دو مولفه ای که در همه محصولات به آن توجه می شود عملکرد و فرم محصول است. در این پروژه، هدف طراحی نیمکت پارکی است با نگاهی فراتر از عملکرد و فرم که قدم در حیطه مفاهیم و محتوی می گذارد تا از این طریق مفهوم و اندیشه طراح به کاربر انتقال یابد و کاربر ارتباطی حسی و روحی با محصول برقرار کند. به دلیل شرایط استرس زای موجود در زندگی شهری، مفهوم مورد نظر برای انتقال حسی به کاربر، ایجاد حس آرامش در وی انتخاب شد. بدین منظور بر رفتارهای افراد در پارک ها و این که چه روش هایی را برای آرامش به کار می گیرند مشاهداتی انجام شد. در بخش های گروهی نیز امکان ایجاد تعابیر و تداعی ها برای افراد ایجاد می شود. «روز پارک به جای پارکینگ» و «تداعی نشیمن گاه در زمین بازی» برای شکل گیری رفتارهای اجتماعی، دوستی ها و تعاملات برگزار شد. نتایج حاصل از مطالعات و بخش های پژوهشی در طراحی به کار گرفته شد و طرح حایی حاصل شد که هر یک به گونه ای روش های مطالعه شده برای ایجاد آرامش را تامین می نماید و یا مفاهیمی جدید در ایجاد آرامش را به کاربر انتقال می دهد. طرح نهایی بر اساس ویژگی های فرهنگی و سنتی ایرانی طراحی شده است. نُه روش شناسایی شده برای ایجاد آرامش را تامین می نماید و از نظر فرمی برای بیننده ایجاد جذابیت نموده است. نیازهای کاربر را به تعامل، رفتارهای اجتماعی و در عین حال خلوت و حریم شخصی پاسخ داده است.