هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین برخی از ویژگی های آنتروپومتریکی اندام فوقانی کشتی گیران پسر 15 تا 25 سال استان گیلان با توان هوازی و بی هوازی آنان می باشد. آزمودنی های تحقیق شامل 32 نفر از کشتی گیران سالم استان گیلان می باشد که به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. میانگین سن، قد و وزن آنها به ترتیب 77/2±18/20 سال، 38/6±37/176 سانتیمتر و 8/16±53/75 کیلوگرم و حداقل سابقه ورزشی آنها 2 سال بود. متغیرهایی که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند عبارت بود از قد، وزن، سن، عمق سینه، محیط سینه، عرض شانه، طول بازو، طول ساعد، درصد چربی زیر پوستی، توان هوازی و توان بی هوازی پایین تنه. برای ارزیابی توان هوازی بر روی تردمیل از طریق آزمون بروس و توان بی هوازی از آزمون پرش سارجنت و نمودار لوئیز استفاده گردید و برای تعیین درصد چربی زیر پوستی سه ناحیه شکم فوق خاصره و سه سر بازویی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار های spss و ms excel و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری (05/0 ?p) انجام گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین توان بی هوازی و طول بازو و ساعد، دور سینه، عمق سینه، عرض شانه و درصد چربی بدن رابطه معنی داری وجود دارد (05/0 ?p). همچنین توان هوازی با هیچکدام از متغیرها رابطه معنی داری نداشت. با توجه به یافته های تحقیق توجه به متغیرهای آنتروپومتریک در گزینش ورزشکاران برای رشته کشتی به دلیل رابطه معنی دارشان با توان بی هوازی بسیار مهم می باشد و مربیان و استعداد یاب های ورزشی باید آن را مورد توجه قرار دهند. واژه های کلیدی: توان هوازی، توان بی هوازی، ویژه گیهای آنتروپومتریکی.