این تحقیق باهدف تعریف و اندازه گیری شاخصهای کلیدی بهره وری در دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در یک دوره عملیاتی پنج ساله (1386-1390) و ارائه راهکارهای تقویت آنها انجام شده است. به این منظور ادبیات موضوع بررسی شده و جمع بندی و نتیجه گیری شد. برای تبیین شاخص های سنجش بهره وری، شاخص های معرفی شده توسط وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری، رسمی ترین سازمان متولی آموزش عالی و چند دانشگاه برتر کشور به عنوان الگو انتخاب و مبنای کار قرار گرفت. با توجه به ماهیت و موضوع تحقیق، در روش تحقیق ترکیبی از روش تحقیق اسنادی مبتنی بر آمار و ارقام یا اصطلاحا مبتنی بر داده های ثانویه و پیمایشی استفاده گردید و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد، که روایی و پایایی آن از طریق روش های علمی مورد تایید قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها، مانند هر تحقیق علمی از دو شیوه مرسوم آماری یعنی روش های آمار توصیفی در تنظیم داده ها مثل توزیع فراوانی و محاسبه شاخص های تمرکز و پراکندگی استفاده شده است و از آزمون های آماری استنباطی پارامتریک با توجه به شرایط نمونه اخذ شده با استفاده از دو نرم افزار spss وexcel استفاده شد، از آزمون t تک نمونه ای جهت مقایسه میانگین ها در شرایط پارامتریک بهره برداری شده است و همچنین از آزمون فریدمن جهت بررسی یکسان بودن رتبه بندی شاخص ها استفاده گردید. جامعه آماری شامل سه بخش می باشد: الف- مدیران امور و مدیران گروه دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بصورت تمام شمار. ب- اعضاء هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بصورت نمونه گیری. ج- رئیس ها و مدیرانی از ستاد واحد تهران مرکزی که به لحاظ نوع کار، بیشتر با دانشکده مدیریت در ارتباط می باشند.زیرا دانشکده مدیریت به عنوان زیرمجموعه و مشتری واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی محسوب می شود. نهایتا از 48 شاخص معرفی شده به جامعه آماری مورد مطالعه برای اندازه گیری بهره وری، 5 شاخص، تا حدودی مناسب و 12 شاخص، کاملا مناسب تشخیص داده شد. 31 شاخص دیگر نیز مناسب تعیین شدند. لذا کلیه شاخص های معرفی شده ای که گردآوری داده ها برای آنها امکان پذیر بود، مورد مطالعه قرار گرفت و راهکارهای تقویت هر یک از شاخصهای منتخب و بهبود بهره وری دانشکده ارائه گردید.