ادبیات کودکان ، گونه ای است از ادبیات مختص یک گروه سنی خاص . ادبیات کودک می تواند به مثابه واقعیتی در بنایی تلقی گردد که زیر بنای آن همانا واقعیت دگرگونی های اجتماعی است و براین اساس ادبیات بهنجار و هماهنگ دراین حوزه ادبیاتی است که همسو با واقعیات متغیر مستقل خود یعنی ظرف اجتماعی باشد.در کشور ایران به دلیل تغییر هرم سنی جمعیت ، ادبیات کودکان مخاطب بیشتری یافته است .عامل پیش گفته و نیز دگرگونی های اجتماعی که بیشتر با تغییرات ارزشی همراه بوده سبب ساز تغییرات گسترده ای در این نوع ادبیات گشته است .این عوامل انگیزه ی انجام تحقیق فوق گردید که متغیر مستقل آن دگر گونی های اجتماعی و متغیر وابسته آن ادبیات کودکان لحاظ شد . در این تحقیق سال های پس از انقلاب 57 با تقسیم دوره ی 32 ساله ی اخیر به 4 دوره ی جنگ ، سازندگی ، اصلاحات و اصولگرایی تغییرات ادبیات کودک بررسی شده است. برای تعیین جامعه ی آماری سعی شد کتاب های داستانی کودکان که برای سنین 6 تا 12 سال ( سنین دبستانی ) نگاشته شده و در جشنواره ها مورد تأیید منتقدان قرار گرفته و یا آمار فروش بالایی داشته ، انتخاب گردد .سپس با مطالعه ی چند باره این کتاب ها (32 کتاب ) اقدام به استخراج مقولات شده و در نهایت آزمون پایایی reliability برای مقوله ها انجام گرفته ، پس از این مراحل و نیز مرحله ی شمارش فراوانی مقوله ها ، روند تغییرات به صورت رسم جداول و ثبت اطلاعات در نمودارها به صورت کمّی و کیفی مورد بررسی شد . اطلاعات جمع آوری شده با آزمون کای اسکوار و آزمون t با کمک نرم افزار spss و با استفاده از روش های توصیفی و تبیینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج تحقیق نشان می دهد که مقولات سیاسی ، اجتماعی ، اخلاقی – عاطفی ، هنری ، اقتصادی ، تفریح ، مذهبی ، علمی در دوره های چهارگانه تحقیق با نوسانات قابل تأمّلی همراه بوده است . بیشترین رشد مقولات در مقولات اقتصادی و بیش ترین نوسان در مقولات مذهبی مشاهده گردید .

این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی است که با طرح پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان اول دبیرستان مدارس شهر تهران تشکیل داده است که در سال تحصیلی 93-92 به تحصیل اشتغال داشتند. از روش نمونه گیری در دسترس به دلیل همکاری مسئولین مدرسه استفاده شد. بدین ترتیب ابتدا مدرسه ی شاهدی انتخاب شد که تمایل به همکاری داشتند و یک کلاس انتخاب، و اعضای آن به دوگروه 13 نفره تقسیم شدند. به صورت تصادفی یک گروه به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل جایگزین شدند.سپس آموزش رویارویی با چالش های دوران نوجوانی در 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه شد. پس از اتمام آموزش از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. بعد از اجرای پژوهش برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه و آزمونt و تحلیل های توصیفی استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که آموزش رویارویی با چالش های دوران نوجوانی بر کاهش تعارض با مادر اثربخش است.

چکیده ندارد.