در این پژوهش، نانوذرات fe3o4 سنتز شدند و سپس نانوذرات حاصله با پلیمر صمغ کتیرا اصلاح گردید. مشخصات نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده با پلیمر صمغ کتیرا توسط ft-ir، tem، tga و vsm مورد بررسی قرار گرفت. نانوذرات مغناطیسی، پلیمر صمغ کتیرا و نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده با پلیمر صمغ کتیرا برای جذب کروم (vi) درph های مختلف به روش استخراج ناپیوسته مورد آزمایش قرار گرفتند و محدوده مناسب ph برای حذف انتخابی کروم (vi) مشخص شد. نتایج نشان داد که نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده با پلیمر صمغ کتیرا، بهترین جاذب برای حذف انتخابی کروم (vi) در حضور کروم (iii) می باشد. پارامترهای تجربی موثر بر راندمان حذف گونه های کروم (vi) از محلول های آبی با استفاده از جاذب سنتز شده توسط روش پاسخ سطحی ، بهینه شدند. شرایط بهینه شامل 5/5=ph، غلظت اولیه برابر با ppm 30، مقدار 30 میلی گرم جاذب در 10 میلی لیتر محلول و زمان تماس برابر با 204 دقیقه می باشد. تحت شرایط بهینه، ایزوترم جذبی کروم (vi) توسط بستر، مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که ایزوترم جذبی کروم (vi) توسط جاذب از ایزوترم لانگمیر تبعیت کرده و حداکثر ظرفیت جذب بستر mg/g639/7 بدست آمد. بررسی سنیتیکی و ترمودینامیکی جذب کروم (vi) روی بستر انجام شد و پارامترهای مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفتند. هم چنین، اثر یون های مزاحم فلزات قلیایی، قلیایی خاکی و برخی از عناصر واسطه روی راندمان حذف کروم (vi) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حضور بیشتر از هزار برابر یون های مزاحم مورد بررسی، هیچ مزاحمتی برای حذف کروم (vi) نداشتند. روش پیشنهادی به طور موفقیت آمیزی برای حذف گونه های کروم (vi) از نمونه های حقیقی آب آبکاری و آب چاه بکار رفت.