دانشجویان زبان انگلیسی علیرغم شوق یادگیری در ابتدای تحصیلشان، به مرور زمان شروع به از دست دادن انگیزه تحصیلی می کنند که این امر به یک دغدغه برای دست اندرکاران بدل شده است. به منظور بررسی این موضوع، پژوهش حاضر قصد دارد تا- بر اساس نظریه "نظام های پویا" (dynamic systems) – مهمترین عوامل این کاهش انگیزه را در دانشجویان ایرانی رشته زبان انگلیسی در طول چهار سال تحصیلیشان در مقطع کارشناسی شناسایی نماید. از این رو "پرسشنامه عوامل کم انگیزشی" (demtb) طراحی و پس از استاندارد شدن بین 308 دانشجوی ایرانی رشته زبان انگلیسی در سراسر ایران توزیع شد. براساس نتایج تحلیل عاملی، سه عامل اصلی شناسایی شدند (سازمانی، دیگرانی، و فردی) که از میان آنها عامل سازمانی به عنوان موثرترین عامل شناسایی شد. همچنین نشان داده شد که میزان کم انگیزشی دانشجویان، در طول چهار سال تحصیلی، به طور فزاینده ای در حال تغییر است. همچنین علاوه براینکه نتایج تحلیل چند متغیره میان- گروهی یک طرفه (manova) الگوی مشابه عوامل کم انگیزشی را برای تمام دانشجویان تأیید کرد ، درعین حال نشان داد که درمورد دانشجویان سال سوم و چهارم تأثیر عوامل سازمانی و دیگرانی قویتر بوده است. پژوهش حاضر علاوه بر شناسایی عوامل کم انگیزشی دانشجویان، به بررسی استراتژی هایی که دانشجویان به منظور بازیابی انگیزه ی خود به کار می گیرند، پرداخته است. استراتژی ها به پنج گروه تقسیم شدند: تمرکز بر اهداف، مقاومت در برابر فشارها، فراغت موقت از یادگیری، بالا بردن آزادی اراده و درخواست کمک. نتایج این مطالعه نشان می دهد از آنجائی که عملکرد ساختار کم انگیزشی در چارچوب نظام های پویا ، پیچیده است، ترسیم روابط علت-معلولی به طور مجزا امکانپذیر نمی باشد. در عوض الگوی علیت، دوجانبه و بازگشتی است، به این معنا که تعامل میان این عوامل است که منجر به کاهش انگیزه دانشجویان می شود. نتایج این یافته ها می تواند برای سیاست گذاران، معلمان و والدینی که کاستن آثار منفی کم انگیزشی دانشجویان برایشان حائز اهمیت است، مورد استفاده قرار گیرد.

نظریه ی خود تصمیم گیری یک نظریه ی انگیزشی است که توسط دسی و ریان پیشنهاد شده است. این نظریه وقتی در زمینه ی آموزش به کار می رود بر اهمیت استقلال یاد گیرنده و انگیزه ی درونی تاکید می کند. بر اساس این تیوری یکی از مهم ترین عواملی که به یادگیری مستقل دانش آموزان می انجامد رفتار تعلیمی معلم می باشد که دامنه ی این رفتار از رفتار حمایت کننده از استقلال تا رفتار کنترل کننده می باشد. همچنین گفته شده است که رفتار حمایت کننده از استقلال معلمان به درونی سازی تکالیف مدرسه ای و دانشگاهی ای که اساسا دانش آموزان به آن علاقه مند نمی باشند کمک کند و به انگیزه ی درونی و نتایج مثبت تعلیمی می انجامد. این تحقیق به بررسی رفتار تعلیمی استادان هم از دیدگاه دانشجویان و هم از دیدگاه خود استادان می پردازد و همچنین رابطه ی بین رفتارهای تعلیمی ادراکی دانشجویان و خود تصمیم گیری ادراکی آنها را بررسی می کند. 210 دانشجوی سال اول رشته های غیر زبان انگلیسی و 7 استاد زبان از دانشگاه گیلان در این تحقیق شرکت کردند. رفتار تعلیمی استادان در این تحقیق به صورت 11 رفتار حمایت کننده از استقلال و 9 رفتار کنترل کننده طبقه بندی شدند و دیدگاه معلمان و دانشجویان از رفتار تعلیمی استادان به وسیله ی پرسش نامه و 2 سوال بی انتها بررسی شد.نتایج نشان داد اکثریت دانشجویان قبول کردند که استادانشان هم رفتار تعلیمی حمایت کننده از استقلال و هم رفتار کنترل کننده داشتند. نتایج همبستگی رابطه ی مثبت معنی داری را بین رفتار حمایت کننده از استقلال ادراکی دانشجویان و خود تصمیم گیری ادراکی آنها نشان داد. در مقابل همبستگی بین رفتار کنترل کننده ی ادراکی دانشجویان و خود تصمیم گیری ادراکی ایشان از لحاظ آماری معنی دار نشد. به علاوه بین دیدگاه معلمان و دانشجویان در رابطه با وجود بیشتر رفتارهای تعلیمی حمایت کننده از استقلال تطابق نظر وجود داشت. در حالی که بین دیدگاه معلمان و دانشجویان در رابطه با وجود رفتارهای کنترل کننده اختلاف نظر وجود داشت. یافته های این مطالعه می تواند به استادان پیشنهاد کند که از رفتارهای تعلیمی حمایت کننده از استقلال بیشتر استفاده کنند و تامل بیشتری در رفتارهای تعلیمی خود کنند تا انگیزه ی درونی دانشجویان را زیاد کنند و استقلال و خود تصمیم گیری ایشان را در یادگیری زبان انگلیسی افزایش دهند.

مطالعات فراوانی در زمینه ی مقایسه ی اجتماعی و منبع کنترل در محیط کلاس در ادبیات مربوطه موجود است(هوگت، دوما، مونتیل، و جنتسو، 2001؛ یزدانپناه، صحراگرد، و رحیمی، 2010). لیکن تعداد کمی از این مطالعات به تاثیر متقابل این دو در ارتباط با موفقیت تحصیلی در یک محیط اموزشی رقابتی مانند ایران پرداخته اند. 387 دانشجوی رشته زبان انگلیسی از دانشگاه های مختلف ایران درسال تحصیلی2014 - 2015 در این مطالعه ی غیر تجربی از نوع بازنگرانه شرکت کردند. داده ها از طریق توزیع یک پرسشنامه خود گزارشی شامل نسخه ی اصلاح شده ی ابزار سنجش گرایش مقایسه ای ایووا- ندرلندز(گیبونز و بونک، 1999) و معیار سنجش منبع کنترل درونی- بیرونی راتر (1966) جمع اوری شدند. نتایج بدست امده از روش های اماری همبستگی و رگرسیون لوجستیک چندجمله ای وجود رابطه ی معنی دار بین مقایسه ی اجتماعی – منبع کنترل و موفقیت تحصیلی را اشکار کرد. به علاوه، بررسی شاخص های مقایسه ی اجتماعی نشان داد که گرایش زیاد به مقایسه ی اجتماعی، تمایل به مقایسه ی رو به بالا و منبع کنترل درونی پیش بینی کننده ی موفقیت تحصیلی بیشتر ، و گرایش کم نسبت به مقایسه ی اجتماعی، تمایل به مقایسه ی رو به پایین و منبع کنترل بیرونی، موفقیت تحصیلی کمتری را پیش بینی می کند. یافته ها نشانگر این است که علیرغم تفاوت های فرهنگی، رفتار دانشجویان در محیط کلاس و در ارتباط با موفقیت تحصیلی مشابه و قابل پیش بینی است. چنین شباهتی بر اهمیت عوامل درونی و بیرونی در موفقیت اموزشی تاکید دارد.