استفاده کنندگان صورتهای مالی واحد تجاری اصلی، برای تصمیم گیریهای اقتصادی، به اطلاعاتی درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی گروه نیاز دارند. این نیاز از طریق صورتهای مالی تلفیقی برآورده می شود. استاندارد شماره 18 حسابداری بیان می کند که سودمندی اطلاعات صورت های مالی تلفیقی از اطلاعات صورت های مالی شرکت اصلی بیشتر است. جهت بررسی این ادعا نمونه آماری شامل 23 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1380 تا 1390 را برگزیده و تاثیر نسبت های مالی (سود هرسهم، سود تقسیمی هرسهم، بازده دارایی، بازده حقوق صاحبان سهام، گردش دارایی، بازده فروش، اهرم مالی و نسبت جریان وجه نقد عملیاتی به سود عملیاتی) را بر قیمت سهام با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن مورد مطالعه قرار دادیم. نتایج تحقیق گویای این مطلب است که اطلاعات صورت های مالی تلفیقی نسبت به اطلاعات صورت های مالی شرکت اصلی سودمندتر نمی باشد.