پژوهش حاضر ، با عنوان " بررسی دموکراسی از دیدگاه نظریه پردازان انتقادی و نقش تربیت در آن " به دنبال آن است که به تبیین چیستی و چرایی دموکراسی بر بنیاد اندیشه های نظریه پردازان انتقادی بپردازد و نقش تربیت را در دموکراسی بررسی کند . در این پژوهش روش تحلیل تطبیقی به کار گرفته شد که بر اساس آن ، ابتدا اطلاعات به روش کتابخانه ای – اسنادی گرد آوری و سپس طبقه بندی،توصیف و بر مبنای سوال های پژوهش به تحلیل و نتیجه گیری پرداخته شد. یافته های این پژوهش در زمینه دموکراسی نشان داد که آنان دو برداشت از مفهوم دموکراسی مد نظر دارند ؛ یکی در مقام نقد و نفی آن ، که دموکراسی های موجود را هم ارز با فاشیسم دانسته و دیدگاه دیگر با نگاهی مثبت که دموکراسی را به عنوان شیوه زندگی اجتماعی می دانند . همچنین در بررسی دیدگاه مربیان تربیت انتقادی، مشخص گردید که تربیت انتقادی عامل محرکه دموکراسی در جامعه است . هابرماس از نظریه پردازان انتقادی معتقد است که اینگونه نظام تربیتی می تواند به رهایی انسان از جبرهای مختلف اقتصادی ، فرهنگی و تبلیغاتی که موجب از خود بیگانگی او می شوند،منجر شود و نیز شرایطی را فراهم آورد که همه اعضای جامعه از دموکراسی و برابری برخوردار شوند ویا ژیرو از مربیان تربیتی معتقد است که تربیت انتقادی با پرورش شهروندان منتقد می تواند به ایجاد جامعه ی دموکراتیک مساوات خواه بیانجامد.