هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر دو روش آموزشی چندحسی و فراستیگ بر اصلاح عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان پسر دوم ابتدایی شهر همدان انجام شد. روش: آزمودنیها 45 نفر از دانش آموزان نارساخوان پایه دوم ابتدایی مدارس پسرانه شهر همدان بودند که از این تعداد 15نفر در گروه آزمایشی چندحسی فرنالد و 15نفر در گروه آزمایشی ادراک بینایی فراستیگ قرارگرفته و 15 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. آزمودنیها از جامعه ای انتخاب شدند که با توجه به نظرمعلمان ازطریق چک لیست نارساخوانی و برای همتاسازی و همگنی هوش هر سه گروه، آزمون ریون کودکان، استفاده شد. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایشی چند حسی فرنالد، 10 جلسه آموزش روش چندحسی فرنالد و گروه آزمایشی ادراک بینایی فراستیگ، 10 جلسه آموزش روش ادراک بینایی فراستیگ، دریافت کردند ولی گروه کنترل هیچ روشی دریافت نکرد. برای انجام پیش آزمون و پس آزمون، از آزمون فلاح چای (1374)، برای هر سه گروه استفاده شد و برای تحلیل یافته ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گروه آموزش دیده با روش چندحسی فرنالد و گروه آموزش دیده با روش ادراک بینایی فراستیگ، در خواندن، درک معنی جملات و عملکرد خواندن، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. در ضمن، گروه آموزش دیده با روش چندحسی فرنالد در خواندن و درک معنی جملات، عملکرد بهتری نسبت به گروه آموزش دیده با روش ادراک بینایی فراستیگ، داشتند. نتیجه گیری: روشهای آموزشی چندحسی فرنالد و ادراک بینایی فراستیگ می تواند موجب بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان پسر نارساخوان شود و از میان این دو روش، روش چندحسی فرنالد، را می توان به عنوان روشی اثربخش تر در بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان، به کار برد.