نام پژوهشگر: سید اسحاق هاشمی

مقایسه سطح سرمی فاکتورهای استرس اکسیداتیو قبل و بعد از استفاده از مواد سفید کننده دندان
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1391
  نعمت اله فرخنده عقیده   مجید اکبری

مقدمه و هدف : یکی از روش های رایج سفیدسازی دندان home bleaching(hb) است که در آن از ترکیباتی چون کاربامید پراکسید و هیدروژن پراکسید (h2o2)استفاده می شود که جزء ترکیبات اکسیدان محسوب می شوند. این مواد اکسیدان می توانند بالانس اکسیدان-آنتی اکسیدان را بر هم زده به طوری که سلول ها از استرس اکسیداتیو آسیب ببینند. استرس اکسیداتیو می تواند باعث مشکلاتی از قبیل سرطانها، بیماریهای قلبی و عروقی، دیابت، اختلالات عصبی، پیری و ... شوند. هدف از این مطالعه مقایسه سطح سرمی فاکتورهای استرس اکسیداتیو قبل و بعد از استفاده از مواد سفید کننده دندان است. مواد و روش اجرا : در این مطالعه 25 بیمار که تقاضای سفید نمودن دندان های خود را داشتند شرکت نمودند. یک تری اختصاصی برای هر دو فک پس از قالب گیری ساخته شد. سپس به بیماران ژل کارباماید پراکساید 10% (bravo, premier, usa) داده شد تا به مدت 14 روز هر شب 4 ساعت از آن استفاده نمایند. 5 سی سی از سرم شرکت کنندگان، یک نوبت قبل از شروع مطالعه و یک نوبت پس از اتمام دوره سفید نمودن دندان ها گرفته شد. به منظور بررسی سطح سرمی فاکتور های اکسیدان و آنتی اکسیدان و تعادل میان این دو، تست های tbars، tac و pab از سرم به عمل آمد. داده ها در نرم افزار spss نسخه 0/11 جمع آوری شد و با فاصله اطمینان 95/0 آنالیز گشت. نتایج : 23 نفر از شرکت کنندگان مطالعه را تا پایان ادامه دادند. تست های tbars، tac و pab پس از اتمام مدت سفید نمودن نسبت به مقادیر اولیه به صورت معنی داری بالاتر بودند (p-value= 0.01, 0.02, 0.01 به ترتیب). همچنین نتایج تست ها با هیچکدام از فاکتور های مصرف غذا های فست فود، سن، جنسیت، مدت زمان استفاده، طول درمان و مقدار ماده سفید کننده استفاده شده ارتباطی نداشت. نتیجه گیری : نتایج مطالعه حاضر نشان داد سفید کردن دندان ها به روش home bleaching می تواند باعث افزایش سطح استرس اکسیداتیو در سرم فرد شود. واژگان کلیدی: مواد اکسیدان- سفید کردن در منزل– استرس اکسیداتیو- سفید کردن دندان ها

تعیین اثر اسید اسکوربیک (ویتامینc) بر سطح ادراری فاکتورهای استرس اکسیداتیو در طی فرایند سفیدکردن دندان ها در منزل
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1392
  حمیده سادات محمدی پور   مجید اکبری

مقدمه و هدف: افزایش نیاز بیماران به زیبایی و سفیدی دندان ها منجر به افزایش کاربرد مواد اکسیدان مانند کاربامید پراکسید و هیدروژن پراکسید (h2o2) در دندانپزشکی شده است. استرس اکسیداتیو ناشی از این مواد می تواند مشکلاتی از قبیل سرطان ها، بیماری های قلبی و عروقی، دیابت، اختلالات عصبی، پیری و ... را ایجاد کند. با کاربرد مواد آنتی اکسیدان مانند اسید اسکوربیک ممکن است بتوان از وارد شدن آسیب به سلول ها جلوگیری کرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسید اسکوربیک بر سطح ادراری فاکتورهای استرس اکسیداتیو حین کاربرد مواد سفید کننده دندان در منزل بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی 30 بیمار که تقاضای سفید نمودن دندان های خود را داشتند شرکت نمودند. تری های اختصاصی برای هر دو فک پس از قالب گیری ساخته شد. سپس به بیماران ژل کارباماید پراکساید 15% (opalescence, ultradent, usa) داده شد تا به مدت 14 شب متوالی به مدت 6 ساعت از آن استفاده نمایند. بیماران به دو دسته تقسیم شدند. در گروه آزمایش بیماران هر شب دو عدد قرص 500 میلی گرمی ویتامین c sunkist, sunkist growers, usa))را جویده و سپس از تری استفاده کردند. در گروه کنترل هیچ دارویی تجویز نشد. 1 سی سی از ادرار شرکت کنندگان، در پنج نوبت در روزهای 0، 5، 10، 15 و 20 گرفته شد. به منظور بررسی اثر اسید اسکوربیک بر سطح ادراری مالون دی آلدئید تستtbars no.10009055, cayman co, usa) item) به کار رفت. داده ها در نرم افزار spss نسخه 0/16 جمع آوری شد و با آزمون های independent sample t-test و repeated measurement با ضریب اطمینان 95/0 آنالیز شدند. یافته ها: 29 نفر از شرکت کنندگان مطالعه را تا پایان ادامه دادند. آزمون repeated measurement نشان داد که مقادیر mda در پنج نوبت نمونه گیری در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در طول زمان نداشت (به ترتیب 0p=0/66 و p= 0/707). همچنین مقایسه تغییرات mda نسبت به زمان اولیه بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد(p> 0/05). نتیجه گیری: با محدودیت های این مطالعه، نتایج نشان داد که، استرس اکسیداتیو با کاربرد کارباماید پراکسید 15%، در ادرار قابل اندازه گیری نیست.

بررسی مقایسه ای میزان پروتئین های matrix metallo proteinas 2 , 9 (mmp-2,9) بزاق و سرم مبتلایان به کارسینوم سلول های سنگفرشی سر و گردن با افراد سالم در یک مطالعه مورد-شاهدی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1392
  مرضیه عبدالله نژاد   آتس سا پاک فطرت

مقدمه و هدف بیش از 90% سرطان های سر و گردن کارسینوم سلول های سنگفرشی هستند. سرطان سر و گردن ششمین سرطان شایع در جهان است و چون اکثر بیماران در مراحل پیشرفته بیماری شناسایی می شوند ، میزان بقا این بیماران علیرغم پیشرفتهای درمانی بهبود چندانی نداشته است. لذا تشخیص زود هنگام در بهبود پیش اگهی آن تاثیر بسزایی دارد. در سالهای اخیر شناسایی مارکرهای مولکولار در مایعات بدنی به ویژه در نمونه‏های بزاقی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.ماتریکس متالو پروتئینازها مارکرهایی هستند که در مطالعات مختلفی نقش آنها در تهاجم ومتاستاز سرطان ها نشان داده شده است. هدف از اجرای این مطالعه مقایسه سطح سرمی و بزاقی mmp -2,9 دربیماران با افراد سالم ،بررسی ارتباط سطح سرمی با سطح بزاقی هر مارکر و همچنین بررسی ارتباط این مارکرها با پارامترهای بالینی و هیستوپاتولوژیکی بود مواد و روشکار 20 نفر مبتلا به scc سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان امید و قائم مشهد که بیماری آنها از طریق هیستوپاتولوژی ثابت شده و هنوز هیچ درمانی دریافت نکرده بودند و 20 نفر سالم داوطلب در معاینات سلامت رانندگان و داوطلبین اهدای خون پس از کسب رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. نمونه های بزاقی و خونی جمع اوری گردید، سرم جداسازی شده و نمونه ها در دمای منفی 80 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. سپس غلظت سرمی و بزاقی mmp-2,9 در نمونه ها با تکنیک ساندویچ الایزا اندازه گیری شد. اطلاعات وارد نرم افزار spss( نسخه 16) شده و آنالیز با استفاده از آزمون t_test یا من ویتنی انجام گرفت که سطح معنی داری در تمام آزمون ها 05/ 0 بود. یافته ها طبق نتایج این مطالعه سطح سرمی mmp-9 در گروه بیماران به صورت معنی داری بالاتر از افراد سالم بود. (001/0>p ) غلظت بزاقی mmp-9 علی رغم بالاتر بودن در گروه بیماران تفاوت معنی داری در دو گروه مطالعه نداشت (736/0p=) اما مرتبط با درجه هیستوپاتولوژیکی تومور بود (045/0=p). غلظت سرمی وبزاقی mmp-2 درگروه بیماران و افراد سالم تفاوت معنی داری نداشت. (به ترتیب (283/0(p=.(764/0(p= سطح سرمی و بزاقی هر دو پروتئین ارتباط مستقیمی در گروه بیماران داشت (به ترتیب برای mmp-2 و mmp-9 (011/0=p)، (046/0=(p. اما این ارتباط در گروه کنترل مشاهده نشد. (به ترتیب برای mmp-2 و ) mmp-9064/0=p)، (628/0=p) نتیجه گیری: باتوجه به اینکه غلظت سرمی mmp-9 به میزان قابل توجهی در گروه بیماران بالاتر از افراد سالم بود، در صورتیکه در مطالعات دیگر نیز این نتیجه تایید شود غلظت mmp-9 سرمی می تواند مارکر مناسبی جهت تشخیص در بیماران سرطانی باشد. باتوجه به کمبود مطالعات در مورد غلظت بزاقی و سرمی mmp-9 و mmp-2 در بیماران سرطانی نیاز به مطالعات گسترده تر در این زمینه وجود دارد.