مسئله ی زمان بندی پروژه های چندحالته با منابع محدود از جمله مسائل np-hard است که توجه محققین بسیاری را به خود جلب کرده است. در این مسئله هدف زمان بندی فعالیت های مختلف پروژه در کمترین زمان ممکن با رعایت قیود اولویت و محدودیت منابع است. هر فعالیت پروژه دارای چندین حالت اجرایی است که هر حالت مدت زمان و مقدار منابع خاص خود را دارد. برای حل این مسئله به صورت دقیق با استفاده از مدل های ریاضی تلاش های زیادی انجام گرفته است که با افزایش تعداد فعالیت ها و منابع این الگوریتم ها موثر نیستند. در سال های اخیر الگوریتم های فرامکاشفه ای زیادی برای حل این مسئله پیشنهاد شده است. در این پایان نامه دو روش بر اساس الگوریتم زنبورها ارائه شده است که عبارتند از: الگوریتم زنبورعسل (ba) و الگوریتم کلونی زنبورهای مصنوعی(abc). الگوریتم های فوق از رفتارهای هوشمند زنبورهای عسل الهام گرفته شده اند که به طور تکراری اقدام به حل مساله یmrcpsp می کنند. در این رساله علاوه بر منطبق کردن مسئله بر الگوریتم-های ذکر شده، روشی برای تولید جمعیت اولیه و روالی نیز برای تبدیل جواب های نشدنی به جواب های شدنی ارائه شده است. کارائی الگوریتم های ارائه شده با روش های موجود دیگر، مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که الگوریتم زنبورها یک روش موثر برای حل مسئله ی mrcpsp می باشد.

هدف ازاین پژوهش مقایسه انگیزه پیشرفت در دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی مصرف کننده وغیرمصرف کننده ریتالین و گروه عادی است. طرح پژوهش انجام شده علّی مقایسه ای بود، تعداد نمونه این پژوهش شامل 60 نفراز دانش آموزان پسر مقطع پنجم و ششم ابتدایی (12-11) ساله دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی مصرف کننده و غیرمصرف کننده ریتالین و گروه عادی مشغول به تحصیل در مدارس دولتی منطقه 8 تهران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب ودر سه گروه مجزا مشتمل بر مصرف کننده ریتالین، بدون مصرف ریتالین و گروه عادی دسته بندی شدند. دراین پژوهش از پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس استفاده شد.و برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده نیزاز مدل آماری تحلیل واریانس(برای مقایسه گروههابراساس میانگین)وt برای دو گروه مستقل استفاده گردید. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که بین سه گروه به لحاظ انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد، بدین ترتیب که بیشترین انگیزه پیشرفت متعلق به دانش آموزان گروه عادی بدون اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی،سپس در گروه مصرف کننده ریتالین و کمترین میزان انگیزه پیشرفت در دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بدون مصرف ریتالین بوده است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که احتمالاً ریتالین می تواند به عنوان یک عامل افزایش دهنده انگیزه پیشرفت در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی موثر باشد.