اغلب شهرهای جهان، از جمله شهرهای کشور ما را زمینهای کشاورزی یا قابل کشت و باغها احاطه کرده است. در غالب موارد اساساً وجود این زمینها و وجود آب موجب احداث شهر و گسترش بعدی آن شده، و هر قدر این زمینها وسیعتر و مقدار آب موجود بیشتر بو ده است شهر نیز گسترش بیشتر یافته و بر جمعیت آن افزوده شده است. شکل گرفتن شهرقروه در مرکز ثقل اراضی کشاورزی و ثقل آفرینی آن به عنوان مرکز خدمات ناحیه ای برای حوزه پیرامونی و به تبع آن هجوم مهاجرین در ابعاد مختلف باعث گسترش کالبدی شهر در جهات مختلف شده و رشد شتابان جمعیت بدلیل جریانهای مهاجرتی باعث به زیر ساخت و ساز رفتن اراضی کشاورزی و حرکت بافت کالبدی شهر به سمت روستاهای پیرامون شده، بطوریکه در طی دوره35-85 . ادامه این روند در این سالها باعث پیدایش مناطق حاشیه نشین شد که روستاهای فوق جزئی از بافت کالبدی شهر محسوب شوند. در این پژوهش، برای تعیین جهت مناسب گسترش فیزیکی شهر قروه،از سیستم اطلاعات جغرافیایی، استفاده شده است. در این راستا، ابتدا گسترش فیزیکی شهر در دوره های گوناگون به خصوص از 1335 به این طرف، مورد مطالعه قرار گرفت که به موجب آن مشخص شد مهمترین عوامل رشد کالبدی شهرقروه، ویژگیهای طبیعی، سیاستگذاریها و برنامه های دولتی (از جمله طرح جامع) و مهاجرت از روستا به شهر بوده است. سپس با استفاده از و مدل ارزیابی چند عامله ((ahp جهت بهینه گسترش شهر تعیین شده است. در این پژوهش هدف اصلی و نهایی شناخت ابعاد مختلف فیزیکی شهر قروه به منظور دستیابی به معیارهای مناسب جهت برنامه ریزی اصولی در توسعه فیزیکی و طراحی کاربردی بهینه فیزیکی اتی در جهت پاسخگویی به نیازهای ساکنین شهر می باشد .