چکیده هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان تأثیر استقرار سیستم مدیریت آموزش بر مبنای استاندارد iso10015 بر اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت کارکنان شرکت گاز استان اصفهان بود. روش مورد استفاده جهت انجام این پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان تمام وقت شرکت گاز استان اصفهان در سال 1390 تشکیل دادند که حداقل در یک دوره آموزشی حضور داشته اند و شامل 436 نفر از کارکنان ستادی و غیرستادی بودند. از این تعداد 205 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه محقق ساخته؛ سنجش میزان استقرار استاندارد iso10015 که دارای چهار مولفه نیازسنجی، طراحی و برنامه ریزی آموزشی، اجرا و ارزیابی آموزشی است و پرسشنامه سنجش اثربخشی بر اساس طبقه بندی اهداف آموزشی بلوم در سه بعد دانش، نگرش، مهارت تدوین شد. روایی پرسشنامه ها، ازطریق روایی صوری و محتوایی و ضریب پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (87/0) و (89/0) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (توزیع فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل رگرسیون چندمتغیره و آزمون t) صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که مولفه های نیازسنجی آموزشی، محتوای برنامه آموزشی، نحوه اجرای آموزش و ارزشیابی آموزش هر کدام به ترتیب با ضرایب رگرسیون (78/0)، (93/0)، (82/0) و (67/0) در سطح 05/0p< بر اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت تأثیر دارد. ضمناً بین نظرات کارکنان در خصوص سنجش میزان استقرار استاندارد و سنجش میزان اثربخشی بر اساس جنسیت، سن، تحصیلات، سنوات خدمت و محل خدمت تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در نهایت نتایج نشان داد که استقرار استاندارد iso10015 در سطح 05/0p< با ضریب رگرسیون 95/0 بر اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت تأثیر دارد و این نتایج از طریق تحلیل رگرسیون نیز تایید شد.

چکیده ندارد.