استفاده کنندگان صورتهای مالی واحد تجاری اصلی، برای تصمیم گیریهای اقتصادی، به اطلاعاتی درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی گروه نیاز دارند. این نیاز از طریق صورتهای مالی تلفیقی برآورده می شود. استاندارد شماره 18 حسابداری بیان می کند که سودمندی اطلاعات صورت های مالی تلفیقی از اطلاعات صورت های مالی شرکت اصلی بیشتر است. جهت بررسی این ادعا نمونه آماری شامل 23 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1380 تا 1390 را برگزیده و تاثیر نسبت های مالی (سود هرسهم، سود تقسیمی هرسهم، بازده دارایی، بازده حقوق صاحبان سهام، گردش دارایی، بازده فروش، اهرم مالی و نسبت جریان وجه نقد عملیاتی به سود عملیاتی) را بر قیمت سهام با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن مورد مطالعه قرار دادیم. نتایج تحقیق گویای این مطلب است که اطلاعات صورت های مالی تلفیقی نسبت به اطلاعات صورت های مالی شرکت اصلی سودمندتر نمی باشد.

این تحقیق، به بررسی محرک های موثر بر مدیریت سود در جامعه شرکت های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران می پردازد. در این راستا، شش عامل از مجموعه انگیزه های مدیران برای دستکاری سود که با استدلال منطقی با موقعیت محیطی ایران سازگار است، مورد بررسی قرار می گیرد که عبارتند از ساختار مالی، ساختار مالکیت، عرضه عمده سهام، میزان پاداش مدیران، رشد شرکت و اندازه شرکت. برای آن که اطلاعاتی قابل فهم و قابل مقایسه در اختیار استفاده کنندگان صورت های مالی قرار گیرد باید به دو نکته مهم توجه نمود یعنی طبقه بندی اطلاعات و نحوه ارائه آنها در صورت های مالی. در ایران طبق تحقیق که اخیراً انجام شده (تاری-وردی،1385) مدلی پیشنهاد شده است که شامل چهار بخش است که برگرفته از چهار وظیفه اصلی واحد تجاری است، که عبارتند از : 1)بازده سرمایه گذاری ها ،2)سود پرداختی بابت تأمین مالی ، 3)فعالیت های سرمایه گذاری ، 4)فعالیت های تأمین ملی . با توجه به مطالب گفته شده سوال اساسی تحقیق این است که آیا بین وجوه نقد ناشی از بازده سرمایه گذاریهای مدل چهار بخشی صورت جریان وجوه نقد و مدیریت سود رابطه ای وجود دارد؟ این پژوهش، یک پژوهش توصیفی و در حوزه ی تحقیقات همبستگی است. تحقیق مبتنی بر اطلاعات واقعی صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با روش استقرایی به کل جامعه ی آماری قابل تعمیم است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان نمود که بازده سرمایه گذاریهای مدل چهار بخشی صورت جریان وجوه نقد با مدیریت سود رابطه ی معنادار و مثبت دارد. هنگامی که بازده سرمایه گذاریهای عملیاتی صورت جریان وجوه نقد با استفاده از مدل چهار بخشی تهیه شود، باعث افزایش مدیریت سود می شود. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان نمود که بازده سرمایه گذاریهای مالی مدل چهار بخشی صورت جریان وجوه نقد با مدیریت سود هیچ گونه ارتباط معناداری وجود ندارد.

تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر اجزای مدل پنج بخشی صورت جریان وجوه نقد بر عملکرد عملیاتی صورت گرفته است. از طریق صورت جریان وجوه نقد اطلاعات مهمی منتشر می شود که بر قضاوت و تصمیمات سرمایه گذاران اثرگذار بوده و در ارزیابی عملکرد شرکت موثر می باشد. بنابراین در این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این پرسش می باشیم که آیا جریان های نقدی ناشی از اجزای مدل پنج بخشی صورت جریان وجوه نقد می تواند بر بازده دارایی ها و بازده حقوق صاحبان سهام که از معیارهای ارزیابی عملکرد هستند اثرگذار باشد؟ جامعه آماری تحقیق حاضر، از 138 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تشکیل شده است که در دوره زمانی 5 ساله (1391-1387) مورد بررسی قرار گرفتند. در بخش اول تحقیق، اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای جمع آوری شده است و در بخش دوم با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون فرضیات مورد آزمون قرار گرفتند و نتایج تحقیق نشان داد تمامی فرضیات به استثنای فرضیه های 5، 6 و 10 تأیید و سه فرضیه مذکور رد شدند. بدین شکل که بین جریان نقد ناشی از فعالیتهای عملیاتی با roe رابطه مثبت و معنی دار، بین جریان نقد ناشی از بازده سرمایه گذاری و سود پرداختی بابت تأمین مالی، جریان نقد ناشی از مالیات بر درآمد و جریان نقد ناشی از فعالیتهای سرمایه گذاری با roe و roa رابطه منفی و معنادار، بین جریان نقد ناشی از فعالیتهای عملیاتی با roa و بین جریان نقد ناشی از فعالیتهای تأمین مالی با roe و roa هیچ رابطه معناداری وجود ندارد.

