: بررسی یافته های مطالعه نشان داد که: شیوع ms در زنان حدود 3 برابر است. ms نوع rr بیشتر از سایر ms ها بوده و بیماری ms در سن 26 تا 35 سال بیشتر از سایر رده های سنی است. با افزایش سن، میزان bop و ppd نیز افزایش می یابد. میانگین همه ی شاخص های پریودنتال در مردان ms بیشتر از زنان است. میانگین شاخص های پریودنتال در افراد مبتلا به ms مشابه جمعیت معمول جامعه بود. میانگین تمامی شاخص های پریودنتال در بیماران ms نوع rr کمتر از انواع دیگر بیماران ms می باشد.

مولتیپل اسکلروزیس از جمله بیماری های شایع سیستم عصبی مرکزی می باشد. بیماری مزمن و پیش رونده ای است که عملکرد حسی و حرکتی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. شایعترین بیماری ناتوان کننده نورولو‍ژیک در افراد جوان می باشد هدف از این تحقیق بررسی تاثیر برنامه تمرینات تایی چی بر تعادل و پارامترهای الکترونوروگرافی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی و از نظر هدف کاربردی است. تعداد 30 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی (40-30)سال ودامنه edss بین (4-1) در طرح شرکت کردند. آزمودنی های تحقیق شامل 30 نفر زن مبتلا به ms که بصورت هدفدارودسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه تجربی (15n=) وکنترل (15n=)تقسیم شدند. تمرینات گروه تجربی شامل هشت هفته تمرینات تایی چی و هر هفته سه جلسه،شدت تمرین به صورت افزایش تعداد تکرار هر تمرین در هر سه جلسه و پیشرفته تر شدن تمرینات اعمال شد. میزان تعادل وپارامترهای الکترو نوروگرافی اعصاب اولنار و تیبیال، شامل سرعت هدایت پیام عصبی و زمان تاخیرانتهایی، مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور ثبت پارامترها از دستگاه الکترو نوروگرام وازتست تعادلی برگ برای سنجش تعادل در بیماران استفاده شد. متغیرها در دو مرحله، قبل وپس از پایان دوره تمرینی اندازه گیری شد. جهت تجزیه وتحلیل استنباطی داده ها، از آزمونt مستقل و وابسته استفاده گردید و سطح معنی داری (05/0=?) در نظر گرفته شد.نتایج افزایش معنی داری را در میزان تعادل، سرعت هدایت اعصاب به جز عصب حسی اولنار و زمان تاخیرانتهایی به جز عصب حسی سورال نشان داد.در نهایت می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینی تایی چی می تواند باعث بهبود تعادل و سرعت هدایت پیام عصبی و همچنین کاهش زمان تاخیر بیماران مبتلا به ms شود.

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که می¬تواند نقاط مختلف بدن از جمله دهان و صورت را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی علائم بی حسی صورتی، نورالژی تری ژمینال، و پارستزی ناحیه صورت و نیز بررسی وضعیت تعداد دندان های پوسیده، از دست رفته و ترمیم شده (dmft) در بیماران ms بود. مواد و روش کار : این مطالعه بر روی 233 بیمار مبتلا به ms شامل 180 زن و 53 مرد با متوسط سن 1/31 سال و میانگین ابتلای به ms 9/4 سال مراجعه کننده به مرکز ms خراسان در سال 91-90 صورت پذیرفت. اطلاعات شامل سن، جنس، مدت ابتلا به بیماری، نوع ms ، اولین علامت بیماری، سابقه¬ی وجود علائم دهانی- صورتی شامل بی¬حسی، درد و پارستزی و ویژگی¬های آن به دست آمد. تعداد دندان های پوسیده،ترمیم شده و از دست رفته (dmft) نیز توسط معاینه مشخص گردید. نتایج : سابقه¬ی وجود علائم صورتی در 74 نفر از بیماران وجود داشت که به طور معنی داری در میان زنان بیشتر بود. 9/15 % علائم بی حسی، 4/12 % نورالژی تری ژمینال و 4/3 % پارستزی بوده است. در 4 نفر از بیماران بی حسی در صورت، در 2 نفر نورالژی تری ژمینال و در 1 نفر پارستزی اولین علامت بیماری به تنهایی بوده است. نور الژی تری ژمینال در 75% از بیماران به صورت یک طرفه و در بقیه دوطرفه بود. استرس به عنوان اصلی ترین عامل محرک علائم صورتی شناخته می¬شد (4/55 %) . 2/48 % از بیماران دارای نورالژی، درد شدید داشتند که الگوهای متفاوتی از درد از چندثانیه در روز تا پیوسته در چند روز توسط بیماران بیان می¬شد. میانگین کل تعداد دندان¬های پوسیده در بیماران 49/2، از دست رفته 34/2 و ترمیم شده 69/4 بود و میانگین dmft کل 52/9 به دست آمد. نتیجه¬گیری : توجه کافی به احتمال وجود یک زمینه برای نورالژی تری ژمینال از جمله بیماری ms به هنگام معاینه¬ی بیماران به خصوص زمانی که بیماران جوان¬ترند و دردهای باشدت کمتر و دوره¬های طولانی¬تر را دارند و نیز افتراق این دردها با دردهای دندانی و پرهیز از درمان¬های غیرضروری اعمال ¬شود.