فرهنگ عامه یافولکلور ، با تمام آنچه در پیدا و ناپیدای خویش برای گفتن داراست، درونمایه هایی بسیار دارد که نه تنها در درازای دوره های آموزش دانشگاهی، بلکه در سالیان سال هم، نمی توان به گونه ای رضایت بخش به حدی از شناخت درباره آن دست یافت. از سویی، ورود به فرهنگ وآداب قومهای مختلف در هر دوره ای، در هرکجای دنیا، هرگز نخواهد توانست به دور از شناختی پایه ای از فرهنگ و پیشینه های آن در سرزمین مورد نظر آغاز گیرد. هدف از این تحقیق ، ایجاد مرکزی فرهنگی برای رفع نیاز مطالعاتی و پژوهشی دانشجویان و دانش پژوهان، و نیز احساس بایستگی و نیاز به شکل گیری مناسبت هایی جهت ارتقاء وآشنایی مردم با فرهنگ ایرانی و سایر ملل دنیا ـ که بدون شک در تبادل آخرین و نوپدیدترین نهاده ها و دانسته های اقشار گونه گونِ پیوسته با معماری نیز ، بی تأثیر نیست ـ خود دلیلی دیگر برای پرداختن به طراحی مجموعه ای گشت که سعی در برطرف سازی تمامی این نیازها و کمینه ها داشته و هم و غم خویش را نه تنها بر کنارزدنِ کمبودها و چالش های امروز، بلکه بر ایجاد شور و اشتیاقی افزون برای کنکاش ها و پژوهش هایی ژرف بر فرهنگ و هنر گران سنگ و پرمایه معماری ایران، برای فردا و فرداها نهد. در این تحقیق از روش مطالعه کتابخانه ای و مطالعه میدانی برای استخراج مولفه ها ومختصات معماری موثر و پایدار مجموعه ها ی فرهنگی و موزه های مردم شناسی ایران و همچنین تعمیم دادن آنها به مولفه های فرهنگ معاصر ایران در این حوزه تخصصی ،در جهت حفظ ، اشاعه , هویت فرهنگ ایرانی استفاده می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد وجود چنین جایگاهی ، هُنایِشی ژرف بر روند فرهنگی ما خواهد نهاد، و محلی خواهد بود که در آن کارشناسان ، دانشجویان و کلیه اقشار مردم مجالی خواهند یافت تا به تبادل نظر پرداخته و بیشتر با نظرات و انتظارات یکدیگر، در زیر سایه پیشینه های فرهنگی غنی خود ،آشنا شوند.