پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر انگیزش پیشرفت و شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. بدین منظور از جامعه آماری که شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان خوی بود، تعداد 30 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه به صورت گروهی تحت مداخله با رویکرد مبتنی بر واقعیت درمانی قرار گرفتند. طی این مدت مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و انگیزش پیشرفت هرمنس و معدل دانش آموزان بودند که در مورد دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مورد اجرا قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش نیز از روش آماری تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که واقعیت درمانی باعث افزایش انگیزش پیشرفت و شادکامی و پیشرفت تحصیلی آزمودنی ها در مرحله پس آزمون می شود (0001/0p >). بحث و نتیجه گیری: آموزش واقعیت درمانی (نظریه انتخاب) کارایی بالایی در افزایشانگیزش پیشرفت و شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد.