نام پژوهشگر: مصطفی عسکری قوچانی

بررسی گزینه های h2s زدایی نفت ارسالی در واحدهای مارون 3و5 به دلیل عدم کارایی برج استریپر(مناطق نفت خیز جنوب)
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود - دانشکده مهندسی شیمی 1390
  مصطفی عسکری قوچانی   حسن زارع علی آبادی

واحدهای مارون 3 و 5 با فواصلی تقریبی 60 و 70 کیلومتری از شرق اهواز قرار دارند که طی سالهای اخیر علیرغم اینکه نفت سازند آسماری عاری از گاز h2s بوده است ولی نفت تولیدی آغشته به این گاز شده است و مشکلات متعددی را باعث شده که در این پروژه مقرر گردیده با در نظر گرفتن بیشترین استفاده از تسهیلات موجود کاهش h2s به حداکثر 15 قدم وزنی برای فرآورش 62 ه ب ر نفت ترش مخزن آسماری مارون انجام شود. ابتدا برای آنکه مشخص شود آیا استریپر موجود قادر است میزان سولفید هیدروژن را تا میزان مورد نظر کاهش دهد، شبیه سازی بر اساس 42 ه ب ر نفت انجام گردیده است و لذا می توان نتیجه گرفت که استفاده از این برج به تنهایی پاسخگوی کاهش میزان سولفید هیدروژن نمی باشد. که در این پروژه شش روش (سرد و گرم) برای شیرین سازی نفت و بر حسب بازده ای بالای نفت و اقتصادی بودن آن مورد بررسی قرار گرفته و محاسبات انجام شده نشان داد که بهترین گزینه برای نفت نمکی گزینه چهار یعنی استفاده از روش گرم می باشد. اگرچه استفاده از روش سرد دربرگیرنده شرایط عملیاتی ساده تری می باشد ولی در عین حال گزینه چهار نتایج اقتصادی بهتری را نشان می دهد و بر این اساس می توان نتیجه گرفت که بهترین شرایط برای این نفت نمکی استفاده از روش گرم می باشد. و برای نفت غیر نمکی مشخصاً استفاده از روش سرد (گزینه یک) به لحاظ اقتصادی منطقی تر می باشد.