طراحی آزمون هوازی ویژه ی رویینگ (rsat ) در برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max)روورهای نخبه مقدمه و اهداف: به هنگام ورزش، وظیفه ی عمده ی قلب، رساندن اکسیژن به سلول های فعال بدن و دفع مواد زاید است.حداکثر اکسیژن مورداستفاده توسط سلول ها در طول تمرینات سنگین در واحد زمان را حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max)می گویند.اندازه گیری توان هوازی یا حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) به عنوان شاخص آمادگی قلبی تنفسی از رایج ترین و قدیمی ترین اندازه گیری ها در فیزیولوژی ورزش است(1).مقدارvo2max را می توان با آزمون های بیشینه مستقیم به عنوان روش های ملاک مانند تجزیه و تحلیل نفس به نفس گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج یا نوارگردان اندازه گیری کرد (2).هدف از انجام این پژوهش طراحی و اعتباریابی آزمون هوازی ویژه ی رویینگ ( (rsatدر برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max)روورهای نخبه بود. روش شناسی: آزمودنی های پژوهش حاضر را 22 روور مرد و 9 زن روور عضو تیم های ملی رویینگبزرگسالان، زیر 23 سال و جوانان ایرانتشکیل می دادند.در جلسه اول، اهداف پژوهش برای آزمودنی ها تشریح و مشخصات فردی، اندازه های آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی آزمودنی ها اندازه گیری شد.در جلسه دوم vo2max آزمودنی ها با استفاده از دستگاه تجزیه گازهای تنفسی و بر اساس پروتکلrsat اندازه گیری شد. معیارهای دستیابی به vo2max عبارت بود از:1)فلات در اکسیژن مصرفی 2)ضربان قلب 10± ضربه نسبت به ضربان قلب بیشینه برآوردی3)نسبت تبادل تنفسی (r) بالاتر از 1.1. آزمونrsat طوری طراحی شده بود که آزمودنی ها در محدوده ی زمانی 8 تا 10 دقیقه به vo2max خود برسند. در این آزمون، پس از 3 دقیقه گرم کردن با مقاومت ?? وات برای زنان و ?? وات برای مردان، از دقیقه 4 در هر دقیقه 25 وات بر مقاومت افزوده می شد، این کار تا جایی ادامه می یافت که آزمودنی ها دیگر نتوانند فعالیت را ادامه دهند. در جلسه سوم آزمون هوازی ویژه رویینگ(rsat) برای تعیین اعتبار آزمون دوباره توسط آزمودنی ها انجام گرفت. نتایج: یافته ها بر اساس مدل برازش رگرسیون تحلیل شد و هر کدام از متغیرها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده متغیرتوده بدن در سطح 0.1 و متغیر زمان پایانی آزمون در سطح 0.05 معنادار شد و مدل نهایی به صورت زیر به دست آمد: vo2max = 69.904 – 0.274 body mass + 0.021 time آزمون دوباره بیانگر اعتبار بالای آزمون بود(0.85=r). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد از میان اندازه گیری های آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی آزمودنی ها تنها متغیر توده بدن در سطح 0.1 معنادار شد و هم چنین متغبر زمان پایانی آزمون در این بررسی تاثیر گذار بود. با توجه به این که روش های مستقیم اندازه گیری vo2max پرهزینه هستند و به پرسنل کارآزموده نیاز دارند، مربیان می توانند با پروتکل پیشنهادی و تنها با برخورداری از ارگومتر رویینگ، زمان آزمون و اندازه گیری توده بدن آزمودنی ها حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max) را برآورد کنند. کلید واژه ها: آزمون هوازی ویژه ی رویینگ (rsat )، حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max)، روورهای نخبه