با توجه به یک سویه بودن حق بر اطلاعات در حقوق بین الملل بشر و عدم تطابق آن با الگوهای پیشرفت امروزی و فناوری های نوین ارتباطی ناگزیر بشر در جستجوی حقی فراتر از آن بوده و آن "حق بر ارتباط" است. واژه های "جستجو" "صدور" "دریافت"که کلیدواژه های اصل 19 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر می باشد در دوره ای صادر شد که رسانه های توده ای مانند مطبوعات ، رادیو ، تلویزیون شکل غالب ارتباطات جمعی بوده اند و نمایانگر ادراکات و نیازهای متناسب با فناوری های ارتباطی آن روزگار محسوب می شدند . اما رسانه های امروزی و به طور کلی فناوری های ارتباطی امروز ویژگی هایی دارند که وابستگی به زمین و جغرافیا نداشته و با الگوهای پیشرفت امروزی هماهنگ اند . بدین توصیف مردم می توانند حق ارتباط را به عنوان یک حق بشری مطالبه نمایند. زیرا پدیده ی ارتباط در آفرینش بشر ریشه ی فطری و طبیغی دارد و این حق از فبل تضمین گردیده و از حقوق نسل اول محسوب می شود و بدین توصیف تمامی حقوق ارتباطی همواره تابعی از این حق می باشند . بنابراین در راستای اهداف قواعد حقوق و تنظیم روابط اجتماعی مقررات گذاری در این خصوص امری ضروری است .

رساله الطیرها آثاری است بجا مانده از بزرگان علم و معرفت و سالکان طریق حضرت حق که گویای احوال ارواح محبوس در قفس تن است و راهرو می کوشد تا با مجاهدت فی سبیل الله بستر کمال نفس و وصول ارواح جزئیه به نفس کلیه را فراهم آورد. اما در عین حال این رساله ها در قالب رمز و تمثیل بیان گردیده است تا ضمن حفظ اسرار الهی که از الزامات سلوک و سفارشات موکد اولیاء الهی است، برای اهل آن گره گشا باشد. هر چند که جناب شیخ الرییس رساله الطیر خود را رمزی می نامد، ولی در این اثر و دیگر آثار مشابه مشاهیر طریق معرفت، مرز بسیار ظریفی بین بیان رمزی و تمثیل و کنایه و تشبیه می توان یافت که خود گویای بیان ناپذیری و صعوبت پوشاندن جامه واژگان بر قامت تجارب روحانی است. در این نوشتار سعی برآن بوده است تا موارد مشابه دو رساله از جناب شیخ و امام محمد مورد مداقه قرار گیرد و در مواردی که مسیر سفر روحانی –با توجه به ملاحظات و تفاوت مشی دو شخصیت- متفاوت بوده است، هر کدام از دیدگاه ها با عنایت به دیگر آثار و نظرات ایشان بررسی و تبیین گردد. ناگفته پیداست که سطح نوشته حاضر برگرفته از آثار اساتید و محققین ارجمند و البته متناسب با بضاعت ناچیز نگارنده خواهد بود و برای فهم دقیق طریق سلوک، سالکی باید، که اگر نگوییم این مراحل را پشت سر گذاشته باشد، لااقل در همان مرتبه طی طریق کند که دست ما کوتاه است.

در این تحقیق، حذف دو آلاینده فنل و بیس فنل آ از پساب توسط روش استخراج با حلال بررسی شده است. به این منظور سه حلال متفاوت تولوئن، متیل اتیل کتون (mek) و تری اتیل امین (tea) انتخاب گردیده است. اثر نوع حلال ، نسبت فاز آلی به فاز آبی، مدت زمان استخراج، غلظت اولیه آلاینده و دور همزن بر مقدار حذف این دو ماده مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این مقدار هدر رفت حلال و میزان انتقال آب به فاز آلی نیز اندازه گیری شده است. ابتدا جهت بدست آوردن مدت زمان مناسب جهت به تعادل رسیدن، آزمایش هایی برای جداسازی فنل در مدت زمان انجام فرایند از صفر تا یک و نیم ساعت و برای بیس فنل آ از مدت زمان صفر تا دو و نیم ساعت انجام شد و جداسازی فنل در حدود یک ساعت و جداسازی بیس فنل آ در مدت دو ساعت به تعادل رسید. نتایج نشان داده است استفاده از حلال متیل اتیل کتون با نسبت یک به یک از فاز آلی به آبی و در هر سه غلظت فنل در مدت زمان یک ساعت بیشترین بازده را برای حذف فنل و در مدت زمان دو ساعت بیشترین جداسازی را برای بیس فنل آ از پساب دارا است. آزمایش های انجام شده برای تعیین مقدار هدر رفت حلال نشان داد که حلال متیل اتیل کتون باوجود داشتن بالاترین بازده جداسازی دارای هدر رفت بیشتر حلال و همچنین انتقال بیشتر آب به درون فاز آلی است که ازنظر اقتصادی باعث بالا رفتن هزینه های جانبی جهت تصفیه حلال خواهد شد. همچنین حلال تولوئن دارای کمترین مقدار هدر رفت حلال و انتقال آب به درون فاز آلی بود. اثر غلظت فنل نیز بر میزان انتقال آب به فاز آلی و هدر رفت حلال بررسی شد و مشاهده شد که غلظت اولیه فنل تاثیری بر این دو پارامتر ندارد. همچنین اثر دور همزن بررسی شد و نشان داده شد که با توجه به مدت زمان داده شده به فرایند، فازها به تعادل رسیده اند و بنابراین اثر دور همزن بر روی بازده زیاد نبوده است.