بیماریهای قلبی - عروقی مهمترین عامل مرگ و میر و ناتوانی در سطح جهان هستند. بسیاری از فاکتورها نقش اساسی در پیشروی بیماریهای قلبی - عروقی دارند. استرس اکسیداتیو و هموسیستیین به عنوان ریسک فاکتورهای مهم برای بیماریهای قلبی - عروقی مطرح شده اند. استرس اکسیداتیو به معنی عدم بالانس پرواکسیدانت و آنتی اکسیدانت در جهت افزایش پرواکسیدانت است. ارتباط محکمی بین سطح هموسیستیین سرم و ریسک بیماری قلبی عروقی وجود دارد ولی نقش هموسیستیین در بیماری قلبی عروقی مبهم می باشد. بنابراین ما سطح بالانس اکسیدانت-آنتی اکسیدانت و هموسیستیین سرمی را در بیماران قلبی - عروقی مورد ارزیابی قرار دادیم. مواد و روشها : بالانس اکسیدانت - آنتی اکسیدانت و هموسیستیین سرمی در 88 بیمار قلبی - عروقی (39 مرد و 61 زن) و در 84 نفر نرمال (40 مرد و 60 زن) اندازه گیری شد. بالانس اکسیدانت -آنتی اکسیدانت توسط الایزاریدر، هموسیستیین سرمی با روش الایزای غیر مستقیم و سایر فاکتورهای بیوشیمیایی با اتوآنالایزر سنجش گردید. نتایج : بعد از مطابقت با فاکتورهایی مانند سن و جنس، سطح بالانس اکسیدانت - آنتی اکسیدانت در بیماران قلبی - عروقی نسبت به افراد نرمال افزایش معنی داری داشت (p=.000).همچنین سطح هموسیستیین سرمی به طور معنی داری در گروه ببماران بالاتر از گروه افراد نرمال بود (p=.003). آزمون ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت معنی داری بین سطح بالانس اکسیدانت - آنتی اکسیدانت با سن (r=193 و p=.028) نشان داد. رابطه مستقیم معنی داری نیز بین سطح هموسیستیین با سن و اوره سرمی ( به ترتیب r=281, p=.035 و r=.584, p=.000) و رابطه معکوس معنی دار با hdl (p=.039, r=-.233( مشاهده شد. نتیجه : بالانس اکسیدانت - آنتی اکسیدانت می تواند به عنوان یک ریسک فاکتور برای بیماریهای قلبی عروقی مطرح گردد. همچنین مطالعه حاضر نقش هموسیستیین سرم را به عنوان مارکری برای بیماری قلبی عروقی حمایت می کند.

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر خیساندن دانه سورگوم و اثر آنزیم فیتاز جیره بر عملکرد رشد، مورفولوژی روده کوچک، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و خاکستر استخوان درشت نی جوجه های گوشتی، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ترتیب آزمایش های فاکتوریل 2×2 در 4 تکرار و به مدت 42 روز اجرا شد. فاکتور اول فرآوری سورگوم در دو سطح عدم فرآوری و خیساندن و فاکتور دوم آنزیم فیتاز در دو سطح عدم استفاده و استفاده در جیره بودند. مطابق یافته ها، طی دوره آزمایشی مصرف خوراک جوجه ها تحت تأثیر آنزیم فیتاز (001/0p<) و مخصوصاً در جیره حاوی سورگوم خیسانده شده (01/0p<) افزایش نشان داد. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها نیز در اثر افزودن آنزیم فیتاز بهبود یافت (001/0p<). خیساندن سورگوم هم بدون تأثیر بر مصرف خوراک موجب افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی جوجه های تغذیه شده گردید (01/0p<). خیساندن سورگوم افزایش معنی دارph شیرابه گوارشی سنگدان را در پی داشت (05/0p<). قابلیت هضم چربی در اثر افزودن آنزیم فیتاز (05/0p<) و خیساندن سورگوم (001/0p<) افزایش یافت. بیشترین بهبود در قابلیت هضم چربی در اثر افزودن آنزیم فیتاز به جیره حاوی سورگوم خیسانده شده مشاهده شد (01/0p<). خیساندن سورگوم افزایش وزن نسبی چربی حفره شکمی و کاهش وزن نسبی طحال جوجه ها را موجب شد (05/0p<). چربی حفره شکمی در اثر آنزیم فیتاز کاهش نشان داد (05/0p<). افزودن آنزیم فیتاز به جیره حاوی سورگوم فرآوری نشده کاهش و به جیره حاوی سورگوم خیسانده شده افزایش وزن نسبی پانکراس جوجه های تغذیه شده را موجب گردید (01/0p<). افزودن فیتاز به جیره به افزایش عمق کریپت ژژنوم (05/0p<) و خیساندن سورگوم به کاهش عمق کریپت ژژنوم (05/0p<) و افزایش نسبت ارتفاع ویلی به عمق کریپت (05/0p<) منجر شد. ارتفاع (001/0p<) و سطح (01/0p<) ویلی های ژژنومی جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی سورگوم خیسانده شده در اثر مکمل آنزیم فیتاز افزایش نشان داد. فیتاز مصرفی افزایش درصد خاکستر استخوان درشت نی (001/0p<) جوجه های تغذیه شده با هر دو جیره حاوی سورگوم فرآوری نشده و خیسانده شده (01/0p<) را به دنبال داشت. خیساندن سورگوم با افزایش قابلیت هضم چربی و نسبت ارتفاع ویلی به عمق کریپت بهبود عملکرد رشد جوجه ها را نشان داد. فیتاز مصرفی نیز با کاهش ذخیره چربی، افزایش قابلیت هضم چربی و افزایش محتوی خاک

چکیده ندارد.