چکیده مقدمه : این مطالعه در چارچوب نظریه خودتعیین گری رابطه متغیرهای مرتبط با خودمختاری، شایستگی ادراک شده، انتخاب ادراک شده و انگیزه فعالیت بدنی را با بهزیستی روانی در طی مدیریت وزن مورد آزمون قرار داده است. روش : 210 نفر از زنان تهرانی مبتلا به چاقی و اضافه وزن که جهت کاهش وزن از هر دو طریق رعایت رژیم غذایی و انجام فعالیت بدنی وزن خود را مدیریت می کردند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هایی را که خودتنظیمی، شایستگی ادراک شده، خودتعیین گری عمومی و انگیزه فعالیت بدنی را اندازه گیری می کرد را تکمیل نمودند.همچنین پرسشنامه های عزت نفس، عواطف مثبت و منفی، سلامت عمومی و سرزندگی درونی برای ارزیابی بهزیستی روانی تکمیل گردیدند. یافته ها : در هر دو تغییر رفتاری (رعایت رژیم غذایی و فعالیت بدنی)، نتایج نشان دادند که خودمختاری نسبی، انتخاب ادراک شده، شایستگی ادراک شده و انگیزه فعالیت بدنی( لذت/ علاقه، شایستگی و تناسب) با سرزندگی درونی، عواطف مثبت، عزت نفس و بهزیستی روانی همبستگی مثبت و معنادار و با سلامت عمومی و عواطف منفی همبستگی منفی و معنادار دارد. نتیجه گیری : یافته های پژوهش در این نمونه آماری ، پیش بینی های نظریه خودتعیین گری را تأیید نموده و نشان می دهد که انتخاب ادراک شده در مقیاس خودتعیین گری، شایستگی ادراک شده در رژیم درمانی و خودمختاری نسبی در فعالیت بدنی به طور مثبتی بهزیستی روانی را پیش بینی می کنند. کلید واژگان : نظریه خود تعیین گری، انگیزه فعالیت بدنی، بهزیستی روانی، مدیریت وزن، سرزندگی درونی