معامله با اشخاص وابسته از ویژگی های معمول فعالیت های تجاری است. برای مثال برخی واحدهای تجاری بخشی از فعالیت های خود را از طریق واحد های تجاری فرعی، مشارکت های خاص و واحدهای تجاری وابسته انجام می دهند. معامله با اشخاص وابسته می تواند بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری تأثیرگذار باشد. استفاده کنندگان از صورت های مالی، وجود معاملات با اشخاص وابسته را نشانه ای (دلیلی) احتمالی، برای مدیریت سودمی دانند و اغلب حسابرسی اینگونه معاملات مشکل است زیرا دارای ریسک بالای بالقوه ای در حسابرسی می باشند. در این تحقیق رابطه بین معاملات بااشخاص وابسته و عملکرد شرکت با تاکید بر متغیرهای حاکمیت شرکتی با استفاده از داده های 90 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1386-1390 مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از نسبت تعداد اعضای غیرموظف هیئت مدیره به کل اعضا و عضویت یا عدم عضویت مدیرعامل در هیئت مدیره به عنوان متغیرهای حاکمیت شرکتی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین معاملات با اشخاص وابسته و بازده دارایی ها رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که با وارد کردن متغیرهای حاکمیت شرکتی به مدل، قدرت توضیح دهندگی مدل افزایش و تاثیر منفی معاملات با اشخاص وابسته بر عملکرد، کاهش می یابد.