تداخل در گیاهان شامل رقابت جهت پتانسیل محیط و آللوپاتی می باشد. از دلایل اصلی تداخل در گیاهان هرز و زراعی مصرف منابع محدود،تولیدو آزادشدن موادسمی به محیط می باشد. آزمایشی جهت شناسایی برخی از متابولیت های ثانویه نظیر ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها، ساپونین ها و آنتراکوئینون ها به روش استاندارد فیتوشیمیایی در دو گونه از علف های هرز گشنیزک (bifora testiculata l.) و پیچک بند (polygonum convolvulus l.) در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه گنبد کاووس در سال 1390 به اجرا درآمد. سپس جهت مطالعه پتانسیل آللوپاتیکی علف های هرز تحت مطالعه ابتدا سوسپانسیون 10 درصد تهیه شد. غلظت های مختلف عصاره آبی (شاهد، 25، 50، 75 و 100 درصد) علف های هرز انتخابی بر مولفه های جوانه زنی و مراحل رشدی گندم (از مرحله سه برگی تا مرحله فنولوژیکی بوتینگ) به طور جداگانه در شرایط آزمایشگاه و کشت گلدانی مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش مزرعه ای جهت ارزیابی اثر تراکم های مختلف (شاهد، 10، 30 و 60 بوته در متر مربع) علف های هرز گشنیزک و پیچک بند نیز به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقات کشاورزی گنبد کاووس نیز به اجرا درآمد. مطالعات فیتوشیمیایی کیفی برخی از آللوکمیکال ها نشان داد که متابولیت های ثانویه ترپنوئیدها و آنتوسیانین ها به ترتیب در عصاره های اتانولی و آبی گشنیزک مورد شناسایی قرار گرفت. در آنالیز کیفی برخی از آللوکمیکال ها در گیاه پیچک بند، تنها ترکیب ترپنوئیدها در عصاره اتانولی مشاهده شد. نتایج زیست سنجی مولفه های جوانه زنی نشان داد که اثر غلظت های مختلف عصاره آبی گشنیزک بر صفات طول ساقه چه، درصد جوانه زنی و بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد بسیار معنی دار بود، در حالی که غلظت های مختلف انتخابی تیمار بر صفات طول ریشه چه و سرعت جوانه زنی تاثیر معنی داری نداشتند. مقایسه میانگین غلظت های مختلف تیمار بر طول ساقه چه نشان داد که طول ساقه چه را به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش داد، بیشترین کاهش (3/88 درصد) مربوط به تیمار 100 درصد بود. اثر غلظت های مختلف عصاره آبی گیاه مورد مطالعه بر صفات درصد جوانه زنی و بنیه بذر مشابه نتایج غلظت های مختلف عصاره آبی بر طول ساقه چه بود. آنالیز داده های غلظت های مختلف عصاره آبی پیچک بند بر مولفه های جوانه زنی گندم نشان داد که اثر غلظت های مختلف بر صفات مورد مطالعه به جز صفت سرعت جوانه زنی در سطح یک درصد بسیار معنی دار بوده است. غلظت های مختلف عصاره آبی پیچک بند به جز غلظت 25 درصد به طور معنی داری طول ریشه چه را کاهش دادند. اثر غلظت های مختلف پیچک بند بر طول ساقه چه، درصد جوانه زنی و بنیه بذر مشابه اثر غلظت های مختلف بر طول ریشه چه بود. آنالیز داده های غلظت های مختلف علف هرز گشنیزک بر ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، کلروفیل a، b و کل در کشت گلدان نشان داد که غلظت های مختلف تیمار تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه در گندم به جز میزان کلروفیل a نداشتند. همچنین مشاهده شده است که غلظت های مختلف عصاره آبی پیچک بند بر صفات مورد بررسی تنها بر سطح برگ، وزن خشک برگ و وزن خشک ساقه در سطح احتمال پنج درصد تاثیر معنی داری داشتند. نتایج جدول تجزیه واریانس تراکم های مختلف علف های گشنیزک و پیچک بند برعملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط مزرعه نشان داد که اثرات ساده تراکم های مختلف تیمارها بر صفات مورد مطالعه بی معنی بود. مطالعه حاضر نشان داد که واکنش گندم به عصاره های مختلف علف های هرز مورد مطالعه بسته به گونه علف هرز، غلظت عصاره ها و مراحل رشدی گندم متفاوت است

