این پژوهش رابطه بین ارائه مجدد صورت های مالی و محافظه کاری را مورد بررسی قرار می دهد. در سال های اخیر موضوع ارائه مجدد صورت های مالی و تعداد ارائه مجددهای صورت های مالی باعث جلب توجه پژوهشگران دانشگاهی شده است. این مسئله بعد از تصویب و به اجرا در آمدن قانون ساربینز آکسلی تشدید شد و باعث افزایش شدید تعداد ارائه مجددهای صورت های مالی شرکت ها شد. طبق اصول پذیرفته شده حسابداری، صورت های مالی سنوات گذشته به دو دلیل، تغییر در رویه (اصل) حسابداری و اصلاح اشتباهات حسابداری تجدید ارائه می شوند. هدف از این پژوهش بررسی این موضوع است که آیا ارائه مجدد صورت های مالی تاثیری بر استراتژی گزارشگری مالی شرکت ها خواهد داشت یا خیر؟ به بیان دیگر، آیا ارائه مجدد صورت های مالی موجب خواهد شد که شرکت ها از رویه های حسابداری محافظه کارانه استفاده نمایند یا خیر؟ این تحقیق از نظر ماهیت، کاربردی و از نوع همبستگی و پس رویدادی می باشد. انجام پژوهش به صورت قیاسی- استقرایی است و در آن اطلاعات مالی 79 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1384 تا 1389 بررسی شده است. در این مورد، برای تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده پژوهش از مباحث آمار توصیفی و نرم افزارهای آماری excel و eviews6 استفاده شده است. نتایج حاصله از ارتباط مثبت و معنادار بین ارائه مجدد صورت های مالی و استراتژی گزارشگری محافظه کارانه حمایت می کند.