نام پژوهشگر: حسن نصرآبادی

سنتز نانو ذرات اکسید آهن با روش هم رسوب دهی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یاسوج - دانشکده علوم پایه 1389
  حسن نصرآبادی   سید جعفر حسینی

نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن(fe3o4) با روش هم رسوب دهی از نسبت استوکیومتری 1:2 (fe+3/fe+2) در محدوده ph 11 تا 12 و بدون سورفاکتانت سنتز شده اند. این نانو ذرات با طیف بینی مادون قرمز(ir)، میکروسکوپ الکترونی عبوری( tem) و روش تفرق اشعه ی ایکس(xrd) شناسایی شدند. نانو ذرات مغناطیسی سنتز شده انحلال پذیری و قابلیت تفرق-پذیری ضعیفی دارند. در این کوشش ما نشان دادیم می توان نانو ذرات fe3o4 را به وسیله ی آمینو کلی بعنوان پایه ای قابل تفرق، در آب محلول ساخت. آمینو کلی بعنوان منیزیم اورگانو فیلو-سیلیکات محلول در آب، شامل گروه های آمینی معلق با ساختار تقریبی r8si8mg6o16(oh)4 که در اینحا گروه r = ch2ch2ch2nh2، مطرح است. نشاندن و انحلال با سونیکیت مخلوطی از (fe3o4) و آمینو کلی در آب انجام شد. همچنین این نانو ذرات با طیف بینی مادون قرمز(ir)، میکروسکوپ الکترونی عبوری( tem) و روش تفرق اشعه ی ایکس(xrd) شناسایی شدند. نانو ذرات اکسید آهن محلول در آب به خوبی می توانند در سیستم های بیولوژیکی پایدار شوند و به عنوان عامل تمایز تصاویر رزونانس مغناطیسی( mri) استفاده شوند. ما نشان دادیم که این نانو ذرات fe3o4 می توانند واکنش آسیل دار کردن فریدل- کرافتس را روی ترکیبات آروماتیک با اسید کلرید ها، در شرایط بدون حلال و در دمای اتاق کاتالیز کند. این نانو ذرات مغناطیسی می توانند به آسانی با یک میدان مغناطیسی خارجی جدا شوند. این استراتژی ساده، اقتصادی و برای کاربرد های صنعتی امید بخش است.

کلاف های تانسوری (1و1)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اراک - دانشکده علوم پایه 1391
  حسن نصرآبادی   اسماعیل پیغان

در این پایان نامه، خواص انحنای مربوط به متریک ساساکی روی کلاف (1و1)-کلاف تانسوری از یک منیفلد ریمانی بررسی شده و به عنوان یک کاربرد، مثالهایی از ساختارهای تقریبا پارانوردرین و پاراکهلری نوردرین (1و1)-کلاف تانسوری با توجه به متریک ساساکی ساخته می شوند. همچنین بر حسب ساختار پارانوردرین، شرایط پاراهولومورفیک برای ترفیعات کامل از میدان های برداری، تجزیه و تحلیل می شوند. سرانجام با معرفی متریک ترفیع همگن روی (1و1)-کلاف تانسوری، نتایج فوق برای این متریک مطالعه می شود.

واکنش های اکسایشی – افزایشی اورگانو هالید ها به کمپلکس [ptme2(bipy)] در حلال های آلی و محیط مایسل و قراردادن سیس پلاتین به عنوان داروی ضدسرطان روی نانو ذرات مغناطیسی fe3o4
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یاسوج - دانشکده علوم 1393
  حسن نصرآبادی   سید جعفر حسینی

