در سالهای اخیر، چندین معیار برای تعیین اندازه نمونه بیز ی مطرح شده است. معیارهایی که بر اساس فاصله ها یی با بالاترین چگالی پسین (hpd) طراحی شده اند، معمولا ً اندازه های نمونه کوچکتری نسبت به معیارهایی که بر اساس فاصله های غیر hpd و روش تقریب های نرمال می باشند، ایجاد می کنند. در فصل اول، یک روش کاملاً بیزی(روش ماکزیمم کردن امید تابع مطلوبیت(meu)) را معرفی نموده و آنرا با معیار متوسط طول (alc) مقایسه می کنیم. در فصل دوم روشهایی برای تعیین اندازه نمونه بیز ی در برآورد نسبت های دوجمله ای بیان شده و این روشها بطور جامع با هم مقایسه می شوند. برای تعیین اندازه نمونه دوجمله ای، از تعمیم نسخه هایی از معیار متوسط پوشش و متوسط طول، معیار میانه پوشش و میانه طول و همچنین معیار بدترین برآمد و نسخه تغییر یافته آن استفاده می شود. درفصل سوم، سه معیار بیز ی برای تعیین اندازه نمونه جهت برآورد میانگین توزیع نرمال و اختلاف میانگین های نرمال باهم مقایسه خواهد شد: 1_معیار متوسط پوشش (acc)که میزان پوشش فواصل معتبر با طول ثابت را برای توزیع پیش بینی شده داده ها کنترل می کند، 2_ معیار متوسط طول (alc) که طول فواصل معتبر را با یک میزان پوشش ثابت کنترل می کند و 3_معیار بدترین برآمد (woc) که میزان پوشش و طول فاصله مطلوب را بر همه(یا زیر مجموعه ای) از مجموعه داده های ممکن، تضمین می کند.