چکیده در این مقاله نابرابری درآمدی بین خانوارهای زن سرپرست بر حسب مخارج مختلفی که خانوار با آن روبرو است در مناطق مختلف تهران و برای سال 1387 به صورت مجزا محاسبه می شود. در اینجا از مخارج مربوط به تحصیلات، بهداشت، مسکن و خوراک که عموم خانوارها با آنها مواجه هستند و می توان از روی آنها نابرابری های رفاهی خانوارها را اندازه گیری کرد، استفاده شده است. با استفاده از آمار هزینه و درآمد خانوارها که توسط مرکز تحقیقاتی جهاد دانشگاهی و به سفارش شهرداری در سال 1387 گردآوری شده است، نابرابری درآمدی بین این خانوارها محاسبه می شود. به این منظور از ضریب جینی و شاخص تایل استفاده می شود. همچنین با کمک منحنی های لورنز و تابع توزیع تجمعی نابرابری های مربوط به برخی مناطق تهران با یکدیگر مقایسه می شوند. به علت کافی نبودن داده های مربوط به هزینه خوراک، برای اندازه گیری نابرابری در مخارج غذایی و مخارج کل داده های مناطق 22 گانه در چهار بخش تجمیع شدند که هریک از این بخشها شامل چند منطقه شهرداری تهران است. نتیجه بدست آمده حاکی از این است که در خانوارهای زن سرپرست در بین مناطق شهر تهران از نظر نابرابری درآمدی تفاوتهای چشمگیری مشاهده می شود. از جمله علل اصلی این تفاوتهای شدید در نابرابری های درآمدی، وجود اشکال دیگر نابرابری در دسترسی به آموزش و سطح تحصیلات، اندازه خانوار و تعداد افراد تحت تکفل و تفاوت در نوع مشاغل را می توان نام برد. تفاوت در نابرابریهای مولفه های اصلی رفاه خانوارها، یعنی تغذیه، بهداشت، آموزش و مسکن، هم در بین مناطق مختلف شهر تهران بسیار چشمگیر است و هم قدر مطلق بعضی از آنها همچون مسکن، آموزش و بهداشت بسیار زیاد است. در حالی که تفاوتهای مربوط به مقادیر نابرابری های تغذیه ای بسیار کمتر از مولفه های دیگر رفاه خانوارهاست.

چکیده: امروزه در تغذیه گیاهی به منظور بهینه سازی در مصرف کودهای شیمیایی و همچنین کاهش خطرات زیست محیطی ناشی از کودها از روش محلول پاشی استفاده می شود. با محلول پاشی عناصر روی گیاهان عناصر به سرعت به گیاه منتقل شده و در اختیار شاخه و برگ و یا میوه قرار می گیرند. در شرایطی هم که خاک اجازه جذب عناصر را به گیاه نمی دهد، مفید است. در این پژوهش اثرات محلول پاشی عنصر بُر و ساکارز روی خصوصیات کمی و کیفی بوته های گوجه فرنگی رقم سوپرآ در مزرعه کشت و صنعت کارخانه دلند مورد مطالعه قرار گرفت. بدین جهت آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل در چهار تکرار انجام شد. غلظت تیمارهای مورد بررسی برای عنصر بُر به میزان 0، 1/0، 2/0 و 4/0 درصد و ساکارز به میزان 0، 5، 10 و 20 درصد به تنهایی و مصرف توام آن ها بود. نتایج حاصل نشان داد، علاوه بر این که عنصر بُر و ساکارز موجب افزایش فاکتورهای موثر در رشد رویشی و زایشی بوته گوجه فرنگی شدند. کاربرد توام آن ها موجب افزایش قابل توجهی در گلدهی و میوه بندی و در نهایت افزایش عملکرد گیاه گوجه فرنگی شد. در نتیجه عنصر بُر حرکت ساکارز درون گیاه را تسهیل می نماید . نتایج نشان داد که اثر غلظت های مختلف عنصر بُر و ساکارز بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بوته گوجه فرنگی اختلاف معنی دار دارد. به طوری که بالاترین طول میانگره و تعداد میانگره و تعداد گل ها در تیمار شامل 2/0 بُر و 10 درصد ساکارز به دست آمد. تیمار شامل 2/0 درصد بُر و 20 درصد ساکارز بالاترین میزان کلروفیل کل برگ و قند کل، گلوکز، ساکارز، لیکوپن و آنتوسیانین را در میوه نشان داد. واژه های کلیدی: بُر، ساکارز، خصوصیات کمی و کیفی، گوجه فرنگی و محلول پاشی