رشد تجارت الکترونیک همان گونه که سبب پیدایش اشکال نوینی از بازارها شده است، به احیای برخی ساختارهای قدیمی نیز کمک کرده است. یک نوع از این بازارهای قدیمی که توسط تجارت الکترونیک احیاء شده، حراج است. حراجها به طور سنتی یک طرفه بوده اند؛ یعنی معمولاً چند خریدار برای کالاهایی که توسط یک فروشنده عرضه می شود، به رقابت می پردازند یا این که چند فروشنده برای فروختن کالاهایشان به یک خریدار رقابت می کنند. این گونه از حراج نمی تواند برای بازارهای که چندین خریدار و چندین فروشنده در آن حضور دارند، کارا باشد. بازار حراج دوطرفه چند واحدی (mda) بازاری انعطاف پذیرتر است که در آن خریداران و فروشندگان پیشنهاد خرید یا تقاضای فروش خود را در مورد چند واحد از کالا ارائه میدهند. مسأله تعیین برنده در بازارها به تعیین تراکنشهای صورت گرفته اشاره دارد؛ یعنی طرفین هر تراکنش و کمیت کالاهایی که بین آنها دادوستد می شود را تعیین می کند. در این تحقیق چند مسأله تعیین برنده برای بازارهای mda در نظر گرفته شده و رویکردهایی برای آنها ارائه شده است. الگوریتمی به نام maxtraded برای تعیین برنده با هدف بیشینه سازی تعداد کالای معامله شده، ارائه شده است. مقایسه نتایج به دست آمده از این الگوریتم با نتایج به دست آمده از نرم افزار lingo نشان می دهد که الگوریتم همواره می توان جواب بهینه را پیدا کند، ضمن این که الگوریتم به مراتب سریعتر از لینگو عمل می کند. برای مسأله تعیین برنده با هدف بیشینه سازی مجموع سود شرکت کنندگان، یک الگوریتم ژنتیک مبتنی بر درخت پوشا و یک الگوریتم شبیه سازی تبرید پیشنهاد شده است. مقایسه نتایج حاصل از الگوریتم ها نشان می دهد که هر دو الگوریتم پیشنهادی جواب های بهینه یا نزدیک به بهینه را برای مسائل پیدا می کنند و از این نظر کارایی آنها نزدیک به هم است اما از نظر زمان رسیدن به جواب الگوریتم شبیه سازی تبرید بسیار سریعتر عمل می کند. برای حل مسأله دوهدفه تعیین برنده با درنظر گرفتن هر دو هدف ذکر شده نیز الگوریتمهای paes و nsga-ii پیشنهاد شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که الگوریتم nsga-ii هم از نظر یافتن جواب های نزدیک به مرز بهینه و هم از نظر نحوه توزیع این جواب ها موفق تر عمل کرده است.