دی اسیدهای (a-f3) حاوی گروه بای سیکلو و قطعات ایمیدی با موفقیت تهیه و سپس توسط دی آمین (d7) در حضور tpp/nmp/py، پلی(اتر-آمید- ایمید)های (a-f23) تهیه شدند. در ادامه کار، یک دسته از پلی(اتر-آمید)های جدید تهیه و خصوصیات آنها بررسی شد. این ترکیبات از واکنشهای تراکمی مستقیم بین انواع دی آمین های جدید حاوی گروه اتری با دی اسید اتری، تهیه و خصوصیات آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در کار بعد یک پلی آمید جدید به عنوان عامل تولید زغال برای محافظت سطح و بهبود خواص ضد آتش پلی لاکتیک اسید، تهیه و با اضافه کردن پلی آمید به پلی لاکتیک در حضور آمونیوم پلی فسفات نتایج خوبی بدست آمد. در قسمت دوم پلیمر نانوکامپوزیت های جدید تهیه و خواص آنها مورد بررسی قرار گرفت، که از نانو ذرات نقره، کلی و کربن نانولوله اصلاح شده برای ساخت نانوکامپوزیت ها استفاده شد. در ابتدا پلی آمید کربن نانولوله با روش درجا ساخته شد. بررسی ها نشان از اتصال شیمیایی کربن نانو لوله و پلیمر داشتند و خواص پلیمر به خوبی بهبود پیدا کرد. در قسمت بعد پلی ایمید/نقره نانوکامپوزیت ساخته شد و با پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی به خوبی تایید شد. در مرحله آخر یک پلیمر براساس ترکیبات طبیعی ساخته و با استفاده از کلی اصلاح شده یک سری نانوکامپوزیت های جدید تهیه شد، که خواص جالب توجهی از خود نشان دادند و با توجه به نتایج تست ضد آتش می توان از آنها به عنوان پلیمرهای دیر سوز یاد کرد. ساختار ترکیبات به روش طیف سنجی ft-ir و nmr، همچنین آنالیز عنصری، ویسکوزیته درونی و تست حلالیت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین خواص گرمایی پلیمرها و نانوکامپوزیت ها نیز توسط تکنیک tga-dtg و تست آتش گیری پلیمرها توسط تکنیک (mcc) مورد بررسی قرار گرفت.

در این پایان نامه نمونه های مختلفی از نانوکامپوزیت های پلی ایمید تقویت شده با درصدهای مختلف (3-5/0%) از نانو ذرات ارگانوکلای به روش درجا و با استفاده از فرآیند ایمیداسیون گرمایی تا حدود ?c 200 به طور موفقیت آمیزی تهیه شدند. ماتریس پلی ایمیدی به کار رفته در تهیه نانوکامپوزیت ها از طریق واکنش تراکمی بین اپیکلون و 4،?4- دی آمینو دی فنیل اتر تهیه شد. در نهایت ساختار و مورفولوژی فیلم های نانوکامپوزیتی حاصله از زریق روش های طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir)، پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین خواص گرمایی نانوکامپوزیت های حاصله از طریق انالیز گرمایی tga-dta مطالعه و با خواص گرمایی پلی ایمید اولیه مقایسه شد.

کامپوزیت های پلیمر یونی- فلزی ( ipmc) از جمله مواد هوشمندی هستند که اخیراً در صنعت مکاترونیک کاربردهای گسترده ای یافته اند. این کامپوزیت ها، کامپوزیت های لایه ای فلزی پلیمری بوده که ساخت آنها از تکنولوژی پیچیده ای برخوردار است. این کامپوزیت ها نسل جدیدی از مواد هوشمند هستند که در محرک ها استفاده می شوند. هدف از انجام این پایان نامه ساخت یک کامپوزیت پلیمر یونی- فلزی با استفاده از لایه نشانی و بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر خواص و ساختار آن است. بدین منظور پس از تهیه ورق پلیمر پلی وینیل دن فلورید متخلخل، پوششی از طلا با اندازه ذرات نانومتر بر روی ورقه نازک آن به روش کندوپاش ایجاد گردید. در ادامه به کمک روش الکتروپلیتینگ با استفاده محلول پروپیلن کربنات، پیرول و نمک تری فلوئورومتان سولفونیمید لیتیوم، در شرایط کاملاً کنترل شده، پلی پیرول برروی طلا نشانده شد. جهت بررسی کیفیت پوشش از بررسی های میکروسکوپ الکترونی و آنالیز طیف سنجی مادون قرمز استفاده گردید. پارامترهای موثر بر لایه نشانی پلی پیرول شامل غلظت محلول، ضخامت پوشش طلا، دمای کاری و مدت زمان لایه نشانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش ضخامت پوشش طلا و مدت زمان لایه نشانی، ضخامت پوشش پلی پیرول بیشتر شده و کیفیت سطحی آن بهتر گردید. همچنین شرایط بهینه الکتروپلیتینگ برای مقدار غلظت محلول الکترولیت 1/0 مولار و دمای کاری 25- درجه سلسیوس بدست آمد.