نام پژوهشگر: جهان بخش صیدی

فرهنگ تشبیه دردیوان پژمان بختیاری
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم انسانی 1390
  جهان بخش صیدی   مرتضی حاجی مزدارانی

با در نظر گرفتن موضوع پایان نامه ، منبع اصلی مورد مطالعه ، دیوان اشعار پژمان بختیاری می باشد البته به موازات آن از منابع معتبر شعر و ادبیات وهمچنین از نظرات استادان و صاحب نظران نیز استفاده شده است. به جهت اینکه تصویر آفرینی کلام ادبی در شعر متجلّی می شود ابتدا به تعریف شعر و تشبیه از دیدگاه برخی از اندیشمندان اشاره شده است سپس بیش از پانصد و چهل بیت از اشعاری که دارای تشبیه بوده اند استخراج گردیده و فرهنگ تشبیه از جهات گوناگون اعم از شکل و مفهوم و محتوا و اقسام آن مورد بحث قرار گرفته است. شاعر از اغلب قالب ها و ظرفیت های شعر سنتی به عنوان محمل و بستری مناسب برای بیان مقصود و عواطف و مکنونات قلبی خویش بهره برده است و تشبیه را به طرز ماهرانه ای در اشعار خود به کاربرده است . تشبیهات او ساده و بیشتر از نوع حسی به حسی است و جنبه های دیگر صورخیال همچون مجاز ، استعاره و کنایه نیز در شعر او وجود دارد. از پژوهش و تحقیق در اشعار شاعر مورد بحث استنباط می شود که وی از روحی حساس و ذهنی وقّاد برخوردار بوده است و مسائل گوناگون جامعه اعم از تاریخی ،مذهبی، سیاسی و اجتماعی در شعرش انعکاس یافته است . حسین(پژمان)بختیاری در کمال تواضع و فروتنی و با ظرافتی خاص ، مضامین شاعران متقدّم را در اشعار خویش به کار برده است.