مقدمه : تشخیص و درمان درد درed در دهه گذشته تکامل بسیاری پیدا کرده است و به مسئله درمان ناکافی درد توجه بسیاری شد شد که معمولاً شدید است. دید پزشکان به درد به عنوان یک علامت است در حالی که از نظر بیمار درد مهمترین شکایتی است که باید سریعاً مورد درمان قرار گیرد. در ایران به علت نبود دستورالعمل مصوب در مورد نیاز به ثبت درد، نحوه تجویز ضد درد و عدم وجود برنامه آموزشی در این مورد از طرفی و از سوی دیگر کمبود همیشگی مخدرها در اورژانس ها و نگرانی از سوء استفاده از مخدرها از سوی هم پرسنل و هم بیماران در اغلب مراکز بیماران از اولیگو آنا لژزیا رنج می برندولی تاکنون مطالعه ای در مورد نارسایی های اورژانس ها در زمینه تجویز ضد درد به بیماران انجام نشده است. لذا بر آن شدیم تا علل مختلف عدم تجویز، تأخیر تجویز و دوز ناکافی داروهای ضد درد برای بیماران اورژانس مشخص شده ونسبت به رفع مشکلات این بیماران و افزایش رضایت مندی آنها اقدام نماییم. روش کار : این مطالعه که به روش cross-sectional انجام شد 952 بیماران بستری در اورژانس مردان و زنان بیمارستان ولی عصر اراک وارد مطالعه گشتند. شدت درد بیماران ،زمان اولین دستور مسکن، فاصله زمانی از دستور شدن مسکن تا زمان تجویز واقعی ، و فاکتورهای دخیل در تاخیر تجویز ثبت می شد. سپس با آنالیز آماری و با استفاده از مدل رگرسیون خطی و لوجستیک نتایج بررسی شد. نتایج : در تحقیق انجام شده میانگین تأخیر تجویز ضد درد 112 دقیقه (107 دقیقه در زنان و 159 دقیقه درمردان) بود و 3/47 % کل بیماران با وجود ابراز درد مسکن دریافت نکردند. در مدل رگرسیون خطی ضریب همبستگی r برابر با 71%وضریب تعیین یا همان برابر 51% بود که نشان دهنده مناسب بودن مدل از نظر پیشبینی میزان تاخیراست. 7/8 + (قومیت) ×85/39 + (جنسیت پزشک) ×9/75 = میانگین تاخیر تجویز ( سابقه کارپزشک) ×38/0- (تعداد بیسمار بستری) ×9/1+ (تشخیص اول) (جنسیت بیمار)×6/50-(شیفت بستری) ×8/23-(تشخیص قطعی) × 11- مونث بودن پزشک و بیمار بیشترین تأثیر را در کاهش تاخیر تجویز داشت.در بیماران فارس و همینطور در شیفت عصر بیشترین تأخیر تجویز بدست آمد. مدل لجستیک از نظر دریافت یا عدم دریافت دارو به قرار زیر بود : دریافت یا عدم دریافت دارو ضد درد= مکان زندگی(43/1-) +قومیت (6/0-)+ روزهای هفته(2/0 ) + جنسیت (3/3-) در این مدل زن بودن پزشک ، روستایی بودن بیمار، و قومیت فارس و ترک باعث بیشتر شدن تجویز مسکن می باشد. نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده بسیاری از بیماران دچار اولیگوآنالژزیا بودند و از آنجایی که شرایط بیمارستان ولی عصر اراک مشابه بسیاری از مراکز درمانی دیگر است صدور دستورالعمل کشوری مبنی بر نحوه گرفتن ضد درد در بیماران اورژانس در حداقل زمان ممکن و آموزش پزشکان و پرستاران در موردروش ارزیابی درد و تجویز مسکن توصیه می شود. کلمات کلیدی : درد، اندازه گیری درد، بی دردی، سرویس اورژانس بیمارستان، مخدرها ه است. مهمترین علت مراجعه بیماران به ed درد می با

چکیده پژوهش حاضر، به منظور تحلیل ساختار روایتی تصویرسازی کتاب های کودک دهه هشتاد ایران و با هدف مطالعه و بررسی ساختار روایت ها، با کاربرد نشانه شناسی و رویکرد «رولان بارت» به تحلیل تصاویر نمونه های مطالعاتی پرداخته است؛ تا بتوان ترکیب عناصر ساختار روایتی تصاویر قصه ها و مکانیسم بازنمایی تصویر کودک در ساختار روایتی تصاویر اسناد مورد مطالعه را بررسی کرده و در نهایت قرائت ترجیحی مسلط در تصاویر مورد مطالعه و چگونگی اعمال آن را داوری کند. از اینرو کتاب های منثور دو