پیش زمینه و هدف: ارتقای بهداشت دهان درمدارس، از اولویتهای سازمان جهانی بهداشت است. هدف این بررسی تلفیق الگوی توسعه یافته اعتقاد بهداشتی و سازه تعهد به برنامه ریزی برای (طرح) عمل به منظور ارتقا و تداوم رفتارهای بهداشتی دهان و دندان دردانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی (9- 10 ساله)، بوده است. مواد و روش ها: مطالعه فوق دردو مرحله مقطعی جهت تعیین سازه های دارای قدرت پیشگویی کنندگی رفتار روی 265 نفر ونیمه تجربی روی دوگروه آزمون وکنترل هر یک شامل50 نفر صورت گرفت. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا مبتنی برالگوی اعتقاد بهداشتی و سازه تعهد به برنامه ریزی برای عمل بود. برنامه آموزشی درچهار جلسه درطول چهار هفته براساس نتایج به دست آمده ازمرحله اول و تقسیم بندی برگرفته از تحلیل عاملی اکتشافی اجرا گردید. تاثیر برنامه درچهار مرحله: صفر، سه، شش و نه ماه پس ازمداخله ارزشیابی شد. یافته ها: پیشگویی کننده های قوی رفتار، سازه های شدت عینی درک شده، موانع روانی درک شده و سطح سواد مادر بودند. تحلیل پیگیری ها در چهار نوبت نشان دهنده ارتقا و پایداری رفتارهای مسواک زدن وکشیدن نخ دندان و نیز شاخص ساده بهداشت دهان درگروه آزمون نسبت به پیش از مداخله و درمقایسه باگروه کنترل بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به موفقیت آمیزبودن قابل توجه مداخله آموزشی با محوریت سازه های ایجاد شده، شدت عینی درک شده وموانع روانی درک شده، برای اولین بار درجهان وانطباق تقسیم بندی شدت درک شده با نظریه رشد شناختی پیاژه درکودکان مرحله عملیات عینی، به همراه بهره گیری از سازه تعهد به طرح عمل درارتقا و پایداری رفتارها، انجام تحقیقات بیشتر دراین گروه سنی توصیه میگردد، تا درصورت تایید، نظریه فوق واردالگوهای مطالعه رفتار درآموزش وارتقای سلامت گردد، به علاوه تاثیرسازه تعهد به طرح عمل درکاربرد الگوجهت ارتقا و به خصوص پایداری رفتارمورد بررسی قرار گیرد.