در این پژوهش، محقق به بررسی نقشی که تولید مثال در بهبود یاد گیری و مهارت های حل مساله دانش آموزان دارد، پرداخت. به این منظور دو گروه از دانش آموزان دختر سال سوم ریاضی دبیرستان را که نمونه در دسترس بودند به عنوان گروه های آزمایش و گواه در نظر گرفته و موضوع تدریس خود را فصل تابع از کتاب حسابان سوم ریاضی انتخاب نمود. تدریس در گروه گواه به روش سنتی و معمولی(معرفی مفهوم با رویه و مثال های آموزشی و دادن تمرین به دانش آموزان)، و در گروه آزمایش(با رویکرد تاکید بر تولید مثال توسط دانش آموزان از مفهوم تدریس شده)، صورت گرفت. با بررسی مطالعات انجام شده، چارچوبی برای ارزیابی یادگیری و مهارت های حل مساله دانش آموزان تهیه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایش و گواه با استفاده از نرم افزار spss و روش های آمار توصیفی و آزمون t گروه های مستقل و وابسته انجام گردید و نتایج به دست آمده نشان دادند که تولید مثال توسط دانش آموزان در بهبود یادگیری و مهارت های حل مساله آنان تاثیر داشته و تفاوت بین میانگین نمرات آن ها در پیش آزمون و پس آزمون معنا دار است.همچنین با بررسی فعالیت های کلاسی دانش آموزان گروه آزمایش، نتایج قابل توجهی در مورد رویکرد های انتخابی دانش آموزان در حل مساله و مشکلات و موانع آن ها در تولید مثال گرفته شد.