بدنه های سرامیکی گوناگون که با ترکیب های مختلف و هوشمندانه در هنر و معماری ایران به کار می رفته، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خاک های رس، عمده ترین مواد سازنده ی بدنه های سرامیکی می باشند. با جابجایی خاک ها، اکسید های فلزی یا مواد آلی با آنها ترکیب می گردند و بر روی خصوصیات ازجمله، بافت و رنگ آنها تأثیر می گذارند. بدنه های رنگی با افزودن اکسیدهای فلزی یا استین های تجاری به خاک ها ساخته می شوند اما رنگ این بدنه ها در تمام شرایط یکسان نمی باشد. ترکیب شیمیایی مواد مجاور، درجه حرارت، زمان پخت و محیط کوره از عوامل تأثیرگذار بر رنگ ها می باشند. افزودن یک ماده ی رنگ زا به بدنه، موجب ایجاد بافت خاصی در بدنه نیز می شود و همینطور افزودن هر ماده برای دستیابی به بافت در بدنه، به پیدایش رنگ متفاوتی منجر می شود، به همین جهت این دو کیفیت بصری که پیوسته در تعامل با یکدیگرند، به-صورت همزمان و هم راستا در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفته اند. عدم پژوهش و نیز نوآوری در تکنیک و کاربری آن در آثار هنری امروز، گاهی کمبودی بر این ماده بسیار انعطاف پذیر و اصیل هنری است که از دیرباز مورد توجه و استفاده هنرمندان و معماران بوده است. دست یابی به بدنه های سرامیکی با بافت و رنگ متفاوت و مطلوب و پس از آن به کار بردن آن برای خلق اثری هنری مهمترین هدف ما می باشد که به روش تحقیقات تجربی و توصیفی با استفاده از فیش برداری، تصویربرداری، مشاهده و آزمایش به گردآوری اطلاعات پرداخته ایم. در فصل پایانی با انتخاب بدنه ی سرامیکی متناسب و استفاده از رنگ و بافت مورد نظر، به آفرینش هنری با موضوع کوه پرداخته شد که محور اصلی این پایان نامه می باشد.