به منظور تعیین مقدار بذر و تاریخ کاشت مناسب برای کاشت تریتیکاله در رشت، آزمایشی در سال زراعی 1388 -1387به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. کرت های اصلی آزمایش شامل چهار تاریخ کاشت (31 شهریور، 10، 20، 30 مهرماه) و کرت های فرعی شامل چهار مقدار بذر (110، 140، 170 و 200 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تعداد پنجه در گیاه تنها تحت تاثیر مقدار بذر کاشته شده قرار گرفته است. بیشترین تعداد پنجه در بوته (13.6 عدد) در تیمار کاشت 110 کیلوگرم بذر در هکتار بدست آمد کهبا افزایش میزان بذر از تعداد آنها کاسته شده و. کمترین تعداد آن در تیمار کاشت 200 کیلوگرم بذر در هکتار(10.9 عدد)بدست آمد. مقدار بذر کاشته شده اگرچه تاثیر معنی داری بر طول سنبله و عملکرد ماده خشک بوته ها نداشت ولی این دو ویژگی تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. گیاهان تاریخ کاشت 31 شهریور، در مقایسه با سایر تاریخ ها، بیشترین ماده خشک و طویل ترین سنبله داشتند. در این آزمایش، برهمکنش تاریخ کاشت× مقدار بذر بر عملکرد دانه در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و همچنین، بر شاخص برداشت گیاهان تاثیر معنی دار داشت. بیشترین تعداد دانه در سنبله در تاریخ کاشت 31 شهریور ماه و در تراکم 140 کیلوگرم به میزان 73.45 سانتی متر و بیشترین شاخص برداشت در تاریخ کاشت 20 مهرماه و تراکم 110 کیلوگرم به میزان 42.86 بدست آمد. بیشترین عملکرد در تاریخ کاشت 31 شهریور و میزان بذر 200 کیلوگرم (5863.2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن در تاریخ کاشت 20 مهر و میزان بذر 110 کیلوگرم (3351.08 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. تأثیر تاریخ کاشت × زمان نمونه برداری بر تغییرات شاخص سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک کل و ارتفاع معنی دار بود و بیشترین آن در 31 شهریور ماه بدست آمد. اما وزن خشک ساقه تحت تأثیر معنی دار میزان بذر × تاریخ کاشت × زمان نمونه برداری قرار گرفت. روند تغییرات سرعت رشد گیاه، سطح ویژه برگ، نسبت سطح برگ و نسبت وزن برگ در تمامی مقادیر بذر و تاریخ های کاشت مختلف در 31 شهریور و میزان بذر 200 کیلوگرم به بیشترین میزان خود رسیدند. ولی سرعت رشد نسبی با تأخیر در تاریخ کاشت و کاهش در میزان بذر به حداکثر خود رسید. نتایج بدست آمده از داده های کمی و کیفی علوفه نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه تولیدی خشک و تر متعلق به تاریخ کاشت 31 شهریور ماه و میزان بذر 200 کیلوگرم بوده است. میزان علوفه تولیدی با تأخیر در تاریخ کاشت و کاهش میزان بذر به تدریج کاهش یافته و در تیمار کاشت 110 کیلو گرم بذر در 30 مهر به کمترین مقدار رسید. درصد پروتئین خام، درصد قندهای محلول در آب، درصد فیبرهای محلول در شوینده های اسیدی تحت تأثیر معنی دار تاریخ کاشت × میزان بذر قرار گرفتند. بالاترین مقدار پروتئین خام (18.06 درصد) در 31 شهریور و 140 کیلوگرم بذر در هکتار، بیشترین درصد فیبرهای محلول در شوینده های اسیدی (39.62 درصد) و قندهای محلول در آب (14.35 درصد) به ترتیب در تاریخ کاشت 10 مهر و میزان بذر 170 کیلوگرم و 31 شهریور و 200 کیلوگرم به دست آمد. درصد فیبر خام، ماده خشک قابل هضم و خاکستر تنها تحت اثر تاریخ کاشت قرار گرفت. تاخیر در کاشت سبب افزایش مقدار ماده خشک قابل هضم و خاکستر و کاهش درصد فیبر خام شد که بیانگر افزایش کیفیت علوفه تولیدی است.

