امروزه نوآوری در الگوی رشد کشورها نقش اساسی و بسیار حائز اهمیت ایفا میکند. از این رو توسعه نظام ملی نوآوری مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان قرار گرفته است .اما توسعه نظام ملی نوآوری در کشورهای در حال توسعه با موانعی روبروست که از آن میان می توان به پایین بودن درجه باز بودن اقتصاد که مانع اشاعه تکنولوژی خارجی از طریق تجارت بین الملل میشود اشاره کرد. در این راستا این مطالعه به بررسی متغیرهای موثر بر نوآوری با تمرکز بر درجه باز بودن اقتصاد در کشورهای درحال توسعه با استفاده از رویکرد داده های تلفیقی می پردازد . دوره زمانی پژوهش (2000-1966) میباشد و نتایج پژوهش نشان داد که افزایش درجه باز بودن اقتصاد ، افزایش تولید ناخالص داخلی سرانه ، حمایت از حقوق مالکیت فکری و افزایش ذخیره سرمایه انسانی اثر مثبت معنی داری بر روی نوآوری در کشورهای در حال توسعه دارد .که در بین این متغیر ها درجه باز بودن از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد.