هدف: این مطالعه به منظور بررسی فراوانی جراحی توده ep در مبتلایان به حاملگی خارج رحمی متعاقب استفاده از متوترکسات در مراجعین به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه طی سالهای 87-1385 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی (descriptive) مقطعی (cross-sectional) است که بر روی 70 خانم مبتلا به حاملگی خارج رحمی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه طی سالهای 87-1385 انجام شده است که به صورت متوالی (consecutive) مورد بررسی واقع شدند. یافته ها: 16 بیمار (9/22 درصد) نیاز به درمان جراحی پیدا نمودند. روش ضد بارداری بیماران بر روی نیاز آنها به جراحی تأثیرگذار بود (p=0.035) و بیشترین میزان جراحی در روش iud (100 درصد) و بعد از آن در روش tl (7/35 درصد) دیده می شد. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصله چنین استنباط می شود که نیاز به درمان جراحی در خانم های مبتلا به بارداری خارج رحمی یک مسأله مولتی فاکتوریال می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این تحقیق بر روی بیمارانی که در طی سالهای 1375-76 در بیمارستان معتضدی کرمانشاه به علت پره اکلامپسی در زنان پرایمی پار (g1) و زنان حامله g2 که یک بار سابقه سقط داشته اند انجام شده است . مشاهده شد که شیوع پره اکلامپسی در زنان پرایمی پار (g1) به مراتب خیلی شایع تر از شیوع آن در زنان حامله با سابقه یکبار سقط (g2) می باشد. لذا این یافته استدلال قوی جهت تایید تاثیر ویلوزیته های جفتی برای پیدایش پره اکلامپسی در زنانی است که برای اولین بار حامله شده اند. اغلب بیماران مورد مطالعه زیر 20 سال سن داشتند، وقوع سندرم هلپ غالبا قبل از هفته 31 حاملگی بوده است بیشتر با علامت درداپی گاستر مراجعه می کردند و شیوع آن مشابه آمار کتب مرجع است . عمل سزارین برای ختم حاملگی غالبا به علت دسترسی جنین و جداشدگی جفت صوردت می گرفت و آمار عمل سزارین ما بیشتر از آمار منابع خارجی بود. شایع ترین گروه خونی بیماران ما گروه خونیo+ بود که در تحقیقات منابع خارجی شایع ترین گروه خونی ab+ بود iufd که غالبا بعد از هفته 28 حاملگی روی داده است در 7/5 درصد مشاهده شد. مورتالیتی مادران صفر بوده است که کمتر از آمار مندرج در منابع خارجی است . شیوع سایر عوارض پره اکلامپسی مشابه آن در آمار خارجی است که در فصل بحث و نتیجه گیری، بیان شده است .

هیدروسفالی داخلی عبارتست از تجمع بیش از حد مایع مغزی در بطنها و بدنبال آن بزرگ شدن جمجمه. هیدروسفالی تقریبا در 1 مورد از هر 2000 جنین دیده می شود و 12 درصد از تمام مالفورماسیونهای شدید زمان تولد را تشکیل می دهد. نقایص همراه شایع می باشند و اسپینابیفیدا در تقریبا یک سوم از موارد دیده می شود. مجیط دور سر جنین طبیعی بین 32 تا 38 سانتیمتر متغیر است . در هیدروسفالی محیط اغلب به 50 سانتیمتر می رسد و گاهی تا 80 سانتیمتر نیز افزایش می یابد. حجم مایع معمولی بین 500 تا 1500 میلی لیتر است ، اما تا 5 لیتر مایع نیز ممکن است جمع شود. حدود یک سوم از موارد با نمایش بریچ مراجعه می کنند. نمای جنین هرچه باشد عدم تناسب شدید بین سر و لکن وجود خواهد داشت و دیستوشی در موارد شدید ایجاد خواهد شد. با در نظر داشتن آنکه هیدروسفالی جنین فی الذاته باعث افزایش خطرات زایمانی برای مادر و نوزاد خواهد شد، لذا باید سعی در درمان آن نمود. بررسیهای انجام شده در پستانداران عالی و همچنین انسان نشان دهنده آنست که در اکثر موارد همواره با هیدروسفالی ناهنجاریهای دیگری هم خواه در سیستم اعصاب مرکزی و یا سیستمهای دیگر بدن وجود دارد که اغلب با زندگی طبیعی جنین منافات دارد، در این صورت قدم اول تعیین و تشخیص این ناهنجاریهاست . از آنجا که نجات جان جنین در این چنین موارد اکثرا عبث و بیهوده است لذا منحصرا توصیه می شود با سفالوسنتز جان مادر را نجات بدهیم. اما در هنگامیکه به دلایلی جنین منحصرا مبتلا به هیدروسفالی باشد و از طرفی پدر و مادر علاقمند به داشتن او باشند می توان جهت نجات جان مادر و جنین در مرحله اول و سپس حفظ و حراست مغز در شرایط خوب اقدام به گذاشتن شانت مغزی آمنیوتیک در جنین بعنوان یک عمل موقت نمود. بدین ترتیب از فشار داخل جمجمه که باعث آسیبهای جبران ناپذیر در مغز می شود کاسته شود. بعد از تولد با گذاشتن شانت دائم می توان درمان را ادامه داد. در مورد مادر نیز تشخیص بموقع هیدروسفالی و انجام درمانهای لازم قبل و حین زایمان می تواند عوارض و مورتالیتی مادر را به حداقل برساند. با کاهش حجم جمجمه جنین می توان احتمال پارگی رحم و سرویکس و پرینه را در بخشهای مختلف زایمان به حداقل رسانید. و در صورت وقوع پارگی ها با در دسترس داشتن فرآورده های خونی ترمیم به موقع می توان از عوارض بعدی جلوگیری کرد.

در این بررسی شیوع سزارین 13/23 درصد و زایمان واژینال 87/76 درصد بوده که مهمترین علت سزارین عبارتند از: 1- سزارین تکراری 3/24 درصد2- زجر جنینی 4/23 درصد3-عدم تناسب سر جنین با لگن مادر ‏‎(cpd)‎‏ 9/18 درصد4-نمایش بریچ 2/9 درصد این میزان نمایانگر افزایش حدود 7/7 درصد سزارین ها نسبت به سال 1372 در بیمارستان معتضدی است. شایعترین سن انجام عمل سزارین 29-20 سالگی که 2/58 درصد کل سزارین ها را تشکیل می دهد. میزان مرگ و میر مادران به دنبال عمل سزارین صفر بوده است. شیوع سزارین در بیمارستان معتضدی کرمانشاه 13/23 درصد بود، که نسبت به سال 72 افزایش پیدا کرده است، که بیشترین علت سزارین مربوط به سزارین های تکراری بوده و پیشنهاد می شود که با جلوگیری از انجام سزارینهای غیرضروری، و سعی در زایمان سزارین های تکراری بدون علت ثابت، شیوع سزارین را کاهش دهیم.

حاملگی های طول کشیده طبق تعریف مساوی یا بیشتر از 42 هفته حاملگی بیان شده است در این مطالعه ما به بررسی 4895 مورد زایمان که فروردین تا مهرماه سال 1378 در بیمارستان معتضدی به طریق ‏‎nvd‎‏ یا ‏‎c/s‎‏ انجام شده بود پرداختیم و از بین آنها موارد حاملگی طول کشیده را استخراج کردیم. میزان وقوع حاملگی های طول کشیده 18/3% بدست آمد که در مقایسه با وقع آن در کتب رفرنس (10%) کمتر است. 13/55% از حاملگی های طول کشیده به طریق ‏‎nvd‎‏ زایمان کرده بودند و 87/44% به روش ‏‎c/s‎‏، که این مقدار از میزان بیان شده در مقالات که 8-5/7% بیان شده است بیشتر است. مقایسه دیگری انجام دادیم بین میزان ‏‎c/s‎‏ در حاملگی های طول کشیده و ترم که در حاملگی های ترم 25% سزارین شده بودند و طول کشیده 45% که اختلاف معنی دار وجود دارد. با توجه به ابتدایی بودن و در بعضی موارد عدم وجود فتال مانیتورنیگ دقیق دربیمارستان معتضدی و از طرفی ثابت شده بودن افزایش مورتالیتی و موربیدیتی حاملگی های طول کشیده متخصصین محترم این بیماران را به سمت انجام ‏‎c/s‎‏ سوق می دهند. پیشنهاد می شود که توجه بیشتری به تعبیه وسایل و تجهیزات فتال مانیتورنیگ صورت گیرد.