طبق مطالعات انجام شده توسط نگارندگان مشخص شد که ویژگی های خاص گیاه کلزا و سازگاری آن با شرایط آب و هوایی اکثر نقاط کشور سبب شده است؛ که سطح زیر کشت کلزا در کشور به سرعت توسعه یابد و به عنوان نقطه ثقل طرح های افزایش تولید دانه روغنی کشور محسوب گردد. یکی از عوامل محدود کننده عملکرد تولید و سطح زیر کشت کلزا، علف های هرز می باشند؛ بطوری که گاهی علف های هرز به قدری زیاد است که تنها 30 درصد از عملکرد قابل دسترس است. یکی از فاکتورهای مهم مدیریت زراعی، کنترل علف های هرز در کلزا می باشد، در حال حاضر یکی از روش های عمده مبارزه با علف های هرز، روش شیمیایی می باشد. اما این روش با مشکلات مختص به خود نظیر نبود علف کش اختصاصی، مقاوم شدن علف های هرز به سموم و تأثیر بقایای این سموم بر محیط زیست روبرو می باشد. راه حل های مبارزات تلفیقی علف های هرز به طور ویژه کنترل بیولوژیک علف های هرز تنها گزینه برای کاهش مصرف سموم است. استفاده از آللوکیمیکال ها به عنوان علف کش های طبیعی رهیافت جدیدی به منظور کاهش تأثیرات نامطلوب علف کش های شیمیایی بر محیط زیست و جلوگیری از مقاومت علف های هرز به علف کش ها است. یکی از راه های شناخت پتانسیل آللوپاتیک گیاهان، زیست سنجی عصاره ها که راهی سریع و ارزان است، در این پژوهش تحمل آللوپاتی گیاه کلزا نسبت به علف های هرز یولاف وحشی، شلمی، دم روباهی و فالاریس مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصل نشان داد که علف هرز یولاف وحشی و شلمی بیشترین اثر بر مراحل رشدی جوانه زنی گیاه کلزا داشته و باید توجه ویژه نسبت به کنترل این علف های هرز در مزرعه داشت. با توجه به فلور گسترده کشور ما شایسته است که بررسی های جامعی روی پتانسیل آللوپاتیک سایر گیاهان زراعی و علف های هرز صورت گیرد تا زمینه امکان استفاده از آن ها در عرصه کشاورزی اعم از مبارزه با علف های هرز، آفات و بیماری های گیاهی و طراحی و تولید علف کش ها و آفت کش های گیاهی سازگار با محیط زیست صورت گیرد.

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تنش شوری و خشکی در مرحله جوانه?زنی و ‎گیاهچه گونه‎های مرتعی atriplex halimus، atriplex lentiformis و atriplex canescens آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با پنج سطح خشکی و شوری شامل غلظت های مشخصی از مانیتول و nacl (شاهد، 4، 8، 12 و 16 بار) در سه تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در سطوح شوری سه گونه آتریپلکس قادر به جوانه?زنی بودند اما در تنش?های خشکی فقط گونه a. canescens در تیمار خشکی 16- بار جوانه زد. همچنین شاخص?های جوانه?زنی و رشدی ?گونه?های مورد مطالعه شرایط شوری را بهتر از خشکی تحمل کردند. سه گونه atriplex در مرحله جوانه?زنی نسبت به گیاهچه به تنش حساس بوده و وقوع تنش در این شرایط سبب کاهش درصد و سرعت جوانه?زنی شد. با افزایش تنش خشکی و شوری موجب افزایش معنی?دار کربوهیدرات محلول، فنل و پرولین در سه گونه atriplex مورد تحقیق شد. با افزایش گرفتن میزان تنش، محتوی کلروفیل در سه گونه atriplex کاهش یافت. به طور هر سه گونه مورد بررسی در این تحقیق، تغییرات ریختی (مورفولوژیکی) و عملکردی (فیزیولوژیکی)، در جهت بالا بردن مقاومت به تنش، از خود نشان داده?اند که بر حسب گونه مورد نظر.متفاوت بود. گونه a. canescens می?تواند به عنوان مقام?ترین گونه که برای رشد بهینه خود نیاز به غلظت?های پایینی از شوری و خشکی دارد، برای کاشت در مناطق شور و خشک معرفی شود و دو گونه دیگر نیز (به?خصوص گونه a. halimus) می?توانند در مقابل شوری و خشکی از خود مقاومت نشان دهند، از این رو از آن?ها نیز می?توان برای احیای مرتع با توجه به میزان شوری و خشکی منطقه مورد نظر استفاده کرد.

