تحقیق حاضر به بررسی نقش آموزش همگانی محیط زیست بر میزان ارتقاء سطح دانش زیست محیطی شهروندان شهر تنکابن پرداخته است. بدیهی است با توجه به ناآگاهی برخی شهروندان در بروز مشکلات زیست محیطی، نقش آموزش در سطوح مختلف جامعه امری مهم بوده و در اولویت خواهد بود. که به مرور زمان این آموزشها می تواند تأثیرات مثبتی در رفتارهای زیست محیطی شهروندان در سطح جامعه گذاشته و با توجه به اهمیت نقش شهروندان، می تواند به عنوان یک موضوع اجتماعی در راستای بهبود شرایط نگران کننده محیط زیست مورد توجه قرار بگیرد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش انجام تحقیق، توصیفی – پیمایشی است. همچنین در این تحقیق به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه فوق از نوع پرسشنامه منظم و شامل 55 سوال بسته پاسخ در زمینه دانش، رفتار و نگرش زیست محیطی شهروندان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه شهروندان شهر تنکابن که بالای 16 سال سن دارند تشکیل داده است که بر اساس آخرین آمار موجود این تعداد برابر با 19973 نفر برآورد شده است. از بین جامعه آماری تعداد 377 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از طریق جدول کرجسی – مورگان انتخاب شدند. در این تحقیق روایی پرسشنامه توسط اساتید و صاحبنظران آموزش محیط زیست مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت. همچنین به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفا کرونباخ استفاده شد و این ضریب معادل 81/0 به دست آمد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss 18 مورد پردازش قرار گرفتند و برای توصیف و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. در بخش آمار توصیفی از فراوانی، درصد فراوانی و نمودار ستونی و در بخش آمار استنباطی از آزمون خی دو استفاده شده است.نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین متغیر مستقل آموزش همگانی محیط زیست با متغیرهای وابسته دانش، رفتار و نگرش زیست محیطی شهروندان و نیز بین متغیرهای مستقل سن، سطح تحصیلات، میزان درآمد و نوع شغل با متغیر وابسته دانش زیست محیطی شهروندان رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از تأثیر جمعی متغیرهای مستقل بر متغیرهای وابسته نشانگر آن است آموزش همگانی محیط زیست توانسته در ارتقاء سطح دانش زیست محیطی شهروندان نقش داشته باشد. واژگان کلیدی: آموزش- شهروند- محیط زیست- آموزش همگانی محیط زیست- دانش زیست محیطی- توسعه پایدار.