پژوهش حاضر به منظوربررسی تأثیر روش تدریس حل مسأله بر تفکر خلاق و انتقادی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر رامجرد می باشد روش پژوهش یک روش شبه تجربی است. روش تدریس حل مساله متغیر مستقل و تفکر خلاق و انتقادی متغیر وابسته می باشند . جامعه آماری را دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه پنجم شهر رامجرد (درودزن) تشکیل می دهند که حدود 760نفرند.نمونه شامل4مدرسه از مجتمع های آموزشی آموزش و پرورش شهر رامجرد می باشند.که دانش آموزان پایه های پنجم این مدارس 76نفرند که شامل دختر و پسر می باشند(38نفر در گروه آزمایش و 38نفردر گروه کنترل).انتخاب نمونه به صورت خوشه ای انجام گرفت وچهار مدرسه تصادفا انتخاب شدند.ابزار مورد استفاده برای گرد آوری اطلاعات دو نوع آزمون بود جهت سنجش میزان تفکر انتقادی دانش آموزان از آزمون تفکر انتقادی ریکتس استفاده شدکه روایی پرسشنامه توسط متخصصان و کارشناسا ن تایید شده است و همچنین برای سنجش پایایی پرسشنامه،اجرای مقدماتی بر روی 20نفر از دانش آموزان صورت گرفت و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی 84/ به دست آمد. این پرسشنامه دارای 33 عبارت و و سه زیرمقیاس: خلاقیت (11 عبارت)، بالیدگی (9 عبارت) و تعهد (13 عبارت) است. جهت سنجش میزان تفکر خلاق آزمودنیهاازآزمون تصویری تورنس فرم bاستفاده شدکه این آزمون دارای 3تکلیف مجزا است و اجرای هر تکلیف آن 10دقیقه طول می کشد. آزمون تفکر خلاق تورنس از قدرت تمیز بالائی برای ارزیابی مولفه های فراشناختی خلاقیت شامل سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار ذهنی برخوردار است. در نهایت نمرات آزمون تفکر انتقادی و تفکر خلاق هر دو گروه با هم مقایسه شد . داده ها با آزمون تحلیل کواریانس وt مستقل تحلیل شد.نتایج پژهش نشان داد که در مجموع ،روش تدریس حل مساله بر تفکر خلاق و انتفادی دانش آموزان با توجه به عدم تفاوت بین پسر و دختر تاثیر دارد.