آزمایشی به منظور شناسایی و ارزیابی اثرات متقابل آللوپاتیکی برخی از علف های هرزیولاف وحشی و خردل وحشی، گیاهان زراعی گندم و جو بر صفات جوانه زنی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آن ها در دانشگاه گنبد کاووس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1393 به انجام شد

آزمایشی به منظور مقایسه کارایی علف¬کش های خاک مصرف پرسوئیت، ترفلان و اختلاط آن ها (دزهای جایگزینی و افزایشی)، وجین و عدم وجین بر کنترل علف¬های هرز، عملکرد، اجزاء عملکرد و محتوی کلروفیل و فنل کل رقم سویا dpx به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در روستای قراول حاجی از توابع شهرستان کلاله در سال 1393 انجام شد. قبل از اجرای آزمایش، بانک بذور علف های هرز در خاک مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز واریانس داده ها نشان داد که تیمارهای مختلف علف¬کش های ترفلان و پرسوئیت و اختلاط آن ها، وجین و عدم وجین تاثیر معنی داری بر صفات سطح برگ، ارتفاع بوته در زمان گلدهی، تعداد غلاف در بوته، وزن خشک اندام های هوایی، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه، محتوی کلروفیل b، محتوی پروتئین، محتوی فنل کل داشتند. در حالی که تاثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته در زمان رسیدگی کامل، تعداد شاخه غلاف¬دار، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار¬دانه، محتوی کلروفیل a و محتوی کلروفیل کل مشاهده نشد. نتایج این بررسی نشان داد اعمال تیمارهای مختلف علف کش ها بصورت جایگزینی و افزایشی آن ها در اغلب موارد بیشترین تاثیر مثبت معنی دار بر عملکرد دانه در هکتار نسبت به تیمار عدم وجین داشتند. در صورتی¬که کم¬ترین تاثیر مثبت مربوط به اعمال تنهای علف-کش های خاک مصرف مورد بررسی بود. در این مطالعه در تیمار 100 درصد ترفلان به ترتیب بیشترین و کم¬ترین میزان فنل کل و پروتئین به¬دست آمد. نتایج همچنین نشان داد که تیمارهای علف¬کش به صورت تنها و اختلاط آن ها منجر به کاهش میزان پروتئین در سویا شدند. در مورد علف های هرز، تیمار علف¬کش 100 درصد ترفلان اثر کنترل¬کنندگی کم¬تری بر تراکم بوته علف های هرز پهن¬برگ حاضر در این مطالعه داشت. همچنین نشان داد که اعمال سم پرسوئیت به تنهایی و یا اختلاط آن با سم ترفلان، علف های هرز بیشتر به خصوص پهن¬برگ¬ها را می تواند کنترل نماید. در تیمار عدم وجین بیشترین ارتفاع بوته مربوط به علف هرز سوروف بود. از طرفی کم¬ترین ارتفاع بوته در تیمار ترکیبی 50% پرسوئیت و 100% ترفلان بدست آمد. این بیان¬گر وجود اثر سینرژیستی سموم خاک مصرف مورد استفاده با دزهای افزایشی است. در بین علف های هرز پهن-برگ، علف هرز خربزه وحشی با تراکم 5 بوته در متر مربع بیشترین تراکم را در تیمار عدم وجین داشت. تیمارهای خاک مصرف علف¬کش های مورد بررسی و اختلاط آن ها توانستند تراکم این علف هرز را کاهش دهند. در بین علف های هرز باریک¬برگ، علف هرز سورف با 33/15 بوته در متر مربع بالاترین تراکم را به خود اختصاص داد.