گروه سنی (الف و ب)، تألیف نویسندگان ایرانی برگزیده شد و از میان سی کتاب جامعه ی مورد مطالعه، پنج کتاب از انتشارات مختلف انتخاب گردید و از هر کتاب ده تصویر به شیوه تحلیلی ـ توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آنجاکه ترکیب ساختار و مضامین تصاویر و داستان ها در ارتباط با یکدیگرند و در پیوند با زمینه اجتماعی مولف و تصویرساز و برداشتی است که آنها از کودک و دوران کودکی دارند، باعث می شود چنین قرائتی را از کودک و دوران کودکی بازتولید کنند. از اینرو نتایج حاصل از انجام تحقیق حاضر اذعان می دارد که کودک بازنمایی شده در تصاویر به طور معمول نمی تواند به شکلی خلاقانه و مستقل در فرآیند ساخت معنا شرکت جوید. تصویرساز و مولف به شکل ناخودآگاه، به طور معمول قرائت مسلطی را که در بستر فرهنگ جامعه از «کودک» و«دوران کودکی» وجود دارد، در ضمن کلیشه ها و رمزگان فرهنگی و ایدئولوژی مسلط به متن یا تصویر تحمیل می کنند. همچنین تصاویر و متون ویژه کودکان در نشان دادن نشانه ها با یکدیگر هم خوانی دارند و معمولاً سعی می کنند قرائت ها و خوانش های خوانندگان را محدود کرده و یکدیگر را حمایت نمایند. واژگان کلیدی: بازنمایی، تحلیل ساختار روایت، تصویرسازی، دوران کودکی، قرائت ترجیحی، کتاب کودک

مقدمه:مسمومیت با پاراکوات یکی از معضلات جدی در درمان مسمومیت ها بوده و یکی از عوارض مسمومیت حاد آن فیبروز ریوی می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه سیلیمارین، ان استیل سیتئین و ترکیب هیدروکورتیزون و ان استیل سیستئین در پیشگیری از بروز فیبروز ریوی ناشی از مسمومیت با پاراکوات میباشد. مواد و روش اجرا:در این مطالعه تجربی، 20 عدد موش نر sprague-dawleyمتوسط با وزن تقریبی 250 گرم به شکل تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند و در طی یک هفته به تمام گروه ها روزانه 10 میلیگرم بر کیلوگرم پاراکوات داده شد.علاوه بر پاراکواتبه گروه اول ، روزانه 600 میلیگرم بر کیلوگرم سیلیمارین، به گروه دومان استیل سیستئین با دوز 500 میلیگرم بر کیلوگرمروزانه، به گروه سوم ان استیل سیستئین 500 میلیگرم بر کیلوگرم و هیدروکورتیزون 50 میلیگرم بر کیلوگرم روزانه به مدت 2 هفته داده شد و به گروه چهارم هیچ گونه دارویی داده نشد. بعد از 3 هفته موش ها کشته شده و ریه آن ها با کدهای نا مشخص به پاتولوژی ارسال شده و نهایتا نمونه ها از نظر ایجاد یا عدم ایجاد فیبروز ریوی توسط پاتولوژیست بررسی شدند. نتایج:از نظر التهاب بافت ریه بین گروه دریافت کننده هیدرو کورتیزون و سه گروه دیگر یعنی گروههای شاهد (027/0p) و سیلیمارین (097/0p=) و ان استیل سیستئین (039/0p)اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین از نظر التهاب بین گروه سیلیمارین و شاهد (031/0p) اختلاف معنادار وجود داشت. از نظر فیبروز ریوی نیز بین گروه هیدرو کورتیزون و گروههای شاهد (013/0p=) و سیلیمارین (044/0p=) و ان استیل سیستئین (044/0p)اختلاف معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری:به نظر میرسد استفاده از استروئید ها همراه با یک آنتی اکسیدان اثرات به مراتب قویتری نسبت به استفاده از هر کدام از آنها به تنهایی ایجاد میکند. در این مطالعه استفاده از هیدرو کورتیزون همراه با ان استیل سیستئین توانست اثرات قابل توجهی در جلوگیری از ایجاد تغییرات التهابی و فیبروتیک در ریه ایفا کند.این در حالی است که در صورت وجود کنترااندیکاسیون برای مصرف کورتون می توان از ان استیل سیستین و سیلیمارین برای کاهش تغییرات ریوی ناشی از پاراکوات استفاده نمود