آزمون همگنی واریانس ها، فرض برابری واریانس های k جامعه (k?2) را در مقابل اینکه حداقل واریانس دو جامعه از آنها برابر نباشد، بررسی می کند. این آزمون یکی از آزمون های مهم و پرکاربرد در بیشتر حوزه های تحقیقاتی است. تاکنون آزمون های مختلفی توسط محققان برای این مسئله معرفی شده است. بسیاری از این آزمون ها در حالتی که توزیع داده ها نرمال نباشد و یا اندازه های نمونه کوچک و یا نابرابر باشد عملکرد خوبی از خود نشان نمی دهند. در این پایان نامه عملکرد نه آزمون بارتلت، بارتلت با اصلاح کشیدگی، شومیکر، ویلچ، برون و فورسیت، لون، الکساندر و گاورن، جیمز و آلام و کاهوی را با پنج روش برآورد مقادیر بحرانی، حذف صفرساختاری، برآورد مقادیر بحرانی با اعمال حذف صفرساختاری، خودگردان و خودگردان با اعمال حذف صفرساختاری در توزیع های چوله و متقارن با اندازه نمونه های مختلف مورد مقایسه قرار داده ایم. هدف مقایسه ی عملکرد روش های مختلف ذکر شده با روش های خودگردان و خودگردان با اعمال حذف صفر ساختار ی است. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که این دو روش، عملکرد آزمون های مطرح شده را از نظر توان و نرخ خطای نوع اول به نحو چشم گیری بهبود می دهند. آزمون های الکساندر و گاورن، لون و برون و فورسیت دارای عملکرد خطای بهتری نسبت به سایر آزمون ها هستند. آزمون الکساندر و گاورن هنگامی که اندازه نمونه های بزرگ، متناظر با واریانس های بزرگ هستند در بین آزمون های استوار، پرتوان تر است.

به منظور بررسی جنبه¬های مختلف زراعی و مدیریت علف¬های هرز در مخلوط سه¬گانه ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی آزمایش¬هایی در سال زراعی 1391 در رشت و 1392 در رشت و رودسر انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 18 تیمار در سه تکرار اجرا شد و هدف بررسی کنترل علف¬های هرز، شاخص¬های رقابتی و عملکرد کمی و کیفی علوفه بود.تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه¬کاغذی با نسبت-های 100، 75 و 50 درصد تراکم اپتیمم، مخلوط¬های دوگانه ذرت- لوبیاچیتی و ذرت- کدوی تخمه¬کاغذی به¬ترتیب با نسبت¬های (100+100، 75+75 و 50+50) و سه¬گانه ذرت- لوبیاچیتی- کدوی تخمه¬کاغذی با نسبت¬های (100+100+100، 75+75+75 و 50+50+50) بود. نتایج نشان داد که نه گونه علف¬های هرز متعلق به پنج خانواده در مزرعه وجود داشت که غالبیت با علف¬های هرز پهن برگ بود. کشت¬های مخلوط در کنترل علف¬های هرز موفقتر از کشت-های خالص عمل کردند، به طوریکه بهترین میزان کنترل علف¬های هرز به¬ترتیب در مخلوط¬های سه¬گانه، دوگانه ذرت – کدوی تخمه کاغذی، ذرت – لوبیاچیتی و سپس کشت خالص کدوی تخمه کاغذی مشاهده شد. شاخص¬های غالبیت، رقابت نسبی و ضریب ازدحام نسبی در مخلوط ذرت–لوبیا چیتی نشان¬دهنده غالبیت ذرت و در مخلوط ذرت- کدوی تخمه¬کاغذی بیانگر غالبیت کدوی تخمه¬کاغذی بود. در مخلوط سه¬گانه، رقابت بین ذرت و کدوی تخمه¬کاغذی در حالت تعادل و موازنه بود ولی هر دو بر لوبیاچیتی غالب بودند. نسبت برابری زمین در کلیه تراکم¬ها و مخلوط¬های دوگانه و سه-گانه بیش از یک بود که بیشترین آن به ترتیب در سه¬کشتی، دوکشتی ذرت- لوبیاچیتی و سپس ذرت- کدوی تخمه-کاغذی دیده شد که نشان¬دهنده سودمندی کشت مخلوط این گیاهان بود. بالاترین وزن خشک علوفه کل در مخلوط¬های دوگانه و سه¬گانه وکمترین آن در کشت¬های خالص لوبیاچیتی مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان پروتئین خام به-ترتیب در کشت¬های مخلوط سه¬گانه و کشت خالص ذرت مشاهده شد. بیشترین میزان فیبرهای محلول در شوینده¬های اسیدی (adf) و خنثی (ndf) در کشت خالص ذرت مشاهده شد که در مخلوط¬های سه¬گانه به سبب اختلاط با لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی (به دلیل میزان adf و ndf پایینتر) به¬ترتیب 4/26 و 8/26 درصد کاهش نشان داد. در نتیجه با کاهش adf و ndf در مخلوط¬های دوگانه و سه¬گانه، میزان کل ماده مغذی قابل