پیدایش سکونتگاه های انسانی و به ویژه روستاها بر پایه عوامل طبیعی و اجتماعی مختلف قرار داشته است. از میان عوامل طبیعی، دسترسی به آب و خاک مناسب در شکل گیری روستاها دخیل بوده است. در برخی شرایط محیط طبیعی انسان را از فعالیت های سازنده و چشم گیر باز داشته و در برخی دیگر با دسترسی آسان و مناسب باعث پویایی و پایداری سکونتگاه های انسانی و بالأخص روستایی شده است. سکونتگاه های روستایی همواره با محیط طبیعی پیوندی عمیق و ناگسستی داشته و محیطی که از نظر توانش محیطی دارای شرایط بهتر و مطلوب تری بوده ، پویایی سکونتگاه ها را فراهم آورده است. با توجه به این امر در این پژوهش به بررسی نقش توانش محیطی در پایداری اقتصادی سکونتگاه های روستایی دهستان آلان بر آغوش، واقع در شهرستان سراب استان آذربایجان شرقی پرداخته شد. با عنایت به بررسی تعدادی از نظریه های مرتبط با موضوع پژوهش حاضر در نهایت، دیدگاه های منتخب و مورد استفاده در این تحقیق دیدگاه های آمایش سرزمین و توسعه پایدار روستایی بود. با توجه به مراحل مختلف این پژوهش، از روش های مختلف کتابخانه ای ومیدانی، جمع آوری اطلاعات از طریق مراجعه به سازمان ها و ادارات مختلف، روش ها و فنون نرم افزاری به خصوص نرم افزارهای spss، excel، arcgis بهره گیری شده است.. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. در ارتباط با پژوهش حاضر دو فرضیه طرح شد که هر دو فرضیه با توجه به بررسی میدانی و تحلیل یافته ها مورد تأیید قرار گرفت. نتیجه بررسی های انجام گرفته مشخص نمود که منطقه ی مورد مطالعه، توانش محیطی پایینی دارد، و یکی از علل ناپایداری اقتصادی در دهستان آلان بر آغوش است که این امر منجر به از دست دادن نیروی جوان و مهاجرت و در نهایت خالی از سکنه شدن شماری از روستاهای این دهستان شده است