تلفیق دو موضوع جت برخوردی و نانوسیالات ایده ای خلاقانه و در عین حال جدید است که می تواند روندی نو در زمینه ی طراحی جت های برخوردی باشد. پژوهش حاضر به بررسی جت برخوردی اسلات نانوسیال در جریان های آرام و آشفته پرداخته و دو حالت اصلی در طراحی ساختار جت، یعنی جت آزاد و جت محصور، در آن بررسی شده است. برای این منظور ابتدا جت های برخوردی و سپس نانوسیال به شکل مختصر توضیح داده شده اند. در مطالعه ی جریان های آشفته در جت های محصور و آزاد به ترتیب از دو مدل و استفاده شده است. همچنین در جریان آشفته از نانوسیال اکسید مس ( ) با پایه ی آب و نانوذرات دارای قطر متوسط 29 نانومتر، و در جریان آرام از نانوسیال آلومینا ( ) با پایه ی آب و ذرات با قطر متوسط 47 نانومتر استفاده شده است. برای یک شبیه سازی مناسب از نانوسیال، خواص ترموفیزیکی آن برحسب دما مدل سازی و نتایج به دست آمده از حل برای بعضی از حالت ها با نتایج آزمایشگاهی و عددی موجود مقایسه شده اند. با توجه به نتایج به دست آمده، انتقال حرارت جت نانوسیال از آب خالص بیشتر است، و با افزایش غلظت بیشتر می شود. همچنین استفاده از نانوسیال موجب افزایش ضریب اصطکاک سطحی می شود که این موضوع یکی از مهم ترین کاستی های نانوسیال در جت های برخوردی است. در نهایت برای بررسی توجیه استفاده از نانوسیال در جت های برخوردی، متغیر کارایی سیال تعریف خواهد شد.