در این تحقیق، آثار نمایشیِ اکبر رادی با پنج نمایشنامه ی بلند آنتوان چخوف، از نظر محتوا و فرم، بویژه از نظر ساختار، زبان، دیالوگ، و شخصیت، مقایسه می گردد. و این نتیجه مشخص می شود که بسیاری از آثار رادی را می توان، از نظر محتوای واقع گرایانه و بازتاب مسائل جامعه ی خود، و اهمیت به زبان، مطابق با آثار چخوف دانست؛ امّا از نظر فرم، با توجه به تعدد و تنوع فرم دراماتیک هر یک از نمایشنامه های رادی، مختصات سبکی ویژه و منحصر به فردی، به غیر از رئالیسم یکدست چخوف، در آنها دیده می شود. از میان آثار رادی، که به طور کلی بررسی نمودیم، دو نمایشنامه "لبخند باشکوه آقای گیل" و "منجی در صبح نمناک"، را مورد مطالعه ی دقیقتری قرار داده ایم. و به این نتیجه رسیده ایم که فرم دراماتیک در نمایشنامه ی "لبخند باشکوه آقای گیل"، دارای رئالیسمی مطابق نمایشنامه های چخوف است؛ امّا فرم دراماتیک در نمایشنامه ی "منجی در صبح نمناک"، با آثار چخوف متفاوت است؛ زیرا در چند سطح فضاسازی واقع گرایانه و انتزاعی، در بافت و ساختار این اثر، به هم آمیخته شده اند. با این همه، از نظر زبان، دیالوگ، و شخصیت پردازی، در هر دو نمایشنامه ی مورد بررسی، تشابهات بسیاری با آثار چخوف دیده می شود.