هضم و ماده خشک مصرفی افزایش یافت و منجر به افزایش کیفیت در مخلوط¬های سه¬گانه شد. نتایج این تحقیق گویای برتری معنی دار سیستم کشت مخلوط سه¬گانه ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی نسبت به سایر سیستم¬های کشت از نظر تولید کمی و کیفی علوفه است. در سال دوم، دو آزمایش مشابه و جداگانه در رشت و رودسر به¬صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار اجرا شد و هدف بررسی فرونشانی علف¬های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی و شاخص¬های رقابتی و سودمندی در کشت¬های خالص و مخلوط بود. تیمارهای آزمایشی شامل: عامل اول کشت خالص ذرت و لوبیاچیتی (100و 75 درصد تراکم اپتیمم)، کدوی¬تخمه¬کاغذی (75 و 50 درصد تراکم نرمال)، مخلوط دوگانه ذرت- لوبیاچیتی (100+ 100 و 75+75 درصد)، ذرت – کدوی¬تخمه¬کاغذی (100+75 و 75+50 درصد) و مخلوط سه¬گانه ذرت، لوبیاچیتی و کدوی¬تخمه¬کاغذی (100+100+75 و 75+75+50 درصد) و عامل دوم تیمارهای وجین و رقابت بودند. علف¬های هرز موجود در رشت مشابه سال اول و در رودسر شش گونه بود که به چهار خانواده اختصاص داشت. در رودسر غالبیت با علف هرز پهن¬برگ تاج¬خروس بود و در رشت علف¬های هرز باریک برگ مرغ و پنجه¬مرغی غالب بودند.علفهای هرز مشابه ای درسیستم¬های کشت خالص و مخلوط و تیمارهای شاهد وجود داشتند. سیستم¬های مخلوط دوگانه و سه¬گانه منجر به کاهش تراکم و وزن خشک علف¬های هرز شدند که در تیمار وجین واضح تر بود.در رودسر، تیمار وجین نقش برجسته¬ای در کنترل علف¬های هرز ایفا کرد در حالیکه در رشت نقش تیمار وجین به-دلیل وجود علف¬های هرز چند ساله کمرنگ¬تر بود. در رشت، اثر سیستم¬های کشت و تیمارهای رقابتی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی به¬طور جداگانه معنی¬دار بود. بیشترین میزان هر یک از این صفات در تیمار وجین مشاهده شد. به¬طور کلی، در بین سیستم¬های کاشت، بالاترین اجزای عملکرد و عملکرد دانه ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه کاغذی در کشت¬های خالص با تراکم بیشتر و کمترین میزان هر یک در مخلوط سه¬گانه با تراکم کمتر حاصل شد. در رودسر، برهمکنش سیستم¬های کشت × تیمارهای رقابت معنی¬دار بود. در تیمار وجین، کشت¬های خالص بر مخلوط برتری داشتند، به¬طوریکه بیشترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه هر یک از گونه¬های گیاهی در کشت¬های خالص مشاهده شد. در حالیکه در تیمارهای رقابت، عملکرد سیستم¬های مخلوط بر کشت¬های خالص برتری داشت که به سبب کنترل بهتر علف¬های هرز در مخلوط¬ها بود. در تیمارهای رقابت، عملکرد ذرت و لوبیاچیتی در کشت¬های خالص (به¬ویژه تراکم کمتر) افت بسیار شدیدی نسبت به تیمارهای مشابه خود در شرایط وجین نشان داد که به دلیل حضور و رقابت علف¬های هرز با این گیاهان است. اما در مخلوط¬ها میزان افت عملکرد در شرایط رقابت نسبت به وجین بسیار کمتر بود که حاکی از نقش مثبت مخلوط¬ها در کنترل علف¬ها هرز و ثبات عملکرد در آنها می¬باشد. تیمارهای کنترل علف¬های هرز اثر متفاوتی بر شاخص¬های رقابتی داشتند. به¬طوریکه، ذرت در هر دو مکان و در تیمارهای رقابت و وجین و در مخلوط¬های دوگانه و سه¬گانه بر لوبیاچیتی غالب بود. در حالیکه، کدوی¬تخمه¬کاغذی در رودسر در تیمار وجین، گیاه غالب و در شرایط رقابت مغلوب بود. اما در رشت در هر دو شرایط رقابت و وجین ذرت بر کدوی¬تخمه¬کاغذی غالب شده بود. عملکرد نسبی گونه¬ها در شرایط وجین، کمتر از یک بود که حاکی از برتری کشت¬های خالص بر مخلوط بود و در شرایط رقابت، بیش از یک بود که به مزیت کشت¬های مخلوط به خالص اشاره داشت. در نهایت می¬توان گفت که شرایط محیطی، بافت خاک و علف¬های هرز غالب مزرعه بر نمود کشت¬های خالص و مخلوط اثر متفاوتی داشتند و نسبت برابری زمین بیش از واحد در مخلوط¬های دوگانه و سه¬گانه مزیت این مخلوط¬ها (و به خصوص مخلوط¬های سه¬گانه) را در استفاده بهتر از منابع محیطی در شرایط رقابت و وجین نشان داد.