این پژوهش به بررسی تاثیر اجزای صورت جریان وجوه نقد چهاربخشی بر عملکرد عملیاتی پرداخته است. از طریق صورت جریان وجوه نقد اطلاعات مهمی منتشر می شود که بر قضاوت و تصمیمات سرمایه گذاران اثرگذار بوده و در ارزیابی عملکرد شرکت موثر می باشد. فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمونهای پارامتریک و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد آزمون قرار گرفتند. بررسی نتایج بازگوکننده آن است که میان جریانهای نقدی ناشی از بازده سرمایه گذاریها با roe و roa رابطه مثبت و معنی دار و جریانهای نقدی ناشی از سود پرداختی بابت تامین مالی با roe و roa رابطه منفی و معنی دار وجود دارد، همچنین نتایج نشان داد که میان جریانهای نقدی ناشی از فعالیت های سرمایه گذاری و جریانهای نقدی ناشی از فعالیت های تامین مالی با roe و roa رابطه معناداری وجود ندارد. واژگان کلیدی جریانهای نقدی ناشی از بازده سرمایه گذاریها - جریانهای نقدی ناشی از سود پرداختی بابت تامین مالی- جریانهای نقدی ناشی از فعالیت های سرمایه گذاری - جریانهای نقدی ناشی از فعالیت های تامین مالی مالی- بازده حقوق صاحبان سهام- بازده دارایی ها

شواهد تجربی موجود نشان می دهند که تأمین مالی از طریق بدهی، بطور بالقوه سودآوری شرکت را بهبود می بخشد. در بازارهای غیررقابتی، ممکن است شرکت های اهرمی بیشتر در معرض خطر خروج از بازار قرار داشته باشند. زیرا که شرکت های اهرمی با محدودیت های مالی ناشی از تکمیل ظرفیت بدهی روبرو می باشند و این در حالی است که ممکن است شرکت های رقیب، با چنین محدودیتی مواجه نباشند. هدف کلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر توان رقابتی محصول در بازار بر ارتباط بین ساختار سرمایه شرکت ها با عملکرد آن ها می باشد. نمونه آماری تحقیق شامل 115 شرکت می باشد که داده های مالی آن ها برای سال های 1386 تا 1391 گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در مجموع، یافته ها نشان می دهند که اهرم مالی و توان رقابتی محصول با عملکرد شرکت های نمونه آماری، رابطه مستقیم و معناداری داشته است. به عبارت دیگر، شرکت های با سطح بدهی بالاتر و توان رقابتی بیشتر، سودآوری بیشتری داشته اند. همچنین، یافته ها حاکی از این است که در شرکت های با توان بالای رقابتی، ارتباط بین اهرم مالی با عملکرد، شدیدتر بوده است. این یافته، منعکس کننده منافع توان رقابتی محصول در بارگیری اهرم مالی در شرکت های نمونه آماری است.

معمولا تصور بر این است که مهمترین عدد صورت های مالی تهیه شده برای سهامداران و سرمایه گذاران ، سود خالصی است که به صاحبان سهام عادی تعلق میگیرد. از این رو از دیدگاه رفتاری، گزارشاتی مورد درخواست است که بتوان در آنها به راحتی سود خالص متعلق به سهامداران عادی را محاسبه کرد. دارندگان سهام عادی و خریدارن بالقوه سهام عادی همواره به تعدیل در سود پیش بینی شده توجه زیادی دارند و اگاهی از سود خالص و سیاست های مالی شرکت می¬تواند منشاء اطلاعاتی مفیدی برای آنان باشد. از سوی دیگر تعدیل در سود پیش بینی شده هر سهم ، اثرآن بر هزینه حقوق صاحبان سهام عادی نیز مهم و ضروری خواهد بود، بنابراین هدف این تحقیق بررسی اثر تعدیل در سود پیش بینی شده بر هزینه حقوق صاحبان سهام عادی می باشد. در این راستا، به منظور اندازه¬گیری هزینه حقوق صاحبان سهام عادی از مدل رشد گوردن استفاده شده است. داده-های مورد استفاده از 96 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1386 الی 1391 استخراج گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها و آزمون فرضیه¬ها از الگوی رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که بین تعدیل در سود پیش بینی شده و هزینه حقوق صاحبان سهام ارتباط معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، یافته ها حاکی از آن بود که بین اندازه شرکت و هزینه حقوق صاحبان سهام عادی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. از سوی دیگر نتایج گویای آن بود که بین اهرم مالی و نسبت ارزش دفتری به بازار با هزینه حقوق صاحبان سهام عادی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.