موضوع این مطالعه استفاده از نانوذرات سیلیکا اصلاح شده از طریق ایمیدازول و پیریدین بر پایه ی مایع یونی به منظور رهایش داروی ضدسرطانی می باشد. ابتدا متیل ایمیدازول و 4- (دی متیل آمینو) پیریدین بطور کووالانسی به 3- تری متوکسی سیلیل پروپیل کلراید از طریق جایگزینی تمامی اتم های کلر، متصل شدند. سپس نانوذرات سیلیکا با مشتقات ایمیدازولی و پیریدینی و 3-تری متوکسی سیلیل پروپیل متاکریلات برای تهیه ی نانو حاملین کاتیونی و حساس به ph، اصلاح شدند. نانوذرات توسط ftir، 1hnmr، sem-edx و tga بررسی شدند. متوتروکسات، داروی ضد سرطانی، با گروه های آنیونی درون این حامل ها بارگیری شده و پروفایل رهایش آزمایشگاهی آن در دو ph، 4/7 و 4 مطالعه شد.