هدف این تحقیق بررسی رابطه بین ریسک ورشکستگی و بزرگنمایی اقلام تعهدی وکوچک نمایی جریان وجوه نقد عملیاتی می باشد. به عبارت دقیق تر این پژوهش به این موضوع می پردازد که آیا سرمایه گذاران در زمان قیمت گذاری اوراق بهادار، درک صحیحی از اطلاعات موجود در اقلام تعهدی و جریان وجوه نقد شرکت هایی با ریسک ورشکستگی بالا نسبت به شرکت هایی با ریسک ورشکستگی پایین برای پیش بینی سودهای آتی دارند یا خیر. متغیرهای این تحقیق شامل جریان وجه نقد عملیاتی، اقلام تعهدی و ریسک ورشکستگی می باشند. در این تحقیق از داده های شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از 1386 تا پایان سال 1390 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، از روش رگرسیون با داده های ترکیبی و سیستم معادلات همزمان به همراه آزمون میشکین (1983) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که در شرکت هایی با ریسک ورشکستگی بیشتر، نسبت به شرکت هایی با ریسک ورشکستگی کمتر، بزرگنمایی اقلام تعهدی وکوچک نمایی جریان وجوه نقد بیشتر است.