هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر محافظه کاری شرطی اعمال شده توسط شرکت ها بر احتمال اخبار منفی آتی آنها می باشد. روش انجام تحقیق شبه تجربی است. جامعه آماری تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره ی زمانی تحقیق از ابتدای سال 1381 لغایت پایان سال 1388 می باشد. برای اندازه گیری میزان محافظه کاری شرطی اعمال شده، از مدل قرینه اقلام تعهدی غیرعملیاتی گیولی و هاین (2000) استفاده شده است. در این پایان نامه دو فرضیه مورد بررسی قرار گرفته است؛ در فرضیه ی اول رابطه ی بین میزان محافظه کاری شرطی اعمال شده و اخبار منفی آتی ، و در فرضیه ی دوم رابطه ی بین واکنش بازار به اخبار شرکت ها با میزان محافظه کاری شرطی آنها بررسی شده است. برای آزمون فرضیه ی اول از روش رگرسیونی لاجیت، و برای آزمون فرضیه ی دوم از روش حداقل مربعات معمولی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رابطه ی منفی و معناداری بین محافظه کاری شرطی اعمال-شده و احتمال اخبار منفی آتی وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از عدم وجود رابطه ی خطی معنادار بین محافظه کاری شرطی اعمال شده و واکنش بازار به اخبار خوب و بد شرکت هاست. علاوه براین؛ وجود رابطه ی معنادار بین اندازه ی شرکت و درجه ی اهرم مالی آن، با بازده غیرعادی شرکت مورد تایید قرار گرفت.