آبکاری الکترولس به عنوان یک فرآیند بسیار مناسب در مهندسی سطح محسوب می شود. از زمان کشف آبکاری الکترولس توسط برنر (brenner) و ریدل (riddell) در سال 1944، پوشش های الکترولس نیکل - فسفر کاربردهای گسترده ای در صنایع مهندسی پیدا کرده است که این به دلیل هزینه پایین آن، سهولت کنترل شرایط انجام آن و بدست آوردن ویژگی های بسیار مطلوب از جمله سختی بالا، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش مناسب می باشد. ویژگی ها و خواص پوشش های الکترولس نیکل- فسفر به ویژگی های حمام مورد استفاده و عملیات حرارتی بر روی آنها بستگی دارد. در بررسی های این پژوهش مشخص شد که با افزایش غلظت نمک نیکل، سرعت پوشش دهی و میزان میکروسختی پوشش ها افزایش می یابد. افزایش غلظت عامل کاهنده سرعت پوشش دهی را افزایش داده، لیکن باعث کاهش میکروسختی پوشش ها می شود. افزایش غلظت عامل کمپلکس کننده تأثیری بر میکروسختی پوشش ها ندارد، اما باعث کاهش سرعت پوشش دهی می شود. افزایش ph حمام آبکاری باعث افزایش میکروسختی و نیز افزایش سرعت پوشش دهی می شود. همچنین کاهش دمای حمام آبکاری به طور قابل توجهی سرعت پوشش دهی را کاهش می دهد و نیز به تدریج باعث کاهش میکروسختی می شود. افزایش عمر حمام تأثیری در میکروسختی پوشش ها ندارد، لیکن سرعت پوشش دهی را کاهش می دهد. منحنی های پراش اشعه ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که ساختار این پوشش در حالت عملیات حرارتی نشده به صورت آمورف است و انجام عملیات حرارتی در دمای حدود باعث کریستالی شدن ساختار پوشش و تشکیل ذرات نیکل فسفید در زمینه ای از کریستال های نیکل می شود.