نانو ذرات مغناطیسی fe3o4 محلول در آب با استفاده از گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان و آمینوکلی به عنوان منیزیم اورگانو فیلو سیلیکات محلول در آب، شامل گروه های آمینی معلق با ساختار تقریبی r8si8mg6o16(oh)4 ( با r = ch2ch2ch2nh2)، با موفقیت سنتز شد. نانو ذرات مغناطیسی fe3o4-gptms حاوی گروه عاملی اپوکسی است که برای تشکیل پیوند با گروه آمین از آمینوکلی در واکنش باز شدن حلقه اپوکسی مناسب است. نانو ذرات fe3o4-gptms-aminoclay یک حامل مناسب برای دارورسانی ترکیبات پلاتینی خواهند بود. نانو ساختارها روی سلول سرطان خونی k562 مورد ارزیابی قرار گرفت و نشان داد که هر دو ترکیب مغناطیسیfe3o4-gptms-aminoclay و cisplatin/fe3o4-gptms-aminoclay ترکیباتی زیست سازگار هستند. ساختار فاز، ریخت شناسی و اندازه .نانو ذرات با طیف بینی مادون قرمز(ir)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، روش تفرق اشعه ایکس(xrd) و توزیع انرژی اشعه ایکس (edax) شناسایی شدند. اندازه گیری مغناطیسی نشان داد که این نانوذرات دارای خصلت مغناطیسی با مغناطیس اشباع emu/g 6/7 می باشند. واکنش کمپلکس [ptme2(bipy)] (1) با آلیل کلرید و آلیل برمید محصولات [ptxme2(ch2ch=ch2)(bipy)] (2 برای x = cl و 3 برای x = br) شامل مخلوط سیس و ترانس و همچنین واکنش 2-متیل آلیل کلرید با کمپلکس [ptme2(bipy)] تنها محصول [ptclme2(ch2cme=ch2)(bipy)]، 4 را تشکیل می دهد. ترکیب کروتیل کلرید تجاری که شامل مخلوط سیس و ترانس mech=chch2cl است که از واکنش با کمپلکس 1 مخلوطی از محصولات [ptclme2(trans-ch2ch=chme)(bipy)] (5) و [ptclme2(cis-ch2ch=chme)(bipy)] (6) را نتیجه می دهد. کمپلکس ها اغلب به صورت محصول اکسایشی- افزایشی ترانس حاصل شده اند و برای کمپلکس های کروتیل بدون نوآرایی آلیلی همراه است. واکنش کمپلکس [ptme2(bipy)] با کروتیل کلرید تجاری مخلوطی از کمپلکس های 5 و 6 و همچنین مقدار جزیی از کمپلکس a7 را داده است. واکنش کمپلکس 1 با ch2=chch2x (x = cl or br) و mech=chch2cl از سینتیک مرتبه دوم (مرتبه اول نسبت به هر کدام از واکنش دهنده ها) پیروی می کند. واکنش کمپلکس 1 با ch2=chchmecl از سینتیک مرتبه سوم (مرتبه اول نسبت به کمپلکس 1 و مرتبه دوم نسبت به ch2=chchmecl) پیروی می-کند. همچنین واکنش با ch2=cmech2cl دارای سینتیکی مخلوط از مرتبه دوم و سوم است. واکنش هایی که دارای سینتیک مرتبه دوم هستند از طریق مکانیسم sn2 رخ داده اند. مکانیسم واکنش های مرتبه سوم هم به تفصیل بحث شده اند. واکنش اکسایشی- افزایشی پروپارژیل هالیدها (x = cl or br) xch2c?ch با کمپلکس 1 مخلوطی از کمپلکس های پروپارژیلی [ptxme2(ch2c?ch)(bipy)] که در آن گروه پروپارژیل و یون هالید در موقعیت های ترانس (a8 برای x= cl و b8 برای x = br) و سیس (a8 برای x= cl و b8 برای x = br)، و کمپلکس آلنی [ptxme2(ch=c=ch2)(bipy)] که در آن ها گروه آلن و یون هالید در موقعیت های ترانس (a9 برای x= cl و b9 برای x = br) و سیس (a9 برای x= cl و b9 برای x = br) قرار دارند را نتیجه می دهد. واکنش کمپلکس 1 با پروپارژیل برمید از سینتیک مرتبه دوم (مرتبه اول نسبت به هر کدام از واکنش دهنده ها)، در حالی که واکنش کمپلکس 1 با پروپارژیل کلرید از سینتیک مرتبه سوم (مرتبه اول نسبت به کمپلکس 1 و مرتبه دوم نسبت به clch2c?ch) در حلال استون و بنزن پیروی می کند. واکنش کمپلکس 1 با کلرواستونیتریل clch2c?n، مخلوط کمپلکس های ترانس و سیس [ptclme2(ch2c?n)(bipy)] (1) را می دهد که از سینتیک مرتبه دوم پیروی می کند. به طور پیش بینی نشده ای واکنش پروپارژیل برمید و کلرواستونیتریل در حلال بنزن از سرعت بیشتری در مقایسه با حلال استون برخوردار است. با توجه به داده های h nmr1 محصول تاتومری سیس آلن (a9 و b9) پایدارتر از محصولات ترانس آلن (a9 و b9) است. کمپلکس های آلی- فلزی در محیط آب و الکل ناپایدار و نا محلول بوده و لذا بیشتر مطالعات در حلال های سمی آلی نظیر بنزن، تولوئن و دی کلرومتان صورت می پذیرد. استفاده از آب و اتانول به عنوان حلال های سبز و ایمن در انجام واکنش های آلی- فلزی مورد خواست همه بوده است. در این پروژه از حلال آب:اتانول حاوی سدیم دودسیل سولفات برای پایداری کمپلکس های پلاتین(ii) در مایسل استفاده شده است. در صورتی که در نبود سدیم دودسیل سولفات این پایداری وجود ندارد. همچنین واکنش اکسایشی- افزایشی متیل یدید، آلیل برمید و پروپارژیل برمید به کمپلکس 1 بررسی شده است. واکنش جانشینی لیگاند کی لیت بی پیریدین در کمپلکس 1 با لیگاند دهنده ی (l = p(o-ipr)3) برای تشکیل کمپلکس cis-[me2ptl2] در مایسل sds انجام شده است. ثابت های سرعت به دست آمده نشان از کاهش قابل توجه واکنش پذیری کمپلکس 1 در مایسل دارد.