پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تمرین های آگاهی دهنده در مقایسه با تمرین های اضافه بر روی عملکرد گرامری زبان آموزان ایرانی در آزمونهای فوری و تاخیری تشخیص و تولید صورت گرفته است. این پژوهش در یک مدرسه راهنمایی دخترانه دولتی در کرج انجام گرفته است. در ابتدا دو کلاس از مدرسه فوق که هر یک دارای 28 دانش آموز بوده و همگن بودن آنها از طریق پیش آزمون طراحی شده توسط محقق اثبات شده بود به عنوان گروههای تحقیق انتخاب گشتند. به طور تصادفی، یکی از کلاسها به عنوان گروه تجربی و دیگری به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. پس از اتمام دوره انجام پژوهش در هر یک از گروههای ذکرشده دو پس آزمون که به ترتیب توانایی تشخیص و تولید دانش آموزان را ارزیابی می نمودند مورد استفاده قرار گرفتند. جهت مقایسه توانایی به خاطرسپاری ساختارهای گرامری در هر دو نوع تست تشخیص و تولید نیز همان پس آزمونهای قبلی دو هفته بعد مجددا به هر دو گروه داده شد. به منظور پاسخگویی به هر یک از سوالات پژوهشی اراته شده، شیوه تحلیل آماری anova در قالب نسخه هجدهم برنامه spss مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مربوطه نشاندهنده برتری تاثیر شیوه افزایش آگاهی در مقایسه با روش انجام تمرینهای اضافه بر روی عملکرد گرامری زبان آموزان در تستهای فوری و تاخیری تشخیص و تولید بودند.