumin) دارای خواص مختلف داروئی از جمله ضدسرطانی، ضدعفونی و آنتی اکسیدانی می باشد و از طرفی کورکومین دارای منشا گیاهی است و فاقد اثر جانبی مضر حتی در دوزهای بالا برای سلول و بافت های نرمال می باشد. با این حال، این ترکیب ارزشمند داروئی بدلیل حلالیت ضعیف در محیط های آبی، زیست ماندگاری بسیار پایینی را در محیط کشت و بخصوص محیط in vivo نشان می دهد. در سال های اخیر، تلاش های زیادی جهت افزایش حلالیت و ماندگاری زیستی مواد هیدروفوب مثل کورکومین صورت گرفته است. به طور مثال می توان به استفاده ازنانوذرات دندروزومی اشاره کرد هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات ضد قارچی و آپوپتوتیک نانوکورکومین دندروزومی علیه گونه های کاندیدا در محیط in vitro می باشد. مواد و روش کار: حساسیت گونه های مختلف کاندیدا ( آلبیکنس، تروپیکالیس، کروزئی، پاراپسیلوزیس) به غلظت های مختلف کورکومین و نانوکورکومین به روش براث میکرودیلوشن مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه کار غلظتی که بر روی گونه های کاندیدا اثر ممانعت از رشد 50% دارد با غلظت ثابتی از قارچ بمنظور بررسی بیان ژنهای hsp90 و camca1 در محیط تماس داده شدند و با روش rt-pcr مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: در نانوکورکومین حداقل غلظت مهاری برای تمامی گونه ها mg/ml 0.5 بود به جز کاندیدا کروزئی که این مقدار mg/ml 1 بدست آمد. در کورکومین حداقل غلظت مهاری برای کاندیدا آلبیکنس و کروزئی mg/ml 2 و برای دو گونه دیگر mg/ml 1 بدست آمد. نتایج حاصل از rt-pcr در گونه های کاندیدا آلبیکنس، تروپیکالیس و پاراپسیلوزیس افزایش چشمگیر بیان ژن camca1 را نشان داد، در حالی که در کاندیدا کروزئی تغییر در بیان این ژن مشاهده نشد. بیان ژن hsp90 در دو گونه کاندیدا آلبیکنس وتروپیکالیس کاهش نسبی یافت و در دو گونه دیگر بدون تغییر بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده ی اثرات بهتر نانوکورکومین در مهار رشد قارچ های گونه کاندیدا در مقایسه با کورکومین می باشد. این اثر ضد قارچی از طریق القای آپوپتوز در قارچ می باشد و مشاهده بیان ژن های آپوپتوز این مکانیسم را تایید می کند. هر چند که احتمال می رود بیان دیگر ژن های مسئول آپوپتوز در ایجاد خواص ضد قارچی نانوکورکومین دخیل باشند ولی در این مطالعه مشاهده شد که این اثر از طریق افزایش بیان ژن camca1 می باشد. کاهش و عدم تغییر بیان ژن hsp90 بیان گر این می باشد که نانوکورکومین از طریق این ژن اثرات ضد قارچی را اعمال نمی کند. جهت آشکار شدن دیگر مکانیسم های احتمالی ضد قارچی، پیشنهاد می شود ژن های بیشتری مورد بررسی قرار گیرند.

پروتئین p53 که سرکوبگر تومور نیز نامیده می شود، داری سه نقش مهم: کنترل رشد سلول، مرگ برنامه ریزی شده سلول و ترمیم dna می باشد، نقص در پروتئین p53 در اثر موتاسیون ژن p53 (تششعات، مواد شیمیایی، ویروس ها) باعث ایجاد تومور می گردد. آدنوماتوز ریوی گوسفند که تحت عنوان جاگزیکت نیز شناخته شده است، یکی از بیماری های مزمن تنفسی است که با سرطانی نمودن یاخته های تنفسی به صورت پیشرونده، تمام ریه را درگیر می سازد. عامل ایجاد کننده آن، ویروسی از خانواده رتروویرس ها می باشد در این مطالعه جهش در اگزون هفت و هشت ژن p53 در آدنوماتوز ریوی بررسی شده است. روش کار: صد نمونه ریه ضبط شده از گشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری گردید، که یازده مورد از این ریه ها از طریق پاتولوژی آدنوماتوز ریوی تشخیص داده شد. در ادامه بلوک های مربوط به آدنوماتوز ریوی مثبت با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی به منظور مطالعه جهش در ژن p53 رنگ آمیزی گردید، که از این تعداد 6 مورد جهش در ژن p53 را نشان دادند. سپس برای بررسی جهش در اگزون 7 و8 ژن مورد نظر، dna بافتی استخراج گردید و بعد از pcr برای تعیین توالی به کمپانی بایونر کره جنوبی فرستاده شد. نتایج حاصل از تعیین توالی نشان دادند که هیچ گونه جهشی در اگزون 7 و8 ژن p53 در بیماری آدنوماتوز ریوی وجود ندارد. این اولین مطالعه برای بررسی ارتباط بین جهش در ژن )p53 اگزون 7 و8) و آدنوماتوز ریوی می باشد. مطالعات بیشتر باید برای بررسی ارتباط این ژن با آدنوکارسینوم ریوی صورت بگیرد.

مقدمه: عفونتهای قارچی در در دهه های اخیر رو به افزایش بوده و اهمیت ویژه ای پیدا کرده اند چرا که منجر به مرگ و میر بیماران می شوند. از طرفی، افزایش مقاومت دارویی در بین گونه های کاندیدا و نیز افزایش بیماران دارای فاکتورهای زمینه ای و دچار نقص ایمنی در کنار کمبود داروهای ضد قارچی در دسترس به ازدیاد بیماری های قارچی و مرگ آور کمک کرده است. علاوه بر این، داروهای قارچی موجود دارای اثرات جانبی متعددی هستند و یا طیف اثر محدودی دارند. مشکلات مذکور بر نیاز به بررسی و یافتن داروهای جدید و موثر ضد قارچی تاکید دارد. ترکیبات طبیعی و غیر شیمیایی از نمونه های جذاب برای این منظور هستند که دارای طیف گسترده ای از فعالیت های بیولوژیکی باشند. کورکومین (curcumin) ترکیب فنولی مستخرج از ریزوم گیاه زردچوبه می باشد. این ماده دارای خواص مختلف داروئی از جمله ضدسرطانی، ضدعفونی و آنتی اکسیدانی می باشد. از سوی دیگر، کورکومین دارای منشا گیاهی بوده و فاقد اثر جانبی مضر حتی در دوزهای بالا برای سلول و بافت های نرمال می باشد. مطالعات مختلفی بر روی اثرات این ترکیب بر روی سلولهای سرطانی و یا میکروارگانیسمها انجام گرفته است. با این حال، این ترکیب ارزشمند داروئی بدلیل حلالیت ضعیف در محیط های آبی، زیست ماندگاری بسیار پایینی را در محیط کشت و بخصوص محیط in vivo نشان می دهد. در سال های اخیر، تلاش های زیادی جهت افزایش حلالیت و ماندگاری زیستی مواد هیدروفوب مثل کورکومین صورت گرفته است. به طور مثال می توان به استفاده ازنانوذرات دندروزومی اشاره کرد. با توجه به اینکه مطالعات اندکی بر روی اثرات ضد قارچی این ماده از جمله ی آپوپتوز صورت گرفته است لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات ضد قارچی و آپوپتوتیک نانوکورکومین دندروزومی علیه گونه های کاندیدا در محیط in vitro می باشد. مواد و روش کار: حساسیت گونه های مختلف کاندیدا ( آلبیکنس، تروپیکالیس، کروزئی، پاراپسیلوزیس) به غلظت های مختلف کورکومین و نانوکورکومین به روش براث میکرودیلوشن مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه کار به روش in vivo خواص ضد قارچی نانوکورکومین بررسی شد. 25 عدد موش نژاد balb/c به پنج گروه پنج تایی تقسیم شدند و عفونت به صورت تزریق داخل وریدی 107 × 0.5 بلاستوسپور کاندیدا آلبیکنس ایجاد شدو دزهای مختلف دارو (5، 10، 20 و 40 میلی گرم در کیلوگرم) به صورت صفاقی تزریق شد. بعد از یک ماه دارودرمانی موش ها به روش انسانی کشته شدند و اندام های مختلف آنها جهت کشت استریل برای شمارش کلنی ها و همچنین بررسی ضایعات پاتولوژی استفاده گردید. جهت بررسی بیشتر خواص آپوپتیک دارو تست تانل بر روی اسمیرهای تهیه شده قارچی انجام گرفت. نتایج: در نانوکورکومین حداقل غلظت مهاری برای تمامی گونه ها mg/ml 0.5 بود به جز کاندیدیا کروزئی که این مقدار mg/ml 1 یافت شد. در کورکومین حداقل غلظت مهاری برای کاندیدا آلبیکنس و کروزئی mg/ml 2 و برای دو گونه دیگر mg/ml 1 یافت شد. نتایج حاصل از کشت استریل اندام ها نشان داد که نانوکورمین در یک رویه ی وابسته به دز باعث کاهش مقدار قارچ در اندام های مختلف گردیده است. بیشترین میزان مهار قارچ هم در غلظت mg/kg 40 مشاهده شد. بیشترین میزان کلنی ها در کلیه و کمترین میزان در طحال مشاهده شدند. ضایعات پاتولوژیکی مختلفی در اندام های مختلف مشاهده شد. بیشترین ضایعات در کلیه به صورت نفریت بینابینی چند هسته ای، کانون های مختلف نکروز، آتروفی گلومرولی ، پرخونی و خونریزی مشاهده شد. در دیگر اندام ها از قبیل مغز و ریه نیز نیز پرخونی، خونریزی و کانون های نکروز مشاهده شد. وجود مخمر بیشتر در کلیه مشاهده شد. که در دوزهای بالای دارو میزان آن به شدت کاهش پیدا کرده بود. نتایج حاصل از تست تانل نشان داد که در نانوکورکومین در غلظت mg/kg 0.25 باعث بیشترین میزان آپوپتوز شده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده ی بیشتر کارآمد بودن نانوکورکومین در مهار رشد قارچ های گونه کاندیدا در مقایسه با کورکومین می باشد. این اثر ضد قارچی از طریق القای آپوپتوز در قارچ می باشد و مشاهده مثبت شدن تست آپوپتوز در تست تانل این را نیز تایید میکند. کاهش معنی دار تعداد کلنی های بافتی در کشت اندام ها و همچنین کاهش ضایعات نشان می دهد که نانوکورکومین می تواند به عنوان یک ضد قارچ بهینه عمل کند. همچنین مشاهده شده است که نانوکورکومین همراه دیگر داروهای ضد قارچی می تواند اثرات بهتری از خود نشان دهد. نتیجه تست تانل واقعیت دیگری را آشکار می کند و آن اینکه نانوکورکومین در غلظت غیر کشنده خود بیشترین میزان آپوپتوز را القا می کند و این احتمال می رود که دز کشنده آن از طریق نکروز باعث مرگ سلول های قارچی شود.

: بیماری های متابولیک و همچنین بیماری آنفلوانزا از مهمترین بیماری های موجود در صنعت طیور هستند که صدمات زیادی را از لحاظ اقتصادی به این صنعت وارد می کنند. از طرف دیگر پرنده ها به عنوان یک مدل تحقیقی مناسب جهت بررسی بیماری های انسانی می توانند مورد مطالعه قرار بگیرند. در این راستا طی این مطالعه تاثیر چربی های اشباع، غیر اشباع و گیاهان دارویی بر روی التیام آترواسکلروزیس تجربی و علایم التهابی ناشی از تلقیح ویروس آنفلوانزا مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی در دو بخش انجام شده بود. بخش اول که شامل 90 مرغ بود، ابتدا با 3 تیمار و هرکدام در 3 تکرار انجام شده بود. در تیمار اول جیره دارای روغن سویا، در تیمار دوم جیره دارای دنبه گوسفندی استفاده شده بود و تیمار سوم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده بود و جیره بدون روغن دریافت نموده بود. در دو تیمار یک و دو با افزایش سن، میزان چربی مصرفی افزایش یافته و از 2% در مرحله اول به 6% در مرحله آخر رسیده بود. در روز 42 تعدادی از جوجه ها کشتار شده و تعدادی وارد مرحله دوم مطالعه شده بودند. در مرحله دوم 3 تیمار مورد مطالعه قرار گرفته بود. هر سه تیمار از روز 42 هیچ گونه روغنی دریافت نکرده بودند. در تیمار اول از جعفری، در تیمار دوم از آب انار به عنوان داروی گیاهی استفاده شده و گروه سوم به عنوان کنترل مثبت در نظر گرفته شده بود. در نتایج پاتولوژی بدست آمده از این گروه، دنبه باعث بروز آترواسکلروزیس شدید شده و روغن سویا آترواسکلروزیس متوسطی ایجاد کرد. در حالیکه در گروه کنترل آترواسکلروزیس مشاهده نشد. در گروه های درمانی نیز آثار تخفیف آترواسکلروزیس در گروه جعفری مشاهده شد، اما در گروه آب انار هیچ گونه اثر درمانی مشاهده نشد. در گروه دوم پرنده ها، 80 قطعه جوجه گوشتی به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی 20 قطعه ای تقسیم شده و به صورت جداگانه پرورش یافته بودند. هر گروه به 5 گروه 4 قطعه ای تقسیم شده بود. گروه اول از روز اول تا 16 روزگی با جیره غذایی مخلوط با 6% و از روز 16 تا 25 با 2% دنبه گوسفندی (چربی اشباع) تغذیه شده بودند. گروه دوم از روز اول تا 16 روزگی با جیره غذایی مخلوط با 6% و از روز 16 تا 25 با 2% روغن سویا (چربی غیر اشباع) تغذیه شده بودند. گروه سوم و چهارم به عنوان کنترل در نظر گرفته شده و با جیره معمولی جوجه های گوشتی تغذیه شده بودند. در سن 7 روزگی در همه پرنده های موجود در 4 گروه، ویروس آنفلوانزا به روش داخل بینی و در 9 روزگی به روش داخل چشمی تلقیح شده بود. از روز 19 تا 25 دم کرده گیاه زوفا در گروه درمانی به مدت 6 روز استفاده شده بود. در سن 25 روزگی نمونه گیری های لازم جهت بررسی های کلینیکال پاتولوژی اخذ شده و تخفیف یا عدم تخفیف التهاب جهت مقایسه تاثیر زوفا و اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع بررسی شد. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنی داری در تخفیف میزان التهاب بین گروه-های آزمایشی وجود ندارد (05/0>p).