نام پژوهشگر: حمیده سادات محمدی پور

تعیین اثر اسید اسکوربیک (ویتامینc) بر سطح ادراری فاکتورهای استرس اکسیداتیو در طی فرایند سفیدکردن دندان ها در منزل
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1392
  حمیده سادات محمدی پور   مجید اکبری

مقدمه و هدف: افزایش نیاز بیماران به زیبایی و سفیدی دندان ها منجر به افزایش کاربرد مواد اکسیدان مانند کاربامید پراکسید و هیدروژن پراکسید (h2o2) در دندانپزشکی شده است. استرس اکسیداتیو ناشی از این مواد می تواند مشکلاتی از قبیل سرطان ها، بیماری های قلبی و عروقی، دیابت، اختلالات عصبی، پیری و ... را ایجاد کند. با کاربرد مواد آنتی اکسیدان مانند اسید اسکوربیک ممکن است بتوان از وارد شدن آسیب به سلول ها جلوگیری کرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسید اسکوربیک بر سطح ادراری فاکتورهای استرس اکسیداتیو حین کاربرد مواد سفید کننده دندان در منزل بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی 30 بیمار که تقاضای سفید نمودن دندان های خود را داشتند شرکت نمودند. تری های اختصاصی برای هر دو فک پس از قالب گیری ساخته شد. سپس به بیماران ژل کارباماید پراکساید 15% (opalescence, ultradent, usa) داده شد تا به مدت 14 شب متوالی به مدت 6 ساعت از آن استفاده نمایند. بیماران به دو دسته تقسیم شدند. در گروه آزمایش بیماران هر شب دو عدد قرص 500 میلی گرمی ویتامین c sunkist, sunkist growers, usa))را جویده و سپس از تری استفاده کردند. در گروه کنترل هیچ دارویی تجویز نشد. 1 سی سی از ادرار شرکت کنندگان، در پنج نوبت در روزهای 0، 5، 10، 15 و 20 گرفته شد. به منظور بررسی اثر اسید اسکوربیک بر سطح ادراری مالون دی آلدئید تستtbars no.10009055, cayman co, usa) item) به کار رفت. داده ها در نرم افزار spss نسخه 0/16 جمع آوری شد و با آزمون های independent sample t-test و repeated measurement با ضریب اطمینان 95/0 آنالیز شدند. یافته ها: 29 نفر از شرکت کنندگان مطالعه را تا پایان ادامه دادند. آزمون repeated measurement نشان داد که مقادیر mda در پنج نوبت نمونه گیری در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در طول زمان نداشت (به ترتیب 0p=0/66 و p= 0/707). همچنین مقایسه تغییرات mda نسبت به زمان اولیه بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد(p> 0/05). نتیجه گیری: با محدودیت های این مطالعه، نتایج نشان داد که، استرس اکسیداتیو با کاربرد کارباماید پراکسید 15%، در ادرار قابل اندازه